(รู้สึกว่าหนังสือเล่มนี้ยังพอใช้ได้นะครับเพื่อนๆ หวังว่าคุณจะให้คะแนนเสี่ยวหลงสักหน่อย แล้วเสี่ยวหลงก็จะนำเรื่องราวที่น่าตื่นเต้นยิ่งขึ้นมาให้ทุกคนได้อ่านกัน! ขอบคุณครับ!!!)
กร๊อบแกร๊บ... ในขณะที่เหาเหรินกำลังคุยกับเจาหงอก ก็มีเสียงบิดลูกบิดประตูดังมาจากทางเข้า
"อาจือกับลุงของเขากลับมาแล้ว ไปคุยกับพวกเขาหน่อยสิ ที่นี่ฉันจัดการเองได้" เจาหงอกหันหน้ามาทางเหาเหริน ยิ้มแล้วพูดอย่างอ่อนโยน
เหาเหรินก็ยิ้มตอบเช่นกัน "ได้ครับ"
เขาเดินออกจากครัว และก็เห็นอาจือในชุดนักเรียนสีฟ้าเดินเข้ามาพร้อมกับชายคนหนึ่งที่มีคิ้วหนาและตาโต
"สวัสดีครับคุณลุง" เหาเหรินคิดสักครู่แล้วทักทายชายคนนั้น
"ฮึ!" ไม่คาดคิดว่าชายคนนี้ไม่สนใจเหาเหรินเลย กลับทำหน้าดูถูกเสียอีก
เจาเยียนจื่อก็ไม่ได้พยายามทำให้บรรยากาศดีขึ้น เธอโยนกระเป๋านักเรียนลงบนโซฟาแล้ววิ่งเข้าครัวไปคุยกับแม่ของเธออย่างตื่นเต้น
เหาเหรินโดนเมินไปทีหนึ่ง รู้สึกไม่พอใจนิดหน่อย แต่เพราะลุงคนนี้เป็นผู้ใหญ่ และอยู่ในบ้านของเจาเยินจื่อ เขาจึงกลั้นความโกรธเอาไว้ นั่งลงบนโซฟาแล้วเปิดเอกสารขึ้นมาทบทวนเนื้อหาที่จะสอนเจาเยียนจื่อในวันนี้อีกครั้ง
