เฉิน ซือไม่มีอันตรายถึงชีวิตแล้ว แต่ก็ไม่ได้น่ายินดีมากนัก เธอยังต้องการสิ่งหนึ่งต่อไป ถ้าหาสิ่งนั้นได้ เธอก็จะสามารถช่วยเฉิน ซือทำการผ่าตัดกระดูกได้ และเขาก็จะสามารถลุกขึ้นยืนได้เหมือนคนธรรมดา
แต่สิ่งนั้นหายากมาก
คงต้องขอให้หงหมิงช่วยตามหาแล้ว
ร่างกายของเชียวเนี่ยนเหนื่อยล้าจนหมดแรง แม้แต่จะยกมือก็ไม่มีแรง สมองยังคงครุ่นคิดเรื่องการหาของอยู่
ทันใดนั้น ร่างกายของเธอก็ลอยขึ้นกะทันหัน ถูกอุ้มขึ้นมาในท่าเจ้าสาว
"เอ่อ..."
กลิ่นอายเฉพาะตัวของเพศตรงข้ามเข้ามาใกล้ ร่างกายของเชียวเนี่ยนแทบจะต่อต้านโดยสัญชาตญาณ ปฏิกิริยาแรกคือดิ้นรนอยากลงไป
"คุณทำอะไร ปล่อยฉันลง"
เธอคิดว่าเธอจะเป็นเหมือนเมื่อก่อน เมื่อมีการสัมผัสใกล้ชิดกับเพศตรงข้าม แขนและคอจะเกิดผื่นแดงน่ากลัวเป็นปื้นใหญ่ๆ ทันทีเหมือนแพ้
แต่พอก้มลงมอง แขนก็ขาวสะอาด ไม่มีผื่นแดงที่ไหนเลย
ไม่มีเหรอ?
ทำไมถึงไม่มีล่ะ?
เชียวเนี่ยนชะงักไปชั่วขณะ สมองที่ใช้งานมากเกินไปเหมือนจะค้าง
ไม่ถูกสิ เมื่อก่อนแค่มีเพศตรงข้ามเข้าใกล้ ผิวของเธอก็จะเกิดผื่นแดง แม้แต่เหว่ยหลาวก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น
โอ้ จริงสิ มีข้อยกเว้นนี่นา
