"Grabe ka talaga, Lisy ikaw naman ang Top1.
" Give Chance to other naman bhe. "
Iba't ibang bungad sakin ng mga kaklase ko pagpasok ko palang ng room. Sa hallway palang ay rinig ko na ang boses nila.
Agad kong binaba ang aking bag sa aking upuan na nasa pinakahulihan,malapit sa bintana dahil mas maganda ang pwesto doon.Patuloy parin ang pagbati ng mga kaklase ko saakin.
"Congrats lisy , you make it.. again like we just expect hahaha " pagbati saakin ni Adrian ang laging Top 2 sa klase, pero alam ko sa sarili ko na pekeng pagcongrats lang yun dahil nung grade 1 palang kami kaklase ko na siya lagi siyang top2 samantalang ako ay palaging top 1. There's a one time after our Graduation day na nung pauwi na kami ay kamalasmalasang naiwan ko ang cellphone ko sa room namen, swertehan kong nahanap uli ang cellphone ko. Lalabas na sana ako ng may narinig ako na maynaguusap sa labas ng room namin dahil sa curious ako kung ano yun ay tumigil ako at nakinig.
"Ma, I'm sorry" nanginginig na sambit ng isang batang lalaki.
"Sorry?, sorry na naman! you can't even beat her with your apology. stop using your stupid brain and start making a change.Alam mo hindi ko talaga alam kung anak ba talaga kita in the whole family you are just the one who can't even make to the top 1, you are so stupid!"malakas na pagsigaw ng isang babae sa taong kausap neto. Sa sobrang sakit ng sinabi ng babaeng iyon ay, mahina kong naririnig ang pagsinghot at mahinang pag hikbi ng kausap niya. Muntik na akong lumabas ng mapansin ko ang pamilyar na mukha ng lalakeng iyon , the boy was Adrian at that moment I realized I was the one who where they talking about. Tahimik lng si Adrian kahit sobrang sakit ng sinasabi ng Mommy niya. Narinig ko ang papalapit na mga yabag ng mga estudyante sa hallway dahilan para tumigil sa pagsermon ang Mommy ni Adrian.
"Good morning Ma'am" ani ng mga kaklase ko dahilan para tumigil ang flash back ko. Nagsibalikan sa kaniya kaniyang upuan ang mga kaklase ko, sabay ng kunting pag sulyap ko kay Adrian. Kita ko naman ang pagkadismaya sa mukha niya dahil alam kong tungkol to sa rank sa academics niya ngayon.
Natapos na ang klase at nagsimula ng magsialisan ang mga studyante.
"Ms. Dela Cuesta, Come here I want to tell you something important. " pagaaya ng aming guro pagkatapos ng pagsialisan ng aking mga kaklase ko. Sabay senyas niya na umopu ako sa tabi ng upuan niya.
"Ms. Lincoln, there is an new transfer student from the prestigious university from California, and he is the son of the biggest sponsor on this school, and lastly his academic performance from his previous school is worse and he was always go into trouble."
"Ma'am pwede ko po bang matanong kung bakit niyo po saakin sinasabi yan? ".Kita ko ang makahulugang tingin sa akin ni Ma'am, alam ko na ang kasunod non. Tatangi na sana ako pero na unahan ako ni Ma'am.
" Can you take care of him, I know you can teach him to be a good student like yourself."
F*ck, I know this was coming, I can't take care of that sh*tty b*stard. What if sa kakaturo ko sa ungas na yun ay matalo ako ni Adrian. I can't... It should never happen.
But hindi ako pwedeng tumanggi kay Ma'am, what should I do?