ชายคนหนึ่งสวมชุดสูทและแว่นตา มีรูปร่างหน้าตาสุภาพเรียบร้อยเดินเข้ามาจากด้านนอก
เมื่อฉันเห็นเขา ฉันตกใจไปชั่วขณะ แต่ก็รีบทำใจให้สงบลงอย่างรวดเร็ว
คนคนนี้คือสามีของเหลียงลู่ ชื่อวังเหว่ย
ก่อนหน้านี้เคยเจอกันครั้งหนึ่ง ตามคำพูดของเหลียงลู่ เขาเป็นคนหน้าตาดีแต่จิตใจโหดร้าย
"ฮึ ใจเย็นจังนะ" วังเหว่ยหัวเราะเยาะ เดินเข้ามามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า "ขอแนะนำตัวหน่อย ผมชื่อวังเหว่ย"
"อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ เมื่อกี้เหลียงลู่อยู่กับแกใช่ไหม?"
"ฉันว่าทำไมยายนั่นช่วงนี้ทำตัวเหินห่างกับฉัน ที่แท้ก็มีชู้อยู่ข้างนอกนี่เอง"
วังเหว่ยมองฉันด้วยสายตาอาฆาตมาดร้าย แทบจะขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
ไม่ต้องถามก็รู้ว่าเมื่อกี้ตอนฉันกับเหลียงลู่กำลังสวีทกันอยู่ เขาคงได้ยินเข้า
แล้วปัญหาก็คือ ทำไมตอนนั้นเขาถึงไม่บุกเข้ามาจับผิดเลยล่ะ?
"ไม่นึกเลยว่าไอ้ตาบอดอย่างแกจะมีฝีมือขนาดนี้ ถึงกับจัดการเมียฉันได้ ไม่รู้จริงๆว่าเธอเห็นอะไรดีในตัวแก"
"ไอ้หนู ฉันไม่ทำร้ายแก พรุ่งนี้แกออกไปจากยิมนี่ซะ ฉันจะทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่งั้น...ฉันจะทำให้แกเจ็บหนักแน่!"
วังเหว่ยพูดอย่างดุดัน
