"ได้ เดี๋ยวฉันจะดูว่าคุณมีความสามารถแค่ไหน"
ผู้อำนวยการหวังพูดพลางเดินมาหาฉันแล้วนั่งลง
ฉันยื่นมือออกไป จับชีพจรเธอพร้อมกับสังเกตสีหน้าไปด้วย
แพทย์แผนจีนเน้นการวินิจฉัยด้วยการดู ฟัง ถาม และคลำ แต่บางอย่างไม่จำเป็นต้องถาม แค่ดูก็สามารถระบุได้แม่นยำแปดเก้าส่วน
"ฮึ ทำท่าทางเป็นเรื่องเป็นราว"
สาวลูกครึ่งสวยกลอกตาใส่ด้วยสีหน้าเหยียดหยาม
ผู้หญิงคนนี้ทั้งรูปร่างและหน้าตาดี ถือว่าอยู่ในระดับนางฟ้าเลยทีเดียว
แต่นิสัยช่างกวนประสาทเหลือเกิน ทำให้คนรู้สึกรำคาญได้ง่ายๆ
ฉันไม่สนใจเธอเลย แต่ค่อยๆ ดึงมือกลับมาพร้อมกับขมวดคิ้ว
"ผู้อำนวยการหวังครับ ถ้าผมเดาไม่ผิด เอวของคุณคงไม่ค่อยดีใช่ไหม?"
"ส่วนปัญหาทางนรีเวช ก็มีด้วยนะครับ"
เมื่อได้ยินข้อสรุปของฉัน สีหน้าของผู้อำนวยการหวังก็แสดงความประหลาดใจออกมา
จากสีหน้าของเธอก็เห็นได้ชัดว่าฉันพูดถูก
"คุณ...คุณดูออกได้ยังไง?" เธออดถามไม่ได้
ตอนนี้แม้แต่สาวลูกครึ่งสวยก็มองฉันด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย คงไม่คิดว่าฉันจะพูดถูกสินะ
"ผู้อำนวยการหวังคะ อย่าเพิ่งเชื่อเขาง่ายๆนะคะ ฉันว่าไอ้หนุ่มนี่แค่เดาสุ่มๆ" เธอพูดด้วยน้ำเสียงประชดประชัน
