เจินตงจื่อดิ้นรนลุกขึ้นมา ไม่เพียงแต่บนใบหน้ามีรอยฝ่ามือห้านิ้ว แต่หน้าผากก็บวมเป็นก้อนใหญ่
เจากวงมองจ้งเซวี่ยถัวอย่างเงียบๆ เพียงแต่มีสีหน้าเห็นอกเห็นใจปรากฏขึ้นมาบ้าง
ผู้อาวุโสทะเลตะวันออกหลายคนที่ตามหลังเจากวงมาก็แสดงสีหน้าเมตตาเช่นกัน
อะไรเรียกว่าโศกนาฏกรรม นี่แหละคือโศกนาฏกรรม...ไม่เพียงแต่ผู้อาวุโสระดับสูง 16 คนรวมทั้งเจ้าชายถูกวังมังกรทะเลตะวันออกกักตัวไว้ แต่ยังตบลูกศิษย์เอกของอาจารย์ใหญ่สกุลมังกรเซียวฉิวอย่างแรง!
เจินตงจื่อกัดฟัน ไม่พูดอะไร เพียงแต่เอามือปิดหน้า เชิดหน้าขึ้น มองจ้งเซวี่ยถัวด้วยความเกลียดชัง
"ฮึ!" จ้งเซวี่ยถัวยังไม่หายโกรธ "เด็กน้อยทะเลตะวันออก กล้ามองฉันแบบนี้ด้วย! พวกเจ้าทะเลตะวันออก คิดจริงๆว่าจะพลิกฟ้าได้หรือไง!"
"เอ่อ เอ่อ" เจากวงกระแอมเบาๆ "รุ่นพี่เจิ้ง เด็กคนนี้ไม่ใช่เด็กของทะเลตะวันออกพวกเรา"
