"พี่หลิว พี่หลิว..."
ผมลองเรียกเบาๆ สองสามครั้ง แล้วเขย่าตัวเธอเบาๆ แต่ไม่ได้รับการตอบสนองใดๆ
แต่ไม่รู้ทำไม ผมรู้สึกว่าเธอตื่นอยู่
ขณะที่ผมกำลังลังเลว่าจะทำอะไรต่อไปดี ผมก็เห็นเธอแอบลืมตาขึ้นมา
สายตาที่มองมาที่ผมเต็มไปด้วยความเขินอายและ...ความปรารถนา
ในขณะนั้นผมก็รู้ว่า ตอนที่ผมกำลังจัดการกับเธออยู่นั้น เธอตื่นแล้วจริงๆ แค่แกล้งหลับเท่านั้นเอง
แต่เธอไม่รู้หรอกว่า ตาของผมมองเห็นได้ เห็นความคิดเล็กๆ น้อยๆ ของเธอทั้งหมดอย่างชัดเจน
บางที ในใจของเธอ อาจจะยังไม่สามารถยอมรับได้ที่จู่ๆ ก็มาใกล้ชิดกับผมมากขนาดนี้
แต่ผมก็ไม่ได้สนใจหรอก เพราะในสายตาของผม เธอก็แค่คนผ่านทางคนหนึ่งเท่านั้น ไม่มีทางที่จะมีความสัมพันธ์อะไรที่เป็นรูปธรรมกับผมได้
แบบนี้เราทั้งสองคนต่างก็มีความคิดของตัวเอง ก็ถือว่าเป็นการบรรลุข้อตกลงร่วมกันแบบหนึ่งก็ได้
รู้ว่าเธอตื่นแล้ว ผมก็ฉลาดพอที่จะไม่ยั่วเย้าเธอต่อไป
หลับไปจนถึงเที่ยง เมื่อผมตื่นขึ้นมา ก็พบว่าเธอทำอาหารเสร็จแล้ว
