เจียวเฉินกลับจับแขนของเธอ ยิ้มสนิทสนมและก้มหน้าลงราวกับไม่สนใจ พูดเสียงนุ่มนวลว่า "จิงเหวย อย่าพูดแบบนั้นเลย ฉันก็ดีใจที่เธอสอบได้คะแนนดี ไปกันเถอะ กลับกันเถอะ"
เจาจิงเหว่ย: "เธอไม่ซื้อปากกาแล้วหรอ?"
เจียวเฉินมองไปที่นักเรียนชั้น A ที่ล้อมร้านขายของชำจนแน่นขนัด ดวงตาฉายแววดูถูกเล็กน้อย: "ไม่ซื้อแล้ว ขอยืมปากกาเธอใช้ก่อนละกัน"
"ได้"
*
ในห้องเรียน
เชียวเนี่ยนพิงเก้าอี้ ดวงตาเย็นชา เปิดแอปพลิเคชันที่ซ่อนอยู่ในโทรศัพท์ แอปนั้นเป็นเพียงสี่เหลี่ยมสีแดงเรียบง่าย ถ้าดูดีๆ จะเห็นตัวอักษร S เขียนอยู่บนนั้น
คนในวงการเกือบทุกคนรู้จักตัวอักษรนี้ S หมายถึง หงหมิง สมาคมที่รวมแฮ็คเกอร์ การซื้อขายข้อมูล แร่ธาตุ และอื่นๆ เข้าด้วยกัน
พวกเขาทำธุรกิจเกือบทุกอย่าง แต่ก็แทบไม่ทำอะไรเลย การทำธุรกิจขึ้นอยู่กับสองคำ: อารมณ์
การกระทำของพวกเขาอยู่ระหว่างถูกและผิด ในพื้นที่สีเทาระหว่างดำและขาว หงหมิงเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง
นิ้วขาวเรียวของเชียวเนี่ยนแตะเปิดแอป หน้าต่างแชทปรากฏขึ้น
เธอป้อนชื่อผู้ใช้และรหัสผ่าน
ข้อความเตือนเล็กๆ ปรากฏขึ้นทันที: [ไท่หยางออนไลน์]
