"ฟ่านจื่อ เธอนั่งรอก่อนนะ ฉันจัดการกับผู้หญิงคนนี้เสร็จแล้วจะออกมา"

ในร้านค้าแห่งหนึ่งที่ตลาดวัสดุทางการแพทย์ เจ้าของร้านวัยกลางคนขยิบตาให้กับหยาง ฟานที่มาขายสมุนไพร แล้วดึงม่านเข้าไปในห้องหลัง

ในชั่วขณะที่ม่านถูกเปิดออก ร่างขาวผ่องของหญิงสาวก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าหยาง ฟานอย่างรวดเร็ว

เธอเป็นผู้หญิงผมยาว ผิวขาว

สวมสร้อยคอหยกสีเขียวที่ไม่รู้ว่าของจริงหรือของปลอม

เธอนอนอยู่บนเตียง ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ ผ้าห่มปกคลุมถึงเอว เผยให้เห็นหน้าอกอวบอิ่มสั่นไหวราวกับก้อนหิมะสองก้อน

ในทันทีที่เจ้อลาวปั่นเปิดม่าน เธอรีบดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดร่างกายที่เปลือยเปล่าอย่างตื่นตระหนก มองออกไปข้างนอกด้วยความกังวล และสบตากับหยาง ฟานพอดี

หยาง ฟานรีบก้มหน้าลง ในใจเกิดความรู้สึกปั่นป่วนขึ้นมา

ผู้หญิงคนนี้ หยาง ฟานไม่เพียงแต่รู้จัก แต่ยังคุ้นเคยกันมากด้วย

เธอชื่ออู๋เซวี่หลาน เป็นคนในหมู่บ้านเดียวกัน

หากนับรุ่นเก่าแล้ว พวกเขายังเป็นญาติห่างๆ กัน หยาง ฟานเจอหน้าเธอยังต้องเรียกว่าพี่สะใภ้

สามีของเธอเป็นแรงงานรับเหมา หลายปีมานี้ไม่ได้อยู่บ้าน ได้ยินมาว่าสองปีหลังนี้ส่งเงินมาให้น้อยลงด้วย

อู๋เซวี่หลานจึงมักจะเข้าเมืองมารับจ้างทำงานเล็กๆ น้อยๆ เพื่อหารายได้เสริม

เธออายุเพิ่งจะสามสิบกว่าๆ หน้าตาสวยเซ็กซี่ ใบหน้ารูปไข่ คิ้วเรียวดั่งใบหลิว นับว่าเป็นสาวน้อยที่มีชื่อเสียงในละแวกนี้

แต่หยาง ฟานไม่คิดว่าเธอจะมาพัวพันกับเจ้อลาวปั่นที่มีภรรยาแล้ว

ในขณะที่หยาง ฟานกำลังคิดวุ่นวาย ก็ได้ยินเสียงอู๋เซวี่หลานดังแผ่วเบามาจากหลังม่าน "คุณให้เขาออกไปก่อนสิ แบบนี้จะทำยังไง?"

"ก็ทำเหมือนเดิมนั่นแหละ ฉันกับฟ่านจื่อสนิทกันขนาดไหน กลัวอะไรที่เขาจะรู้เรื่องแค่นี้? เร็วๆ เข้า ฤทธิ์ยาออกฤทธิ์แล้ว เธอโก่งตูดเข้าไว้ ฉันว่าท่านี้ดี เสียบเข้าไปต้องฟินแน่ๆ" เจ้อลาวปั่นพูดอย่างร้อนรน

อู๋เซวี่หลานเม้มปาก พูดเสียงเด็ดขาดว่า "ไม่ได้ ถ้าคุณทำแบบนี้ ฉันจะกลับแล้ว!"

ถึงแม้เธออยากได้ผู้ชาย แต่ตอนนี้เธอจะกล้าได้ยังไงล่ะ!

หยาง ฟานตั้งใจฟังอยู่ข้างนอก และก็พอจะเข้าใจสถานการณ์บ้างแล้ว

ดูเหมือนว่าทั้งสองคนน่าจะเพิ่งหาโอกาสได้เป็นครั้งแรก แต่ตอนนี้ตัวเองอยู่ตรงนี้ อู๋เซวี่หลานผู้หญิงคนนี้เลยรู้สึกเขินอายขึ้นมา

หยาง ฟานกำลังคิดในใจ สายตาพอดีเหลือบไปเห็นรถยนต์ BMW สีแดงคันหนึ่งจอดอยู่ริมถนน

รถคันนั้นหยาง ฟานคุ้นเคยดี เป็นของจูซานซานภรรยาของเจ้อลาวปั่น

เพราะร่วมงานกันมานาน หยาง ฟานกับสองสามีภรรยานี้ก็สนิทสนมกันจนเป็นเพื่อนกันไปแล้ว

ตอนแรก หยาง ฟานยังไม่ทันตระหนักถึงความร้ายแรงของปัญหา

จนกระทั่งจูซานซานที่สวมกระโปรงรัดรูปสีดำ ถือกระเป๋าใบเล็ก ร่างกายแกว่งไกวลงมาจากรถ เขาถึงได้สติขึ้นมาทันที รีบตะโกนเข้าไปข้างใน: "เล่าโจว พี่สะใภ้มาแล้ว"

"วัวตาย!" ข้างใน เจ้อลาวปั่นร้องอุทานเสียงอู้อี้

ไม่ถึงสามวินาที เจ้อลาวปั่นก็วิ่งออกมาจากข้างในพร้อมกับจับกางเกงไว้

เขาพยายามสวมเสื้อผ้าอย่างลนลาน มองออกไปนอกประตูกระจกแวบหนึ่ง พึมพำอย่างกระวนกระวายว่า "ยายนี่วันนี้ไม่ใช่บอกว่าจะไปเดินห้างกับเพื่อนหรอกเหรอ ทำไมกลับมาเร็วจัง"

หยาง ฟานพูดว่า: "เล่าโจว รีบแต่งตัวเร็วๆ เดี๋ยวผมไปดักพี่สะใภ้ให้"

เจ้อลาวปั่นส่ายหน้าด้วยสีหน้าลำบากใจ พูดอย่างร้อนรน: "ปัญหาคือที่นี่ไม่มีที่ซ่อนคน ถึงนายดักไว้ก็ไม่มีประโยชน์หรอก นายรอแป๊บนึง ให้ฉันคิดก่อน คิดก่อน..."

"อย่าคิดเลย คิดอีกสักพัก พี่สะใภ้ก็จะเข้ามาแล้ว" หยาง ฟานพูดพลางจะเดินออกไป

"เดี๋ยวก่อน!"

"ฟ่านจื่อ คราวนี้มีแต่นายเท่านั้นที่จะช่วยพี่ได้ นายช่วยพี่ผ่านเรื่องนี้ไปได้ ต่อไปสินค้าของนาย พี่จะเพิ่มราคาให้อีก 10% ได้มั้ย?"

เจ้อลาวปั่นพุ่งเข้ามาดึงหยาง ฟานไว้ทันที พูดด้วยน้ำเสียงเร่งร้อน

หยาง ฟานหัวเราะอย่างระอา "ผมกำลังจะไปช่วยพี่อยู่แล้วไง"

"ไม่ใช่ ที่ฉันหมายถึงคือให้นายเข้าไปจัดการผู้หญิงคนนั้น ฉันจะไปดักเจอจู่ซาน นายช่วยฉันรับเรื่องนี้แทนที" เจ้อลาวปั่นพูดอย่างรวดเร็ว