เชียวเนี่ยนได้รับโน้ตรูปหัวใจและขึ้นไปชั้นบน
เธอเปิดกระดาษที่พับเป็นรูปสี่เหลี่ยมเล็กๆ อย่างไม่เป็นระเบียบ
บนกระดาษโน้ตสีชมพูมีรูปหัวใจขนาดใหญ่
ตัวอักษรเด็กๆ เขียนบรรทัดเอียงๆ ไว้ว่า -- [หนูกับลุงเจียงลี่ คุณลุง และลุงกู่ซาน พวกเรารักเจี้ยเจี้ยที่สุดแล้ว เจี้ยเจี้ยอย่าไปฟังคำพูดของคนไม่ดีเลย ให้ฟังแค่หนูกับคุณลุงเท่านั้น พวกเราอยู่กับเจี้ยเจี้ยทุกวัน เจี้ยเจี้ยที่พวกเรารู้จักถึงจะเป็นเจี้ยเจี้ยตัวจริง หนูกับคุณลุงคิดว่าเจี้ยเจี้ยสวยที่สุดน่ารักที่สุด เป็นคนที่ดีที่สุดในโลกเลย! (*￣3)(ε￣*)]
เด็กน้อยยังไม่มีแรงมือมากนัก ตัวอักษรที่เขียนดูเหมือนรอยข่วนของไก่ แต่ไม่รู้ทำไม เชียวเนี่ยนรู้สึกอบอุ่นในใจ
เธอพับกระดาษโน้ตกลับเป็นรูปหัวใจอีกครั้ง แล้วเก็บไว้ในสมุดบันทึกของตัวเองอย่างทะนุถนอม
ทำเสร็จแล้ว เธอจึงดึงเก้าอี้ออก นั่งลงอย่างไม่เป็นทางการ แล้วหยิบสมุดบันทึกออกมาจากกระเป๋า
ที่จริงแล้ว
เธอไม่สนใจว่าคนในอินเทอร์เน็ตจะพูดถึงเธออย่างไร
แต่ตอนนี้เธอรู้สึกว่าเธอเริ่มสนใจบ้างแล้ว
เชียวเนี่ยนเปิดคอมพิวเตอร์
