หลินตงนึกถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ ตอนที่เธอวางท่าสูงส่งและพยายามไล่เขาออกไป
ดังนั้นเขาจึงส่ายหัว "ไม่รักษา"
"เธอ..." หลิวเฉิงเฉิงไม่คิดว่าเขาจะปฏิเสธเธอ
ในใจรู้สึกโกรธพร้อมกับความกลัว เพราะว่าศาสตร์แพทย์ของหลินตงที่เธอเพิ่งเห็นเมื่อครู่นี้ คำพูดของเขาต้องไม่โกหกแน่นอน
เธอไม่อยากตายด้วยอาการที่แย่ลง...
ทันใดนั้น ดวงตาของเธอก็เป็นประกาย เธอคว้ามือของหลินตงไว้ทันที
หลินตงรู้สึกถึงความนุ่มนวลในมือในทันที ใบหูแดงขึ้นมา "เธอทำอะไรน่ะ?"
"ถ้าเธอไม่ช่วยรักษาฉัน ฉันจะตะโกนว่าเธอลวนลามฉัน..." หลิวเฉิงเฉิงกดมือของเขาไว้ พร้อมกับแกล้งทำตัวเป็นอันธพาล
หลินตงยอมแพ้ ผู้หญิงคนนี้...ทำตัวเหมือนอันธพาลเกินไปแล้ว
"เฮ้อ ได้ก็ได้" หลินตงถูกเธอเอาชนะ และก็กลัวว่าเธอจะแจ้งตำรวจจริงๆ
ถ้าเป็นแบบนั้น คงอธิบายไม่ได้แน่
เมื่อได้ยินว่าหลินตงตกลง หลิวเฉิงเฉิงก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก
ในขณะเดียวกัน เธอก็เปลี่ยนสีหน้า ยิ้มหวานพูดว่า "หมอเทพน้อย โปรดตามฉันไปที่บริษัทเพื่อรักษาฉันให้ดีๆ นะคะ"
หลินตงเก็บเงินหกแสนหยวนใส่ถุงผ้าใบ แล้วเดินตามหลิวเฉิงเฉิงเข้าไปในบริษัท 'เฉิงเฉิงกั๋วจิ' ของเธอ
หลังจากเข้าไปแล้ว หลินตงก็รู้สึกประหลาดใจ เพราะว่าทั้งบริษัทมีแต่ผู้หญิงทั้งนั้น
เมื่อเข้ามาแล้ว เหมือนกับมาถึงคาบสมุทรนางฟ้าเลยทีเดียว
"หมอเทพน้อย บริษัทของเราเป็นผู้หญิงทั้งหมด เธอเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้เข้ามาในห้องทำงานของประธานบริษัท" หลิวเฉิงเฉิงพูดพร้อมกับยิ้ม
รอยยิ้มของผู้หญิงคนนี้ เผยให้เห็นถึงความเย้ายวนโดยธรรมชาติ ทำให้หลินตงรู้สึกหวั่นไหวในใจ
"สวัสดีค่ะ ประธานหลิว!"
"ประธานหลิว..."
"..."
เดินอยู่ที่ชั้นหนึ่ง พนักงานหญิงทุกคนที่เห็นหลิวเฉิงเฉิงต่างก็ทักทายอย่างนอบน้อม
เห็นได้ชัดว่าตำแหน่งประธานบริษัทของเธอคงมีอิทธิพลสูงมากในบริษัท
หลิวเฉิงเฉิงตอบรับพวกเธอด้วยการยิ้มและพยักหน้า
ไม่นาน เธอก็พาหลินตงขึ้นไปชั้นสอง
ชั้นสองมีห้องรับรองที่หรูหราเป็นอย่างมาก บนโซฟาในห้องนั้นมีผู้หญิงสง่างามนั่งอยู่สิบกว่าคน
ใบหน้าของพวกเธอประณีตสวยงาม แต่งตัวหรูหรา แม้ว่าความงามและรูปร่างจะสู้หลิวเฉิงเฉิงที่อยู่ข้างๆ หลินตงไม่ได้ แต่ก็ไม่ด้อยไปกว่าดาราสาวบนทีวีเลย
พวกเธอล้วนเป็นลูกค้าผู้มีเกียรติของหลิวเฉิงเฉิง ตอนนี้กำลังนั่งคุยกันอย่างสนุกสนานบนโซฟา
เมื่อเห็นหลิวเฉิงเฉิงพาหลินตงขึ้นมา พวกเธอต่างก็จ้องมองหลินตง
มีหลายคนที่ดวงตาเปล่งประกายวาวโรจน์
เหมือนกับทุ่งนาที่ไม่ได้รับน้ำมานาน เมื่อเจอฝนตกก็อยากได้น้ำอย่างกระหาย
"โอ้ หลิวต้าเหม่ยเหริน นี่เธอไปหาหนุ่มน้อยหล่อๆ มาจากไหนเนี่ย?"
"หนุ่มน้อยคนนี้ ทั่วร่างกายแผ่กลิ่นอายของความเป็นชายที่แท้จริง ดูอายุน่าจะยังไม่มากใช่ไหม?"
"หลิวต้าเหม่ยเหริน ตอนนี้เธอชอบกินเนื้ออ่อนแล้วหรือ?"
"..."
