"ไอ้เด็กเวรตะไลนี่!"
ในป่าที่ปกคลุมด้วยความมืดมิด ร่างดำสองร่างกัดฟันมองมู่เจิ้นที่เต็มไปด้วยเลือดและยิ้มอย่างน่าขนลุกใส่พวกเขา ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆาตกรรม
พวกเขาไม่เคยคิดว่าผลลัพธ์จะเป็นแบบนี้!
เด็กเวรที่อยู่ในระดับต้นของจักรวาลรวมฟ้าแบบนี้ ไม่ควรจะถูกพวกเขาฆ่าอย่างง่ายดายเหมือนหญ้าแห้งหรอกหรือ? ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้? พวกเขาทั้งสี่คนเป็นพละมังกรปีศาจที่มีประสบการณ์มากมาย มือของพวกเขาเปื้อนเลือดมานับไม่ถ้วน แต่คืนนี้ ในขณะที่พวกเขาร่วมมือกันไล่ล่าเด็กหนุ่มคนหนึ่ง กลับถูกเขาฆ่าสองคนและบาดเจ็บสาหัสอีกหนึ่งคน...
ราคาที่ต้องจ่ายแบบนี้ แม้แต่การไปปราบผู้แข็งแกร่งในระดับฮัวเทียนจิ้งก็ไม่น่าจะยากลำบากขนาดนี้ใช่ไหม?
"แปลกใจมากเลยสินะ?"
มู่เจิ้นถือ เฉียงกวงจางเจี่ยน พลังวิญญาณดำมืดพันรอบ ก่อตัวเป็นแสงดาบที่ยืดหดได้ที่ปลายดาบ เขายิ้ม แต่ด้วยเลือดที่เปรอะเปื้อนทั่วร่าง รอยยิ้มนั้นช่างน่ากลัวจริงๆ
"คนที่ฉันฆ่าในเส้นทางวิญญาณ พวกเธอรวมกันยังสู้ไม่ได้เลยนะ" มู่เจิ้นยิ้มพลางชี้ดาบในมือไปที่ทั้งสองคน พูดว่า "ต่อไป ให้เราจบการไล่ล่าที่น่าขันนี้กันเถอะ?"
