"อืม"
ฝูเกอไม่ได้พูดแม้แต่คำว่าราตรีสวัสดิ์กับเธอ ปิดประตูรถแล้วหมุนรถกลับ แล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว
เจียวเฉินสูดกลิ่นไอเสียรถเข้าไปเต็มหน้า บีบสายกระเป๋าแน่น แล้วหมุนตัวกลับเข้าไปในวิลล่า
ในวิลล่าสว่างไสวไปทั่ว
ทุกคนยังไม่ได้พักผ่อน
เธอวางกระเป๋าไว้ที่ทางเข้า แล้วพูดว่า "ฉันกลับมาแล้ว"
ตอนแรกคิดจะบอกเฉินเชียงจือว่าวันนี้เธอเจอเชียวเนี่ยนที่โรงแรม แต่ใครจะคิดว่า พอเข้าไปก็รู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่กดดันอย่างมากในห้องนั่งเล่น
พ่อของเธอ แม่ของเธอ และย่าก็อยู่ที่นั่น
บนพื้นมีของแตกเสียหายมากมาย
อาหมี่ที่จ้างมาทำงานบ้านกลั้นหายใจพลางกวาดพื้นอย่างรวดเร็ว
หัวใจเธอเต้นแรง มีความรู้สึกไม่สบายใจผุดขึ้นมา เดินเข้าไปถามอย่างกังวล "แม่คะ เกิดอะไรขึ้นหรือคะ? ทำไมพ่อถึง..."
ดวงตาของเจียวเหว่ยมินแดงก่ำ กอดหัวตัวเอง สูทยับยู่ยี่บนตัว ผมที่เคยจัดแต่งอย่างประณีตก็ยุ่งเหยิง ดูเหมือนหมดสภาพอย่างมาก
เธอไม่เคยเห็นพ่อของเธอเป็นแบบนี้มาก่อน
รู้สึกกลัวและกังวลในใจ "เกิดปัญหาอะไรกับบริษัทหรือเปล่าคะ?"
