March 17, 2017
2:30 PM
Dear Diary.
Bakit ba palagi nalang akong ganito? Why is it that they always only see me? I hate it... wala naman akong ginagawa pero nasa akin ang sisi nila. They blame me, even it's not my fault. Let say na ako nga, pero hindi ako ganoon. There's no need for an explanation for this fucking words, kahit itinatanggi ko na hindi ako, ako pa rin ang itinuturo nila. But I will make sure na mali kayo. You, all of you, lalong lalo ka na Fransea. May damdamin rin ako...
Maya-maya pa ay narinig ko ang tila may tumatawag sa akin .
"Hey Dyphine, are you okay? kanina pa kita pinagmamasdan diyan" tanong nito bago maupo sa tabi ni Dyphine
Hindi na ko na rin natapos ang aking isinusulat. Mabilis na iko itong itinago sa aking bag ang Diary na kung saan ako'y nagsusulat kanina. Hanggang sa pinunasan na ko na rin ang aking mata.
"A..ah ikaw pala 'yan, pasensya na at hindi kita agad napansin" she hides his feelings while she talk to Bellevue.
"Ano bang nangyari parang mugto ang mata mo" she asked while caressing my back. "Are you sure, you're okay? She added while comforting me
"Yes naman, I'm okay, thank you for your sympathy. Don't worry Bellevue, I guess I just kept our reviewer up too late" she nodded as an answer and then turned to Bellevue.
"Hays, wag kang mahihiyang magsabi. If you have a problem. I'm here for you. samahan kita "madamdaming tugon ni Bellevue kay Dyphine.
Even though I was okay with Bellevue, I still couldn't forget what happened earlier. Iyong mga pambu-bully sa akin at mga bagay na sumira sa araw akin. I was doing everything I I can even though I experiencing these horrible fucking things.
"My gosh, Dyphine, sambit ng babae are you still here?"maarteng sa kanya. "You know what, you're not right for him. Ang bagay sa'yo ay iyong tulad mong ubod ng pangit" dagdag nito habang hawak ang baba n'ya .
And I just let it do to me. I really didn't want a fight that's why I was still calm.
"Wala akong oras para makipag-away sa'yo" mahinahon na sagot ni Dyphine.
"On 'c'mon girl, ang sabihin mo, hindi mo lang ako kaya. FYI girl, maybe you don't know who and what I am here." Galit na sambit ni Fransea sabay irap nito sa kanya.
"Ganiyan ba maka-asta ang anak ng principal o may manahan ka talaga ng ugali mo pinagmanahan kaya iyan ang pag-uugaling mayroon ka. Baka nakakalimutan mo, Fransea, kung hindi dahil sa akin baka wala kana dito" She replied with anger in her voice.
"Wow!" palapak nito sabay sambit ng sasabihin "You can't handle me right?" mustra n'ya sabay taas ng isang kamay na pahiwatig na sya'y mataas sa kan'ya "Ganito ka lang, langit ako, lupa ka lang. Kaya wag mong mataas taasan ng boses d'yan kung ayaw mong masaktan." galit na sambit ni Fransea bogo umalis sa kanyang kinaroroonan
"Alis na" sagot ni Dyphine
Tumayo na rin ako agad sa aking pagkakaupo. I took a deep breath before walking and checking everything will be fine.
"Lakas mo, Dyphine. Ibang iba ka" Dyphine said smilling as she walked away from where she was.
After the incident, Agad kong iniwan ang lokasyon ko.
"Dyphine!" tawag ni Bellevue kay Dyphine.
She heard a loudy noise, calling her name.
"Uy, Bellevue" she replied while waving to Bellevue.
"Dito tayo Dyphine" Bellevue added as she waves to call Dyphine to his location.
She hugged his friend first before asking this question. "Why Bellevue, is there's a problem?" pagtatakang tanong ni Dyphine.
"Ah wala naman, nakakamiss lang yung palaging ganito masaya tapos lagi tayong magkasama" saad ni Bellevue sabay tingin sa kan'ya.
"Wala ng iba pa ang makakap antay sa saya ngayon. I hope Bellevue we always stay like this until the end" Dyphine emotionally replied while she hugged Bellevue.
And now they were happily walking to the mall. Talking what had happen to them.
At the mall.. in MISIMI (An International Fashion Shop)
"Dyphine, tara dito" pagtawag ni Bellevue.
"Ano iyon" tanong nito.
"Look at this Dyphine" pagtuturo ni Bellevue sa nakita.
"What the f**k" Dyphine laughed and then slapped her companion lightly.
At the moment, happiness prevailed between us. We both laughed at what we saw. Parang mga bata na ngayon lang nakakita ng ganitong uri na bagay.
"Bakit? "nakakatawang pagsagot niya sa kasama "Maganda kaya, bagay sa'yo." pagdadagdag nito
"Alam mo, panay ka kalokohan talaga kahit kailan. Iba pinunta natin dito, sabi mo sa Food court, ngayon nasa MISIMI tayo" sagot niya
"Minsan lang naman ito, pero kahit papaano nawala mga problema natin sa simpleng kaligayahan natin". madamdaming tugon nito
Pero tama si Bellevue, nawala ang problema nya kahit papaano. Mahirap din kung pupunuin nya ang sarili ng problema. Despite what she experiencing, her friend was always there. Always there to support her in times of need.
"Bakit parang malungkot ka? Hindi ka ba masaya na naririto ka?" pagtatakang tanong ni Bellevue
"Wala, masaya lang ako kasi nawala kahit papaano iyong mga problema ko. Pero tama ka Bellevue, idaan nalang natin ang problema natin sa mga bagay na makaka pagpasaya sa atin" she said fearfully.
She hugged her best friend again.
