คุณย่าเจี่ยวเรียกคนในครอบครัวมาพบกลางดึก เป็นเรื่องที่เฉียวมู่คาดการณ์ไว้แล้ว เธอรู้ดีว่าคุณย่าคนนี้เป็นคนเห็นแก่ตัว ขี้สงสัย ขี้อิจฉา และรักหน้ารักตา
ในชาติก่อน แม่ของเธอต้องจบชีวิตด้วยโรคซึมเศร้า ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะการกระทำแอบแฝงของคุณย่า
คุณย่าเป็นคนที่แอบทำร้ายแม่ของเธออย่างเงียบๆ แต่ภายนอกกลับโอ้อวดว่าดีกับลูกสะใภ้คนโตแค่ไหน ช่างเป็นคนหน้าไหว้หลังหลอก
ถ้าคุณย่าไม่ได้เรียกพวกเขามาสอบถามให้แน่ใจเกี่ยวกับตัวตนของเธอในคืนนี้ คงนอนไม่หลับแน่ๆ แน่นอนว่าเฉียวมู่เชื่อว่า เมื่อคุณย่าได้รู้และยืนยันสถานะหมอเวทย์ของเธอแล้ว คงจะถูกเผาด้วยไฟแห่งความอิจฉา จนนอนไม่หลับทั้งคืนอีกเช่นกัน
เมื่อเฉียวมู่ถูกเหว่ยจื่อฉินจูงมือเข้าประตูมา เธอเหลือบมองเพียงแวบเดียวก็เห็นคุณย่าที่นั่งอยู่ตรงตำแหน่งประธาน ใบหน้าซูบผอมที่ดูเข้มงวดตรงกับความทรงจำของเธอ ใบหน้าดำผอม แก้มแหลม ดวงตาแก่ชราเต็มไปด้วยความมืดหม่น แม้จะแต่งตัวให้ดูเหมือนคุณย่าจากตระกูลมั่งคั่งแค่ไหน ก็ไม่อาจปิดบังกลิ่นอายความเป็นคนจนที่ฝังอยู่ในกระดูก
