หยาง ฟานจากลาจากเล่าโจวแล้วก็รีบไปที่โรงแรมที่เหว่ย จวิ้นพักอยู่เหมือนกำลังรีบไปงาน
ที่เคาน์เตอร์ด้านหน้าที่แคบๆ เด็กสาวที่ดูเหมือนเป็นนักศึกษาฝึกงานช่วงปิดเทอมกำลังดูละครในโทรศัพท์ เมื่อเห็นหยาง ฟานเดินตรงไปที่บันไดก็รีบเงยหน้าขึ้นร้องถามว่า "มาทำอะไรครับ?"
"มาหาเพื่อน เพื่อนผมพักอยู่ที่นี่" หยาง ฟานตอบ
เด็กสาวคนนั้นดันแว่นตากรอบดำบนสันจมูก จ้องมองหยาง ฟานแล้วพูดขึ้นมาว่า "อ๋อ ฉันจำคุณได้แล้ว ในห้องไม่มีของ คุณต้องซื้อที่นี่ เอาไหม?"
พูดพลางชี้ไปที่กล่องสี่เหลี่ยมที่วางอยู่บนเคาน์เตอร์
หยาง ฟานนึกว่าเป็นอะไร พอมองดูดีๆก็เห็นว่าเป็นซาวอวี่ซาน
เขารู้สึกอายทันที เด็กสาวคนนี้ดูอายุยังน้อยแต่ประสบการณ์กลับไม่น้อยเลย
"ผมไม่ต้องใช้!" หยาง ฟานโบกมือปฏิเสธ
"เอ่อ...ฉันแนะนำให้คุณใช้นะ ยืดเวลาได้ด้วย" เด็กสาวกลับเริ่มเชียร์ขาย
หยาง ฟานโบกมืออีกครั้ง "ผมไม่ต้องยืดเวลา"
"บางที่สุด ไม่กระทบความรู้สึกของคุณหรอก" เด็กสาวพูดพร้อมรอยยิ้มมีเลศนัยที่มุมปาก
"ไม่เอาๆ!" หยาง ฟานโบกมือปฏิเสธซ้ำๆแล้วรีบเดินขึ้นบันไดไป
