Simula
(Klarisse's POV)
"Klarisse, are you ready for your first day sa bago mong school?" tanong ni Mommy habang sinisilip ako sa salamin ng kotse.
"Medyo kinakabahan, pero kaya ko po, Ma," sagot ko habang inaayos ang buhok ko. First days are always the hardest, lalo na kapag sa bagong environment.
Simula kasi ngayong araw, dito na ako mag-aaral sa Mallari Private School. It's a big change for me, mula sa dati kong public school sa probinsya, ngayon ay sa isang private school na located dito sa Maynila. I'm not used to fancy schools like this, pero kailangan dahil na-assign si Mommy sa isang school malapit dito at mas maganda raw kung sa alma mater na rin ni Daddy ako mag-aaral.
Si Mommy, Klarissa Aguirre-de Guzman, ay isang elementary teacher. Hindi nga lang siya nagtuturo sa year level ko nasa elementary department siya ng Mallari Private School. Meanwhile, si Daddy, Alfonso Theodoro de Guzman, ay isang businessman at isa rin sa mga may-ari ng MPS. Kaya technically, my family has deep ties to this school. Pero ayoko ng special treatment. Ayoko ng tingin ng tao na privileged ako dahil anak ng isa sa mga may-ari.
Pagdating namin sa isang gusali na kulay puti at may green na bubong, huminto ang sasakyan ni Daddy. Halos hindi ko mapigilang humanga sa paligid. Ang lawak ng school grounds, parang university sa laki. Dumiretso kami sa malawak na parking area malapit sa quadrangle, kung saan tumambad sa akin ang malaking sculpted letters ng "I," "M," "P," at "S," na may hugis puso sa gitna ng "I" at "M." I Love MPS—Mallari Private School.
"Klarisse, kaya mo 'to," bulong ko sa sarili habang hinahanda ang gamit ko.
"Dad, thank you. I love you. Ingat kayo sa byahe," sabi ko sabay halik sa pisngi ni Daddy. Tumango siya at ngumiti bago nagpaalam. Naiwan ako sa harap ng grand entrance ng school habang dahan-dahan lumalayo ang sasakyan ni Daddy.
Pumunta ako sa Registrar's Office, dala ang printed copy ng schedule ko. Medyo kabado akong tumayo sa harap ng Window 1 kung saan may babaeng nakaupo, abala sa pagtatype sa computer.
"Excuse me, ma'am," magalang kong bati. Tumigil siya sa ginagawa at ngumiti sa akin.
"Yes, Miss. Good morning! How can I help you?" tanong niya.
Tinignan ko ang hawak kong schedule. "Ah-h, ma'am, saan po ba yung DM441?" tanong ko. Bigla niya akong tinitigan, as if trying to recall something.
"Ah, Ms. de Guzman, right?" tanong niya, tila sigurado na siya sa sagot.
"Yes, ma'am. Bakit po?" nagtataka kong sagot.
"Ano po, Ms., ipapahatid na lang po namin kayo sa guard para hindi na kayo mahirapan," sabi niya. Agad siyang tumawag sa telepono, halatang nagmamadali.
"Ah, ma'am, no—" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil biglang dumating ang guard. "Kuya Alvin, pakihatid na lang po si Ms. de Guzman sa Main Building, DM441 po," sabi niya.
"Sige po, ma'am. Tara na po, Ms. de Guzman," sabi ni Kuya Alvin.
Habang naglalakad kami papunta sa Main Building, ipinaliwanag ni Kuya Alvin ang tungkol sa room ko.
"Ah, ma'am, ang DM441 po ay nasa fourth floor ng Main Building. Ang ibig sabihin po ng DM ay 'Don Mallari'—pinangalan po ito sa founder ng school, si Don Rosario Mallari. Ang 4 sa DM441 po ay nangangahulugang fourth floor, at yung 41 po ay unang classroom ng fourth year, section 1. Kaya medyo mataas-taas po ang aakyatin natin."
"Ah, ganun po ba? Parang special section naman ang dating," sabi ko habang palihim na kinakabahan.
"Opo, ma'am. Ang DM441 po kasi ay para sa mga top-performing students ng fourth-year level. Kung baga, honor section po 'yan. Pasensya na po, ma'am, pero expected na lahat ng nasa room na 'yun ay matatalino at competitive," dagdag ni Kuya Alvin.
Napalunok ako. Top-performing students? Honor section? I wasn't sure if I could live up to that standard, pero wala na akong magagawa.
Pagkarating namin sa fourth floor, tumambad sa akin ang isang maluwag na hallway. Nasa dulong bahagi nito ang DM441. Ang classroom ay may modernong glass door na may engraved na pangalan ng room number at section—"DM441: Fourth Year, Section 1."
Nang makapasok kami sa classroom, agad akong nakaramdam ng mga mata ng mga estudyante. At doon ko nakita siya—si Markus Zein Montemayor. Siya ang pinaka-popular na lalaki sa buong school, hindi lang dahil sa hitsura kundi dahil sa hindi matatawarang charisma at pagiging campus royalty. Siya ang ultimate crush ng campus—tall, dark, and undeniably handsome, at alam niyang siya ang center of attention.
"Ms. de Guzman?" tanong ng class president, isang lalaki na may malumanay na boses. "Welcome to DM441. Dito ka nalang umupo."
Pagtapat ko sa upuan, nakatapat ako kay Markus. At agad ko siyang natanaw—his piercing gaze met mine for a second bago siya ngumiti, isang ngiti na may halong confidence. Parang may sinasabi ang ngiti niyang, "I'm the king of this campus, and now you're in my territory."
Hindi ko siya pinansin at agad na umupo sa bakanteng upuan. Ngunit hindi ko maiwasang pakiramdam na parang may nangyaring shift sa pagitan namin. Siya—si Markus—at ako, ang bagong transferee. Ang hindi ko alam, siya pala ay ang younger brother ni Justine Kiefer "JK" del Valle Montemayor. Also crush siya nung Mae, basta ewan ko.
Habang naghahanda kami para magsimula ang klase, hindi ko maiwasang mag-isip. Ano kaya ang magiging relasyon ko kay Markus? Gaano kaya katotoo ang image niya bilang campus crush? At paano ko siya hahayaan na mag-apekto sa akin kung hindi ko pa nga siya kilala?
"Hala, ang ganda ng girl na 'to, si Klarisse ba 'yan?" maririnig kong bumulong ang isang kaklase.
Nagkatinginan kami ng mga mata ni Markus habang umaabot sa kanyang mga mata ang mga tanawin ng klase. He was so used to attention, but why did he have to look at me like that? "Maaari ba akong maging isang distraction sa kanya?" tanong ko sa sarili ko.
Pero habang binabasa ko ang paligid at pinipilit tanggapin ang lahat ng pagbabagong ito, hindi ko maiwasang maging curious kay Markus. Is he really what he seems, or is there more to him than meets the eye?