หัวหน้าคนเฝ้าวังตกใจ อุ้มกล่องผ้าไหมถอยหลัง ยกมือชูฝักดาบขึ้นขวางมือนุ่มนิ่มของหยกที่จะคว้า "กุ้นจื่อโปรดหยุดมือ! นี่เป็นของขวัญที่เจ้าชายท่านเตรียมไว้ โปรดระวัง อย่าทำให้เสียหาย"
"ของขวัญจากพี่ชายเจ้าชาย? ส่งให้ใคร?" ผู้มาเยือนเป็นหญิงสาวอายุราว 13 ปี สวมชุดกระโปรงยาวปักดิ้นทอง ผมดำยาวถึงเอวสยายลงมา ปักด้วยกิ๊บเข็มขัดแก้วไล่สีแปดประการ ผิวขาวนวลดั่งไข่มุกใบหน้างามดั่งจันทร์เพ็ญ งดงามเหลือเกิน
ตอนนี้เธอกำข้อมือของหัวหน้าคนเฝ้าวังแน่น ดวงตาเปล่งประกายดุดัน จ้องมองอีกฝ่ายเย็นชา
"หุยอันกุ้นจื่อ" หัวหน้าคนเฝ้าวังเผชิญหน้ากับกุ้นจื่อที่อารมณ์ร้าย ใบหน้าไม่แสดงความตื่นตระหนกมากนัก เพียงแต่กล่าวอย่างสุภาพ "ข้าน้อยเพียงรับผิดชอบคุ้มกันของเหล่านี้ ส่วนเรื่องอื่นไม่ทราบเลย"
"ปล่อยมือสิ ให้ข้าดูหน่อยว่าในกล่องมีอะไร" หุยอันกุ้นจื่อเบ้ปาก มองหัวหน้าคนเฝ้าวังด้วยสายตาเย็นชา
"ขออภัยที่ข้าน้อยไม่อาจทำตามคำสั่งได้"
"บังอาจ!" หุยอันกุ้นจื่อโกรธมาก ขมวดคิ้วเรียวเล็ก ตาเบิกโพลงกล่าวเสียงเย็น "เหอเทียน! เจ้าเป็นเพียงหัวหน้าร้อยของกองทหารต้องห้าม กล้าดูถูกข้าถึงเพียงนี้? เจ้าสมควรถูกลงโทษอย่างไร!"
