ขอบคุณนักเรียนทุกคนที่ส่งทิปเมื่อวานนี้: มารกินอย่างตะกละ（588）, คาตี้หยา（588）, เหลียง813（588）, ซีเฉียวเหยา（200）, หนานจี้ต้าเชียง（200）, ผ่านไป~ผ่านไป~（200）, YY เสี่ยวหงจิน（200）, จู้เป่าเป่าฉุยหลี่โหยว（100）, เด็กผู้ชายตัวเล็กๆ ที่โง่และซื่อ（100）, เลือกชื่อแฟนหนังสือ（100）, นี่มี่（100）, ลอหลี่แชง（100）, ไซไฟ ADIS（100）, จู้หวังหลู่กู่（100）, เบนซี（100）, ベ夜月ベ（100）, bozel（100）, &.蒾夨.°（100）
เสี่ยวหลงเคยคิดที่จะไม่แสดงรายการทิปทุกวัน แต่หลังจากพิจารณาแล้ว ก็ตัดสินใจที่จะรวบรวมมันทุกวัน เพื่อแสดงความจริงใจของเสี่ยวหลง และไม่คิดค่าใช้จ่าย หากมันรบกวนการอ่านของนักเรียนบางคน เสี่ยวหลงขอโทษด้วย~~
จำนวนตัวอักษรในบทนี้ 2300+
————
เมื่อเดินออกไปข้างนอก สีหน้าที่สงบนิ่งของเหาเหรินค่อยๆ เปลี่ยนเป็นความอึดอัด เขาค่อยๆ ออกแรงดึงมือออกจากแขนที่นุ่มนวลราวกับหยกของพวกเธอ
ส่วนหลู่หลินหลินและหลู่ ลี่ ลี่ดึงแขนของเหาเหรินเบาๆ ดูเหมือนว่าพวกเธอยังไม่อยากปล่อยมือเขา
พวกเธอยืนอยู่ทั้งซ้ายและขวาของเหาเหริน สวมเสื้อผ้าสีต่างกัน แต่รูปร่างหน้าตาเหมือนกันราวกับแกะ ผมดำยาวของพวกเธอราวกับผ้าไหมสีดำ ตกลงมาถึงเอว
