บทบรรยายสี่พันคำ เสี่ยวหลงใช้พลังทั้งหมดเขียนจบแล้ว... พรุ่งนี้จะพยายามต่อไป...
————
มหาวิทยาลัยตงไห่และมหาวิทยาลัยจิงหัวเป็นคู่ปรับกันมานานหลายปีในสนามบาสเกตบอล ตอนนี้มหาวิทยาลัยจิงหัวมาท้าทาย แต่มหาวิทยาลัยตงไห่สามารถเอาชนะได้อย่างน่าประหลาดใจด้วยสกอร์ที่ห่างกันมาก และรักษาสนามเหย้าไว้ได้ แม้จะขาดตัวหลักหลายคน ทำให้ทั้งยิมเนเซียมกลายเป็นสวรรค์แห่งความบันเทิง
เซียวั่นจุนถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก ความกดดันทั้งหมดลดลงทันที การตัดสินใจไล่ปากจื๋อซิงและคนอื่นๆ ออกชั่วคราวและไม่ให้ลงแข่งเป็นการตัดสินใจของเขา ถ้าแพ้ให้กับมหาวิทยาลัยจิงหัวเพราะเรื่องนี้ เขาก็จะต้องเผชิญกับความกดดันไม่น้อย
ตอนนี้ เจ้าเจียอินพัฒนาอย่างรวดเร็วและแสดงผลงานได้ยอดเยี่ยม ส่วนเหาเหรินก็ซ่อนความสามารถไว้ ไม่เพียงแต่แย่งรีบาวด์ได้อย่างเหนือชั้น แต่ยังยิงสามแต้มได้แม่นยำทุกลูก มีอนาคตที่สดใสมาก นี่พิสูจน์ว่าการตัดสินใจของเขาในตอนแรกไม่ผิด!
"ทำได้ดีมาก! ฉันจะเลี้ยงข้าวทุกคน!" เซียวั่นจุนโบกมือไปทางม้านั่งสำรอง "จื๋อซิง พวกนายมาด้วยกัน ขอโทษเจ้าเจียอินด้วย!"
