โครม!
ฟ้าดินสั่นสะเทือนในเวลานี้ ท้องฟ้าที่สว่างไสวกลับมืดมิดในพริบตา แม้แต่พลังศักดิ์สิทธิ์ในฟ้าดินก็รู้สึกถึงกลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัว และเริ่มหนีออกจากพื้นที่นี้อย่างกระเจิดกระเจิง
อู้...อู้...
ในเทือกเขาที่ทอดยาว สัตว์วิญญาณนับไม่ถ้วนต่างสั่นเทิ้มด้วยความหวาดกลัว ส่งเสียงร้องโหยหวนอย่างน่าสะพรึงกลัว ศึกฟ้าผ่าของเทพดำนั้นเป็นสิ่งที่น่ากลัวอย่างยิ่งสำหรับสัตว์วิญญาณทั้งหมด
พวกมันรอคอยการมาถึงของสายฟ้าพิโรธที่จะทำให้พวกมันเปลี่ยนแปลงตัวเองในระหว่างการฝึกฝนอันยาวนาน แต่ก็รู้สึกหวาดกลัวมันอย่างสุดซึ้ง...
มู่เจิ้นยืนอยู่บนยอดเขาลูกหนึ่ง มองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยสายตาที่เคร่งเครียด ที่นั่น เมฆฟ้าผ่าเทพดำกำลังก่อตัวขึ้นอย่างต่อเนื่อง มีแสงสีดำวาบขึ้นในนั้น พลังฟ้าผ่านั้นรุนแรงจนไม่อาจบรรยายได้ แม้แต่พลาสมาฟ้าผ่าในเล่ยอวี๋ตี้ป๋าเชิงก็ยังเทียบไม่ได้
นั่นคือพลังทำลายล้างที่แท้จริงจากฟ้าดิน
