ฉันเห็นได้ชัดว่า เสี่ยวรูพูดว่าไม่อยากไป แต่จริงๆแล้วอยากรู้อยากเห็นมากกว่าฉันเสียอีก
สายตาของเธอจ้องมองไปทางนั้นตลอด คิดว่าฉันไม่รู้หรือไง
เมื่อเดินเข้าไปใกล้ขึ้น จู่ๆฉันก็เห็นว่าไม่ไกลออกไป มีชายคนหนึ่งกำลังกอดผู้หญิงคนหนึ่งแน่น
ตอนนี้ กระโปรงของผู้หญิงคนนั้นพลิ้วขึ้นมา กางเกงของผู้ชายก็ถูกถอดลงไปถึงข้อเท้า ผู้หญิงนั่งอยู่บนตัวผู้ชาย กำลังขยับขึ้นลง หลับตาพริ้มด้วยความเพลิดเพลิน ปากส่งเสียงครางหวานฟังแล้วเสียวซ่าน
ภาพนั้นช่างเร้าอารมณ์เหลือเกิน
ดวงตาของเสี่ยวรูจ้องมองคู่รักคู่นั้นเขม็ง มือที่จับมือฉันก็กำแน่น ฝ่ามือเต็มไปด้วยเหงื่อ เห็นได้ชัดว่าเธอดูตื่นเต้นมาก
"ชิ ไร้ยางอาย"
ดูอยู่พักหนึ่ง เหมือนเธอจะรู้สึกตัว ถ่มน้ำลายออกมาอย่างแรง หน้าแดงก่ำไปถึงใบหู
"ซูเทียน เราไม่ไปทางนั้นแล้ว ไปทางโน้นกันเถอะ"
พูดพลางดึงมือฉันเดินไปทางมุมหนึ่ง
เมื่อเดินเข้าไปใกล้ ฉันถึงเพิ่งเห็นว่าที่นี่มีม้านั่งหินแกะสลักว่างอยู่ตัวหนึ่ง
เสี่ยวรูมองดูแล้วยิ้มพูดว่า "ซูเทียน ฉันเหนื่อยนิดหน่อยน่ะ ที่นี่พอดีมีม้านั่ง เรานั่งพักกันสักหน่อยนะ"
"ได้"