"Wag mo na isipin iyan. Halika at kumain na tayo, saan mo ba gusto, sa Food Court or Jeliby?" pagtatanong nitong tugon.
"kahit saan, basta makakain tayo. Basta ikaw manlilibre ah" she replied with excitement on her face
"Ayon, paglibre talaga eh no?" nakatatawang sagot ni Bellevue
"Ano, g na ba?" she asked her companion if what she said was true.
"Ano ba gusto mo? yung pogi?" she laughed as she answer.
"G*ga, wala pa sa isip ko iyan, pero malay mo" natatawang dagdag ni Dyphine.
"Asus, ang bebegurl na iyan, aayaw pa" pagpapakilig nito sabay tapik sa kaniyang kaibigan.
"Halika ka na nga, umorder na lang tayo" pag-aaya sa kasama nito
'Sige" she nodded as an answer.
Dyphine went to their seats while Bellevue was at the counter to buy their food.
"Miss pa-oder ako ng 2 piece of chicken, 2 piece of burger steak, and rice" pagtuturo nito sa menu sabay sabi sa crew.
"Anything else po, Ma'am?" pagtatanong ng crew.
"Paki-dagdag na rin pala ng 2 Drinks, salamat" sagot nito
"Noted po Ma'am, in table 48 po kayo" sagot ng crew sabay bigay ng number stand.
Makalipas ang limang minuto ay agad na dumating ang order nila.
"This is for you ma'am" he said while he serving the food
"Salamat" sagot nito sabay ngiti
At nagsimula na silang kumain magkaibigan. Parehong nagkukuwentuhan at nagbabatuhan ng sagot mula sa kani-kanilang tanong. Hindi rin malabong tunay ngang matatag ang pagsasama ng magkaibigan. Maybe for others it may seem different to them. But for Bellevue and Dyphine, they love each other and consider each other as if they were sisters.
"Ano nabusog ka ba?" pagtatanong n'ya Kay Dyphine matapos kumain.
"Naman! libre mo eh" natatawang sagot ni Dyphine .
"Alam ko naman gusto mo iyan eh" untag nito .
"Mas gugustuhin ko mabusog talaga, kaysa saktan ako ng mga ulupong na lalaking nagkakagusto sa akin" she laughed out loud while answering .
Panay na lamang tawa ang nagawa ni Bellevue sa kalokohan ng kaibigan. "Ganda beshie ah" dagdag n'ya sabay hawi sa kaliwang bahagi ng buhok.
"Ganda ganda ko kaya, mana sa'yo " sagot ni Dyphine.
"Wow, nakuha pa mambola ah" gulat na sagot ni Bellevue.
"Tara na nga. Picture tayo" pag -aaya ni Dyphine
Dyphine opened the camera to take a picture of them.
"One, Two, Three. Smile" tugon ni Dyphine
Pareho kaming napangiti. Kahit sa aming litrato ay kuhang kuha ang saya. Bagay na kahit saang anggulo mo tignan ay kitang kita ang saya at ngiti sa bawat isa.
"Po-post ko 'to" nakangiting saad ni Dyphine
"Ipasa mo sa akin ah or tag mo ako sa FakeBook" dagdag n'ya.
"Oo naman, ikaw pa" sagot ni Dyphine
Maya maya pa ay agad na ko ng ipinost ang litratong kuha namin.
"Dyphine tagged you in the post." eto agad ang nakita ni Bellevue sa FakeBook na ipi-nost ni Dyphine. Larawan na kuha nila bago umalis sa Food Court.
Bellevue also immediately liked the photo she was tagged in. The number of likes has already reached over 30 in less than a few minutes.
"Ganda Dyphine. Salamat sa iyong kuha" she replied with a smile and hugged Dyphine.
"Wala iyon. Memories natin iyan." agad n'ya rin niyakap ang kaibigan.
Matapos ang maghapon kasama s'ya'y agad na rin kaming nagkalayo ng landas. Kan'ya-kanya na rin kaming uwi sa bahay.
"Paalam Belle. Kita ulit tayo bukas" sigaw ko.
"Paalam rin. Bukas ulit" sigaw rin nito sabay kaway.
Matapos ang aking byahe pauwi ng bahay ay agad kumatok akong kumatok sa gate namin. Agad naman itong binukasan ng aking kapatid na bunso. Tumambad sa akin ang kan'yang napaka-cute na mukha.
"Ate, you're here. Pa' nandito na ang ate" nakangiting may pag excite sa mga mata nito
"Salamat, Cashien" pagpapasalamat ko.
"Nariyan ka na pala, Fina" nagagalak na tugon ng ama.
"Opo, mano po pala" sagot ko bago mag mano sa aking tatay.
"God Bless. Halika ka na rin at tayo'y kumain na"
"Magpapalit lamang po ako ng aking suot" sagot ko bago umakyat sa aking kuwarto.
Agad na rin akong nagpalit ng aking damit upang makakain na kami. Inayos ko na rin ang mga gamit na aking pinagbihisan at inilagay ko sa basket.
"Nak" tawag ng kan'ya tatay
"Pababa na po" sagot ni Dyphine
Agad na ako bumaba para kumain. Tatlo lamang kami ngayon ngunit sabay sabay kaming kumain.
"Anak kumusta ang pag aaral?"
"Okay naman po. Kanina rin po galing kami ni Bellevue sa Food Court" nakangiti kong sagot
"Mabuti naman kung ganoon, S'ya'y tayo kumain na"
Matapos nito ay tinuloy na namin ang pagkain kasabay ng masayang huntahan. Matapos kaming kumain ay agad ko rin itong hinugasan.
Maya maya pa ay agad rin s'yang pumasok sa kuwarto upang mamamahinga.