Here is the Thai translation of the text, without any explanation:
เย่ เถิงคลำหาบนพื้นสักครู่ แล้วหยิบแตงกวาเรียวเล็กที่สวมถุงยางขึ้นมา ค่อยๆ ลูบไล้ไปตามขอบกลีบดอกไม้สีชมพูอย่างแผ่วเบา
จนกระทั่งโจว เหวินฮุยร้องครางด้วยความเสียวซ่าน รีบบอกให้สอดใส่เข้าไป เธอจึงค่อยๆ ดันมันเข้าไปตรงกลาง
"อ๊ะ...ดีจัง ถึงมันจะเป็นของปลอม แต่ก็ยังช่วยดับกระหายได้" โจว เหวินฮุยร้องครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
"แม่เล็ก แต่ก่อนแม่ผ่านมันมายังไงคะ?" เย่ เถิงถามเบาๆ
"ก็ผ่านมาแบบนี้แหละ" โจว เหวินฮุยพูดอย่างเศร้าสร้อย "ตอนอายุยี่สิบสี่ห้าก็มีแฟนคนหนึ่ง ทำให้ติดใจเรื่องนี้ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ลงเอยด้วยกัน"
"พอคิดถึงก็ดูหนังแล้วช่วยตัวเองไง ฉันอายุแค่สามสิบสองเอง แต่ก็อัพเกรดจากปากกามาเป็นแตงกวาแล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่าผ่านมาได้ยังไง ฉันว่าถ้าต่อไปฉันอยากมีผู้ชายจริงๆ คงไม่มีใครรับมือฉันไหว"
"เสี่ยวตง เร็วขึ้นอีกหน่อย...อ๊ะ ใช่ เร็วแบบนี้แหละ โอ้ย โดนจุดที่คัน สบายจัง"
หยาง ฟานได้ยินคำพูดหื่นกามของโจว เหวินฮุยโดยไม่มีการปิดบังเลย อดไม่ได้ที่จะก้มลงมองน้องชายของตัวเอง
มันใหญ่กว่าแตงกวาในมือของเย่ เถิงตั้งหลายเท่า
"อ๊ะ...ดีจัง รู้สึกแบบนี้แหละ" โจว เหวินฮุยร้องครางออกมาอย่างไม่ยั้ง
เย่ เถิงเตือนเบาๆ "แม่เล็ก เบาๆ หน่อยค่ะ เดี๋ยวฟ่านจื่อได้ยิน"
"อ๊ะ ฟ่านจื่อ แรงกว่านี้อีก ทำแม่เล็กให้ตายเลย อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ...ฉันต้องการ ฉันยังต้องการอีก" โจว เหวินฮุยร้องครางด้วยเสียงหวาน ตุ่นเอ๋อร์ยกสูงขึ้นอย่างเต็มที่
หยาง ฟานตาเบิกโพลงมองดูบ่อน้ำใสนั้น ราวกับถูกไฟฟ้าช็อต
แม่เล็กนี่...
เธอมีความคิดแบบนี้ด้วยหรือ?
ถ้าแม่เล็กไม่เดือดร้อน เขาก็พอจะทำใจยอมรับได้
"แม่เล็ก หนูบอกให้แม่เบาๆ หน่อย ทำไมยิ่งร้องดังขึ้นล่ะคะ?" เย่ เถิงพูดอย่างร้อนรน
โจว เหวินฮุยดูเหมือนจะถึงจุดสุดยอดแล้ว เธอหอบแฮ่กๆ พูดว่า "จินตนาการนิดหน่อย จะได้รู้สึกง่ายขึ้น ไม่ต้องห่วงหรอก ตอนนี้เขาคงยังอาบน้ำไม่เสร็จหรอก ไอ้หนูนั่นชอบดูหนังแบบนั้นในห้องน้ำ ป่านนี้คงกำลังจมอยู่ในจินตนาการเรื่องชายหญิงอยู่"
"แล้วทำไมแม่ต้องจินตนาการถึงเขาด้วยล่ะ?" เย่ เถิงขมวดริมฝีปากเล็กน้อย ถามเบาๆ
โจว เหวินฮุยหัวเราะเบาๆ "น้ำบ่อในอย่าให้ไหลนอกนาสิ พวกเราสองคนเป็นสาวโสด เอ่อ ฉันคงเป็นหญิงม่ายระดับกลางแล้วล่ะ ไอ้หนูนั่นยังไม่เคยแตะต้องผู้หญิงเลย ให้เขาได้ลองก็ยังดีกว่าให้คนนอก แต่นี่ฉันก็แค่จินตนาการเท่านั้นนะ ถ้าจะให้ทำจริงๆ ฉันไม่กล้าหรอก"
หยาง ฟานรู้สึกเสียดายอยู่บ้าง เขาหวังว่าโจว เหวินฮุยจะมีความกล้าแบบนั้นจริงๆ
แต่ว่า เขาดูหนังในห้องน้ำแค่ครั้งเดียว ทำไมโจว เหวินฮุยถึงรู้พอดีล่ะ?
ตอนนี้หยาง ฟานสงสัยว่าแม่เล็กแอบดูเขา และไม่ใช่แค่ครั้งเดียวด้วย
โจว เหวินฮุยเสร็จกิจแล้ว
แต่ดูเหมือนจะยังไม่หนำใจ เธอลูบเหงื่อเม็ดเล็กๆ บนหน้าผาก แล้วจับคู่เต้านมอวบอิ่มของตัวเองแนบไปที่ริมฝีปากของเย่ เถิง "ช่วยแม่ดูดหน่อยสิ ไม่รู้ทำไม แม่ชอบความรู้สึกแบบนี้มาก..."
