เหาเหรินพยุงเจาเยียนจื่อให้นั่งลงบนโซฟา แล้วโทรหาซู่ฮาน
เสียงกริ่งดังขึ้นหลายครั้ง ในที่สุดก็มีคนรับสาย
"มีอะไร?" เสียงเย็นชาของซู่ฮานดังมาจากปลายสาย
"อาจือป่วย ผมจะพาเธอไปที่บ้านคุณ" เหาเหรินพูดตรงๆ
"อืม" ซู่ฮานตอบสั้นๆ อย่างเรียบเฉย ในสายตาเธอ การป่วยก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
เมื่อติดต่อกับซู่ฮานได้แล้ว เหาเหรินก็หาเสื้อคลุมตัวใหญ่มาให้เจาเยียนจื่อสวม แล้วพาเธอออกจากบ้าน
พวกเขานั่งแท็กซี่มาถึงคอนโดหรูในเมืองแห่งดอกไม้ เหาเหรินพาเจาเยียนจื่อไปที่หน้าประตูบ้านของซู่ฮาน แล้วกดกริ่ง
ซู่ฮานสวมชุดนอนลายดอกสีเทาขาวเปิดประตูออกมา
เหาเหรินพยุงเจาเยียนจื่อเข้าไปในบ้านอบอุ่นของซู่ฮาน ทันใดนั้นก็รู้สึกสบายขึ้นมาก
"ช่วยให้เธอดื่มน้ำอุ่นหน่อย ผมจะไปร้านขายยาซื้อยาลดไข้มาให้" เหาเหรินวางเจาเยียนจื่อลงบนโซฟาแล้วพูดกับซู่ฮาน
"ยาลดไข้เหรอ? ให้เธอกินยาบำรุงกำลังสองเม็ดนี่ดีกว่า" ซู่ฮานพูดพลางหยิบยาเม็ดสีแดงอ่อนสองเม็ดออกมาจากแหวน
"ได้ผลเหรอ?" เหาเหรินมองเธออย่างสงสัย
"ไม่รู้สิ" ซู่ฮานส่ายหน้า
เหาเหรินอึ้งไป เงียบไปครู่หนึ่ง "งั้นคุณให้เธอดื่มน้ำแล้วกัน"
