Chapter 6 - บทที่ 6

เมื่อเห็นความงามตรงหน้า เลือดในตัวฉันเดือดพล่านขึ้นมา อยากจะครอบครองผู้หญิงคนนี้ให้ได้โดยเร็ว

แต่ทันใดนั้น เธอก็ร้อง "อ๊ะ" ออกมาแล้วก็ห้ามฉันไว้

"เป็นอะไรหรือ?"

"เสี่ยวเทียน อย่า อย่าขยับ ของนายใหญ่เกินไป เจ็บนิดหน่อย..."

ป้าอู๋ขมวดคิ้วเล็กน้อย หายใจหอบ ใบหน้าแสดงความเจ็บปวดออกมา

ฉันรู้สึกได้ ร่างกายอันบอบบางของเธอสั่นเบาๆ เล็บจิกแขนฉันแน่น จนฝังเข้าไป

ดูท่าแล้ว เธอคงเจ็บจริงๆ

แต่ปัญหาคือ ฉันยังไม่ได้สอดใส่เข้าไปเลย...

ป้าอู๋เป็นผู้หญิงที่เคยคลอดลูกมาแล้ว แม้จะไม่ได้ถูกผู้ชายรักมานาน ข้างล่างจะแน่นขึ้นบ้าง แต่ก็ไม่น่าจะแน่นขนาดนี้นี่นา

ยิ่งคิดแบบนี้ ฉันก็ยิ่งตื่นเต้น

เสน่ห์ของสาวใหญ่ แต่มีร่างกายแน่นเหมือนสาวน้อย ได้รับประสบการณ์สองแบบที่แตกต่างกันสิ้นเชิงในตัวผู้หญิงคนเดียว สมแล้วที่เป็นสาวใหญ่เกรดพรีเมี่ยม

ฉันสูดหายใจลึก กดความรู้สึกอยากจะควบม้าแรงๆ เอาไว้ เริ่มถูไถเบาๆ รู้สึกถึงความชื้นของเธอ มือลูบคลำลูกท้อใหญ่ๆ ข้างล่างก็ยิ่งพองโตขึ้น

ช้าๆ เธอก็ถูกฉันยั่วจนทนไม่ไหว ดวงตาเต็มไปด้วยความปรารถนาที่เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ดูเหมือนจะอดใจไม่ไหวอยากจะเป็นเนื้อเดียวกับฉัน

"เสี่ยวเทียน ป้าไม่ได้ทำมานานมากแล้ว ป้ารู้ว่าเธอทรมาน รอแป๊บนึงนะ..."

เธอสูดหายใจลึก ดูเหมือนจะเตรียมตัวบางอย่าง เพื่อให้ฉันเข้าไปได้สะดวกขึ้น

"ได้แล้ว ได้แล้ว เสี่ยวเทียน เข้ามาเถอะ"

เมื่อได้รับอนุญาตจากเธอ ฉันที่แทบจะบ้าไปแล้วก็สูดหายใจลึก แล้วเตรียมตัวจะเข้าไป

"เสี่ยวเทียน!"

ทันใดนั้น เธอก็เรียกฉันอีกครั้ง ใบหน้าที่เต็มไปด้วยสีแดงของเธอมีความกังวลเล็กน้อย เธอทำสัญญาณมือให้ฉันเงียบ "คุณได้ยินไหม นั่นเสียงเปิดประตูใช่ไหม?"

ฉันก็ตกใจเหมือนกัน ถ้าหวังซินรูมาเจอเข้า ไม่เพียงแต่ป้าอู๋จะไม่มีหน้าไปพบใคร แต่ฉันอาจถูกไล่ออกไปด้วย

เพราะไม่มีใครยอมรับได้ที่ผู้ชายวัยเดียวกับตัวเองจะมีความสัมพันธ์แบบนั้นกับแม่ของตัวเอง

ดังนั้นฉันจึงหยุดและเงี่ยหูฟังเสียงจากด้านนอกอย่างระมัดระวัง

แน่นอน มีเสียงกุญแจไขประตูดังมาจากด้านนอก

ไม่ต้องถามก็รู้ว่าต้องเป็นหวังซินรูแน่ๆ

ในตอนนั้น หัวใจของฉันแทบจะหลุดออกมาทางปาก

"ยังยืนนิ่งอยู่ทำไม รีบใส่กางเกงเร็วเข้า เร็วสิ!"