กลุ่มคุณนายเหล่านี้เริ่มหยอกล้อหลิวเฉิงเฉิงและหลินตง
หลินตงไม่เคยเห็นสถานการณ์แบบนี้มาก่อน ใบหน้าของเขาแดงขึ้นทันที
คิดในใจว่าผู้หญิงในเมืองช่างดุดันราวกับเสือ แตกต่างจากสาวๆ ขี้อายที่เขาเคยเห็นในชนบทอย่างสิ้นเชิง
หลิวเฉิงเฉิงมองพวกเธอด้วยสายตาดุ พูดว่า "พวกเธอนี่มันยัยสามแปด ทุกคนดุร้ายเหมือนหมาป่า อยากจะกินคนเสียให้ได้"
"คิคิ ใครจะกล้าล่ะ นี่มันผู้ชายของหลิวต้าเหม่ยหนี่นะ"
"ใช่ ผู้ชายของหลิวต้าเหม่ยหนี่ ใครจะแย่งไปได้ล่ะ แค่รูปร่างและความงามของเธอ ผู้ชายคนไหนก็ต้องหลงใหลตายเลย"
"ถ้าฉันเป็นผู้ชาย ฉันจะอยู่กับเธอไปชั่วชีวิต..."
"..."
หลิวเฉิงเฉิงส่งเสียงขัดใจหลายครั้ง "พวกเธออย่าพูดจาไร้สาระนะ น้องชายคนนี้ไม่ใช่แฟนฉัน เขาเป็นหมอเทพน้อย มาช่วยรักษาโรคให้ฉัน"
"รักษาโรค? รักษาโรคอะไรล่ะ?" กลุ่มผู้หญิงยิ้มเจ้าเล่ห์
บางคนที่ได้ยินว่าหลินตงไม่ใช่แฟนของหลิวเฉิงเฉิง ก็ยิ่งแซวหลินตงมากขึ้น
"หมอเทพน้อยคะ พี่สาวก็มีโรคนะคะ มาช่วยฉีดยาให้พี่สาวหน่อยไหม?"
"ใช่ค่ะ น้องชาย น้องรักษาโรคอะไรได้บ้าง? รักษาโรคขาได้ไหม? ลองดูขาของพี่สาวสิ มีปัญหาอะไรไหม?"
"..."
เมื่อเผชิญหน้ากับการหยอกเย้าของกลุ่มผู้หญิงวัยกลางคนที่ดุร้ายเหมือนหมาป่า ใบหน้าของหลินตงก็แดงขึ้นอีกครั้ง
"โอ๊ย น้องชายอายแล้ว"
"หลิวต้าเหม่ยเหริน นี่จริงๆ ไม่ใช่แฟนของเธอเหรอ? คิคิ ฉันสนใจเขานะ ไม่แนะนำให้ฉันหน่อยเหรอ?"
"นี่เป็นสเปคที่ฉันชอบเลย หมาป่าน้อย แถมยังขี้อายด้วย"
"..."
"ไปให้พ้น ไปให้พ้น พวกเธอนี่มันยัยสามแปด อย่าทำให้หมอเทพน้อยของฉันตกใจหนีไปนะ ถ้าเป็นแบบนั้น ใครจะมารักษาโรคให้ฉันล่ะ"
หลิวเฉิงเฉิงรีบจูงแขนหลินตง พาเขามุ่งหน้าไปยังห้องทำงานของประธานบริษัท
เมื่อเห็นพวกเขาเข้าไปในห้องทำงานของประธานบริษัท กลุ่มคุณนายที่เป็นเหมือนนกกระจอกเจ้าชู้ต่างพากันหัวเราะคิกคักอย่างซุกซน
หลินตงถูกสาวใหญ่ประธานบริษัทจูงแขนเข้าไปในห้องทำงานของเธอ
ห้องทำงานของเธอเป็นห้องชุด ภายในมีห้องสำหรับทำสปาโดยเฉพาะ
ในห้องมีเตียง อ่างอาบน้ำ และมีการจุดธูปไม้จันทน์
เมื่อเข้ามาแล้ว หลินตงรู้สึกผ่อนคลายขึ้น
"หมอเทพน้อยคะ น้องมีแฟนหรือยัง? คิคิ~ พวกที่เมื่อกี้นี้ล้วนเป็นคุณนายเศรษฐีทั้งนั้นเลยนะ อยากให้พี่แนะนำให้สักคนไหม?" หลิวเฉิงเฉิงพูดล้อเล่น
หลินตงไม่มีเวลามาล้อเล่นกับเธอ
รักษาโรคเสร็จแล้ว เขาก็ต้องรีบกลับบ้าน
ตอนนี้ในถุงผ้าใบมีเงินหกแสนหยวน เอาเงินที่หาได้นี้ไปไถ่ถอนรูปภาพของพี่สาวไป๋เจวี่ย คืนอิสรภาพให้เธอได้แล้ว!
"เรามารักษาโรคกันเถอะครับ" หลินตงพูด
"ได้ค่ะ..." หลิวเฉิงเฉิงพยักหน้าเบาๆ เรื่องเกี่ยวกับสุขภาพของตัวเอง ไม่อาจมองข้ามได้
"หมอเทพน้อย ฉันควรทำอย่างไรคะ?"
หลินตงชี้ไปที่เตียง "คุณนอนลงบนเตียง เปิดบริเวณที่เป็นโรคออกมา ผมจะช่วยรักษาด้วยการฝังเข็ม"
"อ๊ะ..." เมื่อได้ยินเช่นนั้น แม้แต่หลิวเฉิงเฉิงที่เปิดเผยอยู่เสมอ ใบหน้าของเธอก็แดงขึ้น
เพราะว่าบริเวณที่เป็นโรคนั้นค่อนข้างพิเศษ เธอไม่เคยเปิดเผยมันต่อหน้าผู้ชายมาก่อน...