ตั้งเหว่ยบอกพวกเขาว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร!
"คุณคิดว่าการยกเลิกคุณสมบัติการรับรางวัลของเจียวเฉินคือจบเรื่องแล้วหรือ? คุณไม่ได้ยินอีกฝ่ายถามเราว่าเราคิดว่าเชียวเนี่ยนไม่มีใครคอยดูแลก็สามารถรังแกได้ตามใจชอบหรือ?"
เหอยู่เจียนนึกขึ้นได้: "คุณหมายถึงชายหนุ่มคนนั้นหรือ?"
เธอไม่ได้ใส่ใจชายหนุ่มคนนั้นเลย
เมื่อเทียบกับชายหนุ่มคนนั้นที่เธอไม่เคยพบ
เธอกังวลเกี่ยวกับพ่อแท้ๆของหมาป่าตาเป็นต้อมากกว่า เธอไม่เคยคิดเลยว่าพ่อของเชียวเนี่ยนที่มาจากเขตโล่เหอเป็นคนจากตระกูลใหญ่ระดับสูงสุดของเมืองเราเฉิงอย่างตระกูลเจียง
หลายปีมานี้ตระกูลเจียงค่อยๆ ย้ายศูนย์กลางไปที่จิงซือ แต่พวกเขาก็ยังมีรากฐานในเมืองเราเฉิง ไม่ต้องพูดถึงอย่างอื่น แค่จัดการพวกเธอก็เหลือเฟือแล้ว
ส่วนชายหนุ่มคนนั้น...
เหอยู่เจียนพูดอย่างไม่ใส่ใจ: "ชายหนุ่มคนนั้นน่าจะเป็นชู้ของเชียวเนี่ยน... จริงๆ แล้วอายุยังน้อยไม่ตั้งใจเรียนหนังสือให้ดี ทั้งวันอาศัยหน้าตาของตัวเองไปมั่วสุมกับคนโน้นคนนี้ข้างนอก"