"แม่เล็ก นี่คงเป็นสิ่งที่ผู้หญิงทุกคนชอบมั้งคะ หนูก็ชอบเหมือนกัน" เย่ เถิงหัวเราะเบาๆ แล้วอ้าปากเล็กๆ ของเธอ
โจว เหวินฮุย หัวเราะพูดว่า "งั้นเดี๋ยวฉันจะช่วยเธอนะ"
"ไม่เป็นไรแล้วล่ะ ฉันหายอยากแล้ว ไว้วันหลังแล้วกัน" เย่ เถิง พูดอย่างซุกซนพลางหัวเราะ
เสียงจุ๊บๆ ดังขึ้นในห้องใต้หลังคาอย่างรวดเร็ว
หยาง ฟาน มองจนปากแห้งลิ้นแห้ง พลังทั้งหมดในร่างกายรวมตัวกันที่จุดเดียว รู้สึกเหมือนจะระเบิดออกมา
สองคนนี้ทำกันอย่างเร่าร้อน พูดกันยิ่งน่าตื่นเต้น ทำให้เขารู้สึกเหมือนไฟเผาร่างยากจะทนไหว
ช่างสบายตาจริงๆ แต่ก็ทำให้น้องชายต้องเป็นหนี้บุญคุณ
หลังจากที่เย่ เถิง ช่วยดูดให้โจว เหวินฮุย อีกสักพัก ดูเหมือนทั้งสองคนจะหายอยากแล้ว ต่างก็ลูบไล้กันแล้วเริ่มสวมเสื้อผ้า หยาง ฟาน เห็นดังนั้นจึงรีบเอามือปิดหว่างขา แล้วค่อยๆ ย่องลงบันได
พอลงบันไดมาแล้ว เขาก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำชั้นล่าง
เขาราดน้ำเย็นเฉียบลงบนตัว ไฟที่ลุกโชนในร่างกายจึงค่อยๆ สงบลง
การค้นพบโดยบังเอิญวันนี้ ทำให้เขารู้สึกดีใจ แต่ก็กลุ้มใจไปพร้อมกัน
ดีใจที่ได้เห็นสิ่งที่เคยฝันอยากเห็นมานาน
กลุ้มใจที่ได้แต่สบายตา แม้แต่ปลายนิ้วก็ไม่อาจแตะต้องได้
เรื่องนี้ทำให้เขารู้สึกร้อนรนขึ้นมา
เขาอยากหาจุดเปลี่ยนเพื่อสานสัมพันธ์กับพี่สะใภ้ให้แนบแน่นขึ้น เปลี่ยนความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับแม่เล็กให้กลายเป็นความสัมพันธ์กับเขา
การทำเรื่องแบบนี้กับแม่เล็ก เขายังไม่กล้าคิดถึง
แต่กับพี่สะใภ้ หยาง ฟาน รู้สึกอยากทำจริงๆ จนยากจะห้ามใจ
เพราะพี่สะใภ้กับพี่ชายของเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์กันจริงๆ แม้แต่พี่สะใภ้ก็ถูกญาติฝ่ายเจ้าสาวยัดเยียดมาหลังจากได้รับสินสอดแล้ว
แต่พี่สะใภ้กับพี่ชายยังไม่ทันได้แต่งงาน พ่อของหยาง ฟาน ก็เกิดเรื่อง
พี่ชายของหยาง ฟาน คิดว่าการตายของพ่อไม่ใช่อุบัติเหตุ จึงออกไปสืบสวน ผลคือหายไปเลย ไม่มีข่าวคราวอีกเลย
เย่ เถิง ก็กลับบ้านเกิดไม่ได้แล้ว จึงต้องอยู่ด้วยกันไปก่อนแบบนี้
ถ้าพูดถึงความสัมพันธ์จริงๆ พวกเขาสองคนก็แค่ทำธุรกรรมซื้อขายเสร็จ นอกนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย
แต่ก็เป็นพี่สะใภ้ของหยาง ฟาน อย่างไม่ต้องสงสัย สถานะนั้นกำหนดไว้แล้ว
กำลังคิดอยู่ เขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าแว่วๆ จากบนบันได เดินตรงมาที่ห้องน้ำ
ไม่นาน ก็ได้ยินเสียงของโจว เหวินฮุย ที่พยายามกดเสียงให้เบาลงดังขึ้นข้างนอก "ฉันบอกแล้วไงว่าเด็กคนนี้ต้องอยู่ในนั้นดูหนังแบบนั้น เล่นตัวเองอยู่แน่ๆ เด็กโตแล้ว อยากมีผู้หญิงแล้ว"
"แม่เล็ก พูดแบบนี้ฟังแปลกๆ นะ ฟ่านจื่อ เกี่ยวอะไรกับพวกเราสองคนด้วยล่ะ" เสียงของเย่ เถิง ดังขึ้น
"ฉันแค่ล้อเล่นน่ะ ครอบครัวที่รวมตัวกันแบบกระจัดกระจายของเรา ได้แต่เล่นกันเองแบบนี้ มันก็... พูดไม่ถูก แปลกๆ ยังไงไม่รู้ ถ้าจับคู่กันได้ก็ดีสิ แต่ดันมีหลายอย่างบังเอิญเกิดขึ้นพอดี ทำให้พวกเราได้แต่ชื่อไม่ได้ตัว ทำให้ทุกคนต้องระมัดระวังตัว" โจว เหวินฮุย หัวเราะพูด
"พอเถอะน่า ไปทำอาหารได้แล้ว เชฟใหญ่" เย่ เถิง บ่นอย่างหงุดหงิด