ลู่อวิ๋นพลันส่งเสียงฮึดฮัดออกมา สายตามองไปทางด้านหลังของฮั่นฮัว "พวกนี้คือคนที่ผ่านการทดสอบใช่ไหม?"
"ใช่ครับ ซือซือ"
ลู่อวิ๋นโบกมือเรียกตัวหยาและเด็กหญิงตัวเล็กอีกคนที่อยู่ข้างๆ เธอ
สองคนนั้นต่างมีใบหน้าแดงระเรื่อด้วยความตื่นเต้น รีบวิ่งเข้าไปหาทันที
"พวกเธอสองคนชื่ออะไร? ตามข้าไปยังเฟิ่งซานเถอะ"
ตัวหยายิ้มจนเกิดลักยิ้มลึก รีบพยักหน้าและตอบว่า "ศิษย์ชื่อตัวหยาเจ้าค่ะ อาจารย์"
"ศิษย์ชื่อจางเหยียเจ้าค่ะ"
เด็กหญิงที่ชื่อจางเหยียตัวเตี้ยกว่าตัวหยาครึ่งหัว แต่รูปร่างอ้วนท้วนกว่าตัวหยาไม่น้อย ดวงตากลมโตเหมือนลูกองุ่นกลอกไปมาอย่างฉลาดแกมโกง
"อืม พวกเจ้าสองคนตามข้าไปยังเฟิ่งซาน" ลู่อวิ๋นพยักหน้าเบาๆ ด้วยสีหน้าเรียบเฉย
"เดี๋ยวก่อน เจ้าตัวเล็ก" ร่างของมู่หรงซิ่วพลันเคลื่อนไหวเล็กน้อย แล้วมาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าจางเหยีย คว้าตัวเธอขึ้นจากพื้น
สีหน้าเย็นชาของลู่อวิ๋นหม่นลงเล็กน้อย เหลือบมองมู่หรงซิ่วแวบหนึ่งแล้วพูดว่า "มู่หรง ซือเจี๋ย ท่านกำลังทำอะไร? ข้ารับศิษย์สองคนนี้แล้ว ที่เหลือท่านจะทำอย่างไรก็ตามใจ"
มู่หรงซิ่วกลอกตาใส่ลู่อวิ๋น "ข้ารับศิษย์ปิดประตูแล้ว ต่อไปจะไม่รับศิษย์อีก"
