"Buradan çıkmam gerek hemde hemen" Alex geri geri yürürken düşündü ama aniden ayağı ile bir vazoyu devirip kırdı
"kim var orada!" diye bir bağırış geldi lavabodan ve Alex gidemeden hemen biri lavabodan çıktı ve "Kimsin Sen!" dedi
Bu Alexander dı ve şok içinde Alex'e bakıyordu
"Merhaba" Alex kendinden emin bir şekilde.
'Çok kötü burada neler oluyor. İlk başta bana benzeyen birini öldürmek için sipariş aldım şimdide ona yakalandım' Alexin beyni şuan bir bilgisayardan daha hızlı bir şekilde düşünüyor ve bu durumdan çıkmak için bir yalan düşünüyordu.
"Tekrar söylüyorum kimsin sen ve ne işin var benim evimde!" Alexander tedirgin ve birazda şaşkın bir şekilde dedi çünkü karşısında kendine benzeyen biri vardı.
'..ı benim adım Alex ve ben bir katilim. Bu gece seni öldürmek için geldim ama sen uyanıktın ve gördüğüm kadarı ile birbirimize bay benziyoruz.' Alex böyle dediğini düşündü.
"Merhaba ben iki hafta sonraki senim." Alex şakacı birşekilde.
"Ne! nediyorsun sen" Alexander hiçbir şey anlayamayarak.
"Şaka şaka ben aslında bir hırsızım ve senin evini soymaya geldim ama sen uyandın ve bende çok şaşkınım şuan ve nedenini biliyorsun" Alex diye yalan söyleyedi
"Hırsız mı nasıl yani?" Alexander hala anlamayarak ve birazda korkarak dedi
"Ne nasıl yani bildiğin hırsız işte" Alex normal birşeymiş gibi söylüyor ' ben hırsızım' diye
"Gerçekten hırsızsın ve beni soymaya geldin ha" Alexander biraz da sakinleşerek
"Peki şimdi ne olacak polisi mı arayacaksın veya ben gideyim mi" Alex yine şakacı birşekilde
"Pekala bir hırsızsın ama bana benziyorsun buda bana romanlardan bir hikaye gibi geliyor ve şuan çok heyecanlanmaya başlıyorum" Alexander heyecanla der
"Yani biraz benziyor ama biliyorsun bir söz vardır 'Bu dünyada sana benzeyen yedi kişi daha var' diye" Alex hala bir şeyler düşünüyor
"Belki ama ben polisi aramayacam çünkü bu bir kader olmalı yani sen bir hırsız ve benim evime geliyorsun. Ayını zamanda birbirimizede benziyoruz o yüzden hadi salona geçip birbirimizi tanıyalım" Alexander heyecanla ve salona doğru giderken.
"Sen gerçekmisin? Ben burda hırsızım senin evine girmişim ve sen polisi aramak yerine birbirimizi tanıyalım mı diyorsun. Ne için birbirimize benziyoruz diye mi?" Alex şok içinde söyliyor.
'Burda ne oluyor bilmiyorum ama benim buradan çıkabilmem için bunu sürdürmem gerekiyor gibi' Alex düşündü.
"Hadi!" Alexander salona giderken.
Alex de onu salona kadarı takip etti ve birer içecek alıp koltuklara oturdular
Alexander heyecanla "Pekala ilk kim kendini tanıtsın. Benmi senmi?
Birkaç saniye oda sessizleşir ve "Tamam o zaman ben başlayayım. Benim adım Alexander White. Uluslar arası bir şirkette bir Muhendisim. Aslında bir yetimhanede büyüdüm ve 10 yaşımda iken evlat edinildim ve üniversiteye gidip buralara geldim. Şuan bir sevgilim var adıda Jes yani Jessica ama ben ona Jes diyorum ve bir arkadaşım var şirkette benim üstüm aynı zamanda şirketimiz variside ve aynı üniversiteye gittik adıda David. Tanışırsan çok seversin" Alexander susmadan hayatını anlatmaya devam etti " ve biliyormusun ben Davidin babasını hala pek sevemiyorum çünkü o hep Davidi arkapılanda tutuyor ve.. "
"Bir dakika susarmısın lütfen bana tüm hayatını anlattın ve arkadaşının babasını sevip sevmemen benim niye umrumda olsun aynı zamanda sadece isim soyisim yeterdi bana niye tüm hayatını anlatıyon?" Alex kafasını tutarak söylüyor. Aslında budurumdan çıkmak için bir yol ararken neye denk geldiğini bilemiyor
"Özür dilerim ben heyecanlanınca böyle saçmalıyorum işte. Hadi sen kendini tanıt" Alexander heyecanlı ve üzgün bir şekilde
"Tamam bir bakayım benim adımda Alexander ama herkes bana Alex der ve.." Alex konuşmaya başlarken aniden sözü kesilir
"Banada Alex'derler ve en çokta David ve biliyormusun benim.." Alexander söyler ve tam devam edecekken Alex'sin yüzünü görür ve susar
"Benim öyle ahım şahım bir hikayem yok yani ben sokakta büyüdüm ve aynı şekilde birileri beni yanına aldı ve büyüttü. Seni evlat edinen biri gibi değil daha çok köle gibi aldı ve beni kullanmak için eğitti ve bende yaklaşık olarak 15 yaşlarımda kaçtım ve tekrar sokaklara döndüm". Alex kendi hikayesinden biraz doğrularla beraber yalan söyleyerek kendi hayat hikayesini anlattı.
"Bekle bekle sendemi yetimsin. Aman tanrım bu bir mucize" Alexander bağırarak söyledi
"Ne olmuş yani yetimsek" Alex şaşkın bir şekilde
"Ne demek ne olmuş. Baksana sende yetimsin bende yetimim bu ne demek biliyormusun?" Alexander heyecanla söyledi
"Ne demekmiş o" Alex bezgin bir şekilde
"Diyorumki KARDEŞ olabiliriz!!" Alexander bilmiş bir şekilde dedi
Birkaç dakika sessizlikten sonra Alex "Kardeş" diye mırıldandı.