อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้ฉันผิดหวังก็คือ ดูเหมือนว่าเธอไม่มีความตั้งใจที่จะมาหาฉันเลย แม้แต่จะทักทายก็ไม่ได้ทำ
ฉันยิ้มขื่นๆ คิดว่าตัวเองช่างน่าขันจริงๆ
เธอเป็นคุณหนูลูกเศรษฐี ส่วนฉันล่ะ? ก็แค่เด็กบ้านนอกจนๆ คนหนึ่ง
ยังจะคิดว่าตัวเองเป็นคางคกอยากกินเนื้อหงส์อีกหรือ?
แต่สิ่งที่ฉันไม่คาดคิดก็คือ หลังจากออกกำลังกายเสร็จ เธอกลับพาผู้หญิงสองคนนั้นเข้ามาในห้องนวด
"ชิงชิง เหนียนเหนียน นี่คือนักนวดที่ฉันเคยเล่าให้ฟังเมื่อคราวก่อน ชื่อซูเทียน"
"ฝีมือเขาดีมากเลยนะ ถ้าคราวหน้าพวกเธออยากนวด ก็มาลองนวดกับเขาได้" หยาง ย่าซื่อพูดพร้อมรอยยิ้ม
ผู้หญิงสองคนนั้นมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ในดวงตาเต็มไปด้วยแววดูถูก
เห็นได้ชัดว่า พวกเธอไม่สนใจฉันเลยสักนิด
"เอาละ งั้นเธอก็นวดไปก่อนนะ พวกเรากลับก่อนล่ะ"
ผู้หญิงสองคนนั้นทักทายลาหยาง ย่าซื่อแล้วก็เดินส่ายก้นออกไป
หยาง ย่าซื่อมองออกไปนอกประตูก่อน ดูเหมือนจะกำลังตรวจสอบว่ามีคนอยู่หรือไม่ จากนั้นก็ปิดประตู
"雅雪 มาแล้วเหรอ"
ฉันยิ้มทักทายเธอ
