เม็ดเชอร์รี่สีแดงอ่อนที่ประดับอยู่บนทุ่งหิมะขาวโพลน ค่อยๆแข็งตัวขึ้นภายใต้การดูดเลียอย่างไร้ปรานีของหยาง ฟาน
"อืม...อืม..." เหว่ย จวิ้นเกี่ยวแขนรอบคอของหยาง ฟาน ส่งเสียงครางหวานซึ้งออกมาอย่างเสน่หา
แม้ว่าเธอจะพยายามอดกลั้นอย่างสุดความสามารถ แต่เสียงก็ยังคงหลุดออกมาโดยไม่รู้ตัว
ใบหน้าเล็กๆของเธอกลายเป็นสีแดงก่ำ และกำลังค่อยๆแผ่ซ่านไปทั่ว
ขายาวสองข้างที่พาดอยู่บนขาของหยาง ฟาน พันกันไปมาอย่างไม่อยู่นิ่ง ถูไถและบีบรัดกัน ตุ่นเอ๋อร์ก็เคลื่อนเข้าหาจุดหนึ่งของหยาง ฟานโดยไม่รู้ตัว เริ่มถูไถอย่างแนบเนียน
แม้ว่าเหว่ย จวิ้นจะทำอย่างลับๆ แต่การกระทำเช่นนี้จะหลบพ้นความรู้สึกของหยาง ฟานได้อย่างไร?
ตรงนั้นของเขากำลังอยู่ในสภาวะตื่นตัวและไวต่อความรู้สึกอย่างมาก แค่ขยับนิดหน่อยก็รู้สึกได้อย่างชัดเจน ยิ่งเป็นการถูไถอย่างนุ่มนวลเช่นนี้ยิ่งรู้สึกได้ชัด
มือขวาของเขารีบยื่นไปที่เอวของเหว่ย จวิ้น ปลดกระดุม แล้วดึงกางเกงพร้อมกับกางเกงในสีชมพูลงมาพร้อมกัน ดึงลงมาถึงหัวเข่า หยาง ฟานไม่มีเวลาถอดออกทั้งหมด เขารีบถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก แล้วอุ้มเหว่ย จวิ้นที่เปลือยตุ่นเอ๋อร์กลับมานั่งบนขาของเขาอีกครั้ง
