ทั้งห้องเงียบกริบลง
เงียบจนได้ยินเสียงเข็มตก
ใช่แล้ว
เชียวเนี่ยนไม่เคยพูดเลยว่าคนในวิดีโอนั้นเป็นใคร ตลอดเวลาเป็นเจียวเฉินที่พูดอยู่คนเดียว พูดบ้างว่าวิดีโอเป็นของปลอม แล้วก็พูดว่าถูกใส่ร้าย
เชียวเนี่ยนพูดต่อไปโดยทิ้งระเบิดลูกใหญ่: "ส่วนที่เธอบอกว่าวิดีโอนี้มองไม่เห็นหน้าชัด"
เจียวเฉินบีบนิ้วแน่นตามคำพูดของเธอ
"ตอนนี้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ก้าวหน้ามาก แค่หาคนที่รู้เรื่องคอมพิวเตอร์มาตรวจสอบก็สามารถปรับให้ใบหน้าและเสียงในนั้นชัดเจนได้ ถ้าพวกคุณคิดว่าฉันหาคนมาไม่น่าเชื่อถือ พวกคุณก็หาเองได้"
เธอหยุดชั่วครู่ แล้วตัดความหวังทั้งหมดของเจียวเฉิน
"อ้อ ไฟล์เสียงนี้ฉันได้สำรองเอาไว้แล้ว อันที่ถืออยู่นี้พังไป ในอีเมลของฉันมีอีกเท่าไหร่ก็ได้!"
ดังนั้นเจียวเฉินและคนอื่นๆ ก็อย่าคิดที่จะหาคนมา 'พลาด' ลบวิดีโอทิ้งไป
"แม่..." คราวนี้เจียวเฉินตกใจจริงๆ ดึงเสื้อของเฉินเชียงจือ
เฉินเชียงจือหายใจลึก มองเชียวเนี่ยนด้วยสายตาที่อยากจะกินคนทั้งเป็น: "เชียวเนี่ยน เธอต้องการอะไรกันแน่!"
