ความเจ็บปวดค่อยๆ แผ่ซ่านไปทั่วร่างของเย่ชิงถังอย่างเงียบๆ ความทรมานอย่างแสนสาหัสราวกับจะกลืนกินเธอในทันที เธอลืมตาขึ้นทันทีและพบว่าทุกสิ่งตรงหน้าไม่ใช่ยอดเขาหลิงอวิ๋นฟงที่ปกคลุมด้วยหิมะขาวโพลนอีกต่อไป
"ถังถัง ในที่สุดเจ้าก็ตื่นแล้ว" เสียงที่ฟังดูอ่อนล้าดังขึ้นข้างหูของเย่ชิงถัง
เมื่อได้ยินเสียงนั้น หัวใจของเย่ชิงถังก็สั่นสะท้านอย่างรุนแรง
เสียงนี้...
เธอไม่ได้ยินมานานกี่ปีแล้ว?
โดยไม่รู้ตัว เย่ชิงถังหันไปมองและเห็นชายวัยกลางคนที่ดูอ่อนล้ายืนอยู่ข้างๆ
"พ่อ..." เย่ชิงถังเบิกตากว้างด้วยความไม่อยากเชื่อ แทบไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง เธอพยายามดิ้นรนลุกขึ้น แต่ชายวัยกลางคนรีบเข้ามาประคองเธอไว้
"ถังถัง หลังจากวิญญาณกำเนิดของเจ้าแตกสลาย ร่างกายยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่ ต้องระวังพักผ่อนอย่าเพิ่งรีบลุกขึ้น" หัวหน้าครอบครัวเย่ เย่หลิง มองลูกสาวด้วยความเป็นห่วงและพูดด้วยน้ำเสียงกังวล
ดวงตาของเย่ชิงถังเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย ทุกสิ่งตรงหน้าทำให้เธอตกใจอย่างมาก
เกิดอะไรขึ้น?
เธอไม่ได้ระเบิดหัวใจตัวเองบนยอดเขาหลิงอวิ๋นฟงหรอกหรือ? ทำไมถึงยังไม่ตาย?
พ่อของเธอ... ไม่ได้ถูกผู้ใหญ่คนที่หนึ่งลงมือสังหารไปเมื่อสามร้อยปีก่อนแล้วหรอกหรือ? ตอนนี้... ทำไมถึง...
คำถามมากมายผุดขึ้นในสมองของเย่ชิงถัง สายตาของเธอกวาดมองไปรอบๆ และในตอนนี้เธอก็สังเกตเห็นว่าตัวเองอยู่ในที่ที่คุ้นเคย นั่นคือห้องนอนของเธอในตระกูลเย่เมื่อหลายร้อยปีก่อน
"ถังถัง แม้ว่าในอนาคตเจ้าจะไม่มีวิญญาณกำเนิดแล้ว พ่อก็จะดูแลเจ้าอย่างดี เจ้าไม่ต้องสนใจว่าคนอื่นจะพูดอะไร แค่ตั้งใจรักษาตัวก็พอ" เย่หลิงไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติของเย่ชิงถัง เขาคิดว่าเธอแค่ตกใจจนเหม่อลอยไปเท่านั้น
มีเพียงเย่ชิงถังเท่านั้นที่รู้ว่าในขณะนี้ จิตใจของเธอช็อคมากแค่ไหน
เธอไม่เพียงแต่ไม่ตาย แต่ยังย้อนกลับมาที่ตระกูลเย่เมื่อสามร้อยปีก่อน!
มองดูบิดาที่อยู่ตรงหน้า ดวงตาของเย่ชิงถังเอ่อคลอไปด้วยน้ำตา ในชาติก่อนเมื่อสามร้อยปีที่แล้ว เธออ่อนแอและไร้ความสามารถ ได้แต่มองดูบิดาและอาสองที่รักเธอถูกปู่ของเย่โย่วซึ่งเป็นอาวุโสใหญ่ตระกูลเย่กลั่นแกล้งจนตาย แต่ตอนนี้ เธอกลับมาที่นี่จริงๆ!
เย่ชิงถังค่อยๆ ลุกขึ้นนั่ง มองดูใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวลของบิดา พยายามควบคุมอารมณ์ของตัวเอง
ในชาติก่อน ณ เวลานี้ เธอเพิ่งถูกเย่โย่วแย่งชิงวิญญาณกำเนิดไป แต่เพราะถูกอาวุโสใหญ่ข่มขู่ด้วยชีวิตของบิดา เธอจึงไม่กล้าบอกความจริงกับบิดา ได้แต่ปิดบังว่าวรรณะรากศักดิ์สิทธิ์ระดับสูงสุดของตนแตกสลายไปเอง
ในชาติก่อน เย่ชิงถังคิดว่าแค่อดทนต่อความอัปยศนี้ ก็จะสามารถคุ้มครองบิดาให้ปลอดภัยได้ แต่เธอไม่รู้ว่า... อาวุโสใหญ่ที่ควบคุมอำนาจส่วนใหญ่ของตระกูลเย่ไว้แล้ว ได้แอบใส่ยาพิษที่ออกฤทธิ์ช้าลงในอาหารของบิดาตั้งแต่นานแล้ว อาวุโสใหญ่ไม่เพียงแต่ต้องการให้เย่โย่วแย่งชิงวิญญาณกำเนิดของเธอ แต่ยังต้องการฆ่าบิดาของเธอด้วย เพื่อที่จะได้เป็นผู้นำตระกูลอย่างถูกต้องตามกฎหมาย!
น่าเสียดายที่ในชาติก่อน เย่ชิงถังช่างไร้เดียงสาเหลือเกิน
"ถังถัง เจ้าตื่นแล้วก็รีบดื่มยาขณะที่ยังร้อนอยู่นะ" เย่หลิงไม่ได้สังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงของลูกสาวเลย เขาเพียงแต่ห่วงใยและยื่นถ้วยยาที่ยังมีไอระอุให้
เย่ชิงถังรับถ้วยยาที่บิดาส่งมาให้ มองดูเงาสะท้อนของตัวเองในถ้วยยา เธอก็ชะงักไปเล็กน้อย
ในภาพสะท้อนนั้น เด็กสาวมีใบหน้าที่งดงาม แต่บนใบหน้าที่ควรจะขาวสะอาดน่ามองนั้น กลับมีปานแดงขนาดฝ่ามือปรากฏอยู่อย่างเด่นชัด ปานนั้นพาดผ่านใบหน้าของเธอครึ่งหนึ่ง ทำลายความงามดั้งเดิมไปอย่างสิ้นเชิง จนอาจกล่าวได้ว่าทำให้เธอกลายเป็นคนน่าเกลียดอย่างผิดปกติ