เชียวเนี่ยนมองต่างหูเพชรข้างซ้ายของเขา รุ่นล่าสุดของ Seven ที่เธอเพิ่งส่งให้หยวนหย่งชิ่นเมื่อเร็วๆ นี้
เป็นรุ่นจำกัดทั่วโลก
เขาซื้อได้แล้วหรือนี่
เชียวเนี่ยนใช้มือดันใบหน้าของเขาออกจากเธออย่างไร้ความปรานี ทั้งสวยทั้งเท่: "อย่าเข้ามาใกล้ฉัน ฉันแพ้"
"บ้าเอ๊ย!"
เหว่ยหลาวรู้สึกหัวใจแตกเป็นเสี่ยงๆ เขาบ่นด้วยความขุ่นเคือง: "ฉันบอกเธอได้ไหมว่าอ่อนโยนกับฉันหน่อย ถ้าเธอยังใจร้ายแบบนี้ต่อไป ฉันจะไปรักคนอื่นแล้วนะ!"
ผู้ชายคนไหนจะทนได้ถ้าโดนสาวที่ตัวเองชอบรังเกียจแบบนี้ทุกวัน
เหว่ยหลาวรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างพุ่งขึ้นมาในอก เขาดื่มน้ำมะนาวบนโต๊ะอึกใหญ่เพื่อกดมันลงไป
เงยหน้าขึ้นมองก็เห็นว่าคอของเชียวเนี่ยนแดงเป็นปื้นใหญ่
ผิวของเธอขาว พอเป็นผื่นแดงก็เห็นชัดเป็นพิเศษ
เชียวเนี่ยนก็รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงบนคอของตัวเอง เธอลูบคอ รู้สึกว่าผิวร้อนผ่าว
ดูเหมือนว่าจะเป็นอาการแพ้
เธอคิดว่าเมื่อเย่หวังฉวนเข้าใกล้แล้วไม่เป็นไร อาการของเธอคงจะดีขึ้นแล้ว แต่ไม่คิดว่าจะยังเหมือนเดิม
"ขอโทษนะ ฉันแพ้จริงๆ"
"ช่างเถอะ"