ป้าอู๋ตกใจ รีบเร่งให้ฉันถอนตัวออกจากร่างของเธอ จากนั้นก็ดึงทิชชู่มาเช็ดความชื้นบริเวณจุดลับอย่างลวกๆ

หลังจากนั้นก็รีบจัดเสื้อผ้าของตัวเอง ดึงชุดนอนลงมาปิดขายาวที่ชวนหลงใหล

ฉันก็ไม่กล้าอยู่นานกว่านั้น หลังจากสวมกางเกงแล้วก็ลุกขึ้นยืน แกล้งทำเป็นเพิ่งออกมาจากห้องน้ำ

และในตอนนั้นเอง ประตูก็เปิดออก ร่างบอบบางก้าวเข้ามา

"ซินรูเจ๋อ!"

ฉันทักทายเธอก่อน

หวังซินรู ปีนี้อายุยี่สิบห่าแล้ว เพิ่งแต่งงานเมื่อต้นปีที่ผ่านมา แต่งเข้าบ้านเจ้าสาว

แต่สามีของเธออยู่ต่างประเทศเป็นประจำ กลับมาน้อยมาก เพิ่งแต่งงานไม่นานก็จากไปแล้ว

แตกต่างจากป้าอู๋โดยสิ้นเชิง หวังซินรูเป็นผู้หญิงที่เย็นชามาก ไม่ยิ้มแย้ม และดูเหมือนจะรู้สึกต่อต้านที่ฉันย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของเธอ

วันนี้เธอใส่ชุดยูนิฟอร์ม เสื้อเชิ้ตสีขาวพอดีตัวด้านบน กระโปรงสีดำรัดรูปด้านล่าง พร้อมถุงน่องสีดำ ดูสะอาดสะอ้านทั้งตัว

โดยเฉพาะรูปร่างที่อวบอิ่มทั้งด้านหน้าและด้านหลัง ทั่วทั้งร่างแผ่กลิ่นอายเสน่ห์เฉพาะตัวของผู้หญิงทำงาน

"อยู่บ้านทั้งวันไม่ทำอะไรเลย ไม่รู้จริงๆว่าให้มาทำอะไร!"

"แม่คะ รีบหางานให้เขาแล้วย้ายออกไปเถอะ ผู้ชายตัวโตมาอยู่บ้านเรา มันเรื่องอะไรกัน"

หวังซินรูมองข้าด้วยสายตาดูถูก เต็มไปด้วยความเป็นปรปักษ์เช่นเคย

ข้ายิ้มเจื่อนๆ อย่างเขินอาย

เพราะเมื่อครู่ ข้าเกือบจะได้นอนกับแม่ของเธอ

ข้ามองหวังซินรูแวบหนึ่ง พบว่าเธอก็กำลังสังเกตข้าอยู่เช่นกัน

ข้าสูดลมหายใจลึก พยายามไม่ให้ตัวเองแสดงพิรุธ

แต่โชคดีที่เธอแค่ฮึดฮัดแล้วเบนสายตาไป

หลังจากหวังซินรูกลับมา เธอก็ไปทำอาหารกับป้าอู๋ ข้านั่งอยู่บนโซฟาคนเดียว มองดูแม่ลูกคู่นี้กำลังยุ่งอยู่ในครัว นึกถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ หัวใจข้าก็เต้นระรัวขึ้นมาอีกครั้ง

คนหนึ่งเป็นสาวใหญ่สุดเซ็กซี่ อีกคนเป็นสาวเย็นชาสุดเพอร์เฟ็กต์

ถ้าได้ครอบครองผู้หญิงสองคนนี้พร้อมกัน จะเป็นประสบการณ์แบบไหนกันนะ?

ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ ข้าคงไม่กล้าคิดแบบนี้แน่นอน

แต่ท่าทีของป้าอู๋เมื่อครู่ ทำให้ข้าเห็นความหวัง

ถ้าหวังซินรูไม่มาผิดเวลา ตอนนี้ข้าคงได้ครอบครองเธอไปแล้ว

คิดแบบนี้ ไฟในร่างกายข้าก็ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง และไม่อาจหยุดยั้งได้

อย่างไรก็ตาม เมื่อหวังซินรูอยู่ ผมก็ได้แต่คิดเท่านั้น ไม่กล้าล่วงเกินแม้แต่น้อย

เพราะผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนที่จะไปยุ่งด้วยได้ง่ายๆ

รอจนกระทั่งเกือบสี่ทุ่ม ผมนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง แต่ก็ไม่สามารถข่มตาหลับได้ ในหัวเต็มไปด้วยภาพร่างกายอันเซ็กซี่ของป้าอู๋ รวมถึงร่องลึกลับที่น่าหลงใหลนั้น

จนกระทั่งเกือบรุ่งสาง ผมทนไม่ไหวอีกต่อไป จึงตัดสินใจทำสิ่งที่กล้าหาญ

นั่นคือการแอบย่องเข้าไปในห้องของป้าอู๋...

แม่ลูกคู่นี้นอนแยกห้องกัน ประตูห้องนอนอยู่ตรงข้ามกัน ถ้าผมเคลื่อนไหวเบาๆ ก็จะไม่มีใครรู้

คิดแบบนี้แล้ว ผมก็ไม่สามารถควบคุมหัวใจที่กระสับกระส่ายได้อีกต่อไป จึงค่อยๆ เปิดประตูออกมาอย่างเบามือเบาเท้า

เมื่อผมเดินออกมาจากห้องนอน ผมก็ตกใจที่พบว่าหวังซินรูกำลังนอนอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น บนโต๊ะมีกระป๋องเบียร์ว่างเปล่าวางอยู่หลายกระป๋อง ในอากาศมีกลิ่นแอลกอฮอล์ฉุนกึก

แต่โชคดีที่เธอหลับไปแล้ว

ถึงแม้ผมจะไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงดื่มมากขนาดนี้ แต่นี่ก็ถือเป็นโอกาสทองที่สวรรค์มอบให้

ดังนั้นผมจึงรวบรวมความกล้า เดินตรงไปยังห้องนอนของป้าอู๋

อย่างไรก็ตาม เมื่อผมเดินผ่านข้างๆ หวังซินรู ผมก็อดตะลึงไม่ได้

ตอนนี้หวังซินรูได้เปลี่ยนมาสวมชุดนอนสีม่วง ร่างกายที่ยั่วยวนนั้นมองเห็นได้รางๆ ผ่านชุดนอนบางเบาราวกับผ้าโปร่ง

ทรวงอกของเธอถึงแม้จะไม่ใหญ่เท่าของป้าอู๋ แต่กลับกลมกลึงและแข็งแรงกว่า

มองลงไปอีก ขาเรียวยาวขาวเนียนคู่นั้น สามารถมองเห็นกางเกงในลูกไม้สีดำได้รางๆ แม้กระทั่งขนเล็กๆ ไม่กี่เส้นที่โผล่ออกมาจากขอบกางเกงใน

โดยเฉพาะบริเวณลึกลับนั้น ถูกห่อหุ้มอย่างโดดเด่น ช่างยั่วยวนเหลือเกิน

ภาพความงามตรงหน้า ดึงดูดจิตวิญญาณของผมเข้าไปอย่างสิ้นเชิง

ไม่รู้ว่าความกล้าหาญมาจากไหน ผมถึงกับเดินเข้าไปหาหวังซินรูอย่างไม่รู้ตัว...