เหลียงป๋อเหวินดูนาฬิกาข้อมือแล้วพูดว่า "คงไม่นานแล้วล่ะ"
เฉินหยวนแค่นเสียงดูถูกว่า "มาก็มาสิ เขาเป็นคนที่เจียวเฉินเรียกมา ฉันไม่อยากฟังเขาสอนหรอก ตอนนี้ไม่ใช่ยุค 80 แล้ว อยากฟังอาจารย์ชื่อดังสอน ค้นในเน็ตก็เยอะแยะ เขาปกติสอนนักศึกษาปริญญาโท จะรู้หรือว่าเราม.6 ต้องเรียนอะไร ศาสตราจารย์ชิงต้าอาจจะสอนไม่ดีเท่าอาจารย์เฉินด้วยซ้ำ"
นักเรียนห้อง A เห็นด้วยอย่างยิ่ง ต่างก็เงียบกันไป
พวกเขามีปัญหากับห้อง B อีกทั้งเจียวเฉินก็เป็นคนห้อง B และยังเป็นเพื่อนสนิทกับเจาจิงเหว่ยที่เคยรังแกเนี่ยนเจี้ยกับเฉินชิงชิง พวกเขาจึงมีความรู้สึกไม่ดีต่อ 'ศาสตราจารย์ชิงต้าที่เจียวเฉินเรียกมา' ด้วย
ขณะกำลังพูดคุยกันอยู่ เสียงประกาศของโรงเรียนก็ดังขึ้น
ให้ทุกคนไปรวมตัวกันที่ห้องประชุมใหญ่
เหลียงป๋อเหวินเบ้ปาก ถอดหูฟังที่กำลังฟังเพลงออก แล้วเชิดคางขึ้นอย่างไม่ใส่ใจ "พูดถึงจ้าวโส่วก็มาพอดี นี่ไงมาแล้ว"
"ไม่อยากไปจริงๆ" เฉินชิงชิงเบ้ปาก รู้สึกหดหู่ในใจ
เธอทนไม่ได้ที่จะเห็นท่าทางภูมิใจของเจียวเฉิน และพวกห้อง B ที่ช่วงนี้เดินในโรงเรียนเหมือนจะมีลมพัดตามหลังไปด้วย
