ในโลกที่แสงสว่างและเงามืดไม่เคยมีข้อตกลงที่แน่นอน เชื้อสายของแม่มดและมนุษย์ได้กลายเป็นเส้นแบ่งที่ชัดเจน ทั้งสองฝั่งไม่เคยอภัยให้กัน แม้แต่ในสถานที่เล็กๆ บนชายแดนที่ห่างไกลจากการต่อสู้ เรย์น่า วินด์คราฟต์ ยังคงยืนหยัดในซาลูน "The Nightshade Bar" ของเธอ ซึ่งสืบทอดมาจากพ่อผู้จากไป ท่ามกลางผู้คนที่มองเธอเป็นแค่เจ้าของร้านที่แข็งแกร่งและท่าทางเย็นชา แต่ลึกลงไปในใจเธอรู้ดีว่าความสงบที่เธอสร้างขึ้นนั้นเป็นแค่หน้ากากเพื่อบดบังความอ่อนแอของเธอ
ในคืนหนึ่งที่แสงไฟจากโคมไฟจับต้องกับหมอกหนา เรย์น่ากำลังเสิร์ฟเครื่องดื่มให้กับลูกค้าที่เดินทางมาจากเมืองใกล้เคียง โดยไม่รู้ตัวเลยว่าในมุมมืดนั้นกำลังมีคนที่ไม่ควรมาอยู่ที่นี่
หญิงสาวสวมเสื้อคลุมเดินเข้ามาในซาลูน แต่ดูเหมือนว่าเสื้อคลุมคงจะไม่มีคุณภาพพอที่จะปกปิดความงามข้างใต้นั้น
หญิงสาวนั่งลงพร้อมกับโบกมือเรียก เรย์น่า
เรย์น่ารีบเดินมาหาหญิงสาว เช็ดโต๊ะที่เธอนั่งพร้อมกับถาม "จะรับอะไรดีคะ?"
หญิงสาวเปิดผ้าคลุมออกเผยให้เห็นความงามข้างใต้ รอยยิ้มของเธออ่อนโยน แต่แววตากลับดูลึกลับและดูเหมือนซ่อนอะไรไว้บางอย่าง
"ขอ... ไวน์แดงหนึ่งแก้วค่ะ"
เรย์น่าเลิกคิ้วเล็กน้อย ไวน์แดงเป็นเครื่องดื่มที่คนในเมืองไม่ค่อยสั่งนัก ส่วนใหญ่ชอบเหล้ากลั่นแรงๆ หรือเบียร์ราคาถูก เธอพยักหน้ารับคำสั่ง แต่ในใจกลับตั้งข้อสังเกตทันที
"ไวน์แดงเหรอ... น่าสนใจดีนะ ไม่ค่อยมีใครเขาสั่งกันหรอก" เรย์น่าพูดขณะหยิบขวดไวน์มาจากชั้น
เรย์น่าอดไม่ได้ที่จะลองอะไรบางอย่าง
เธอเลือกที่จะส่งแก้วไวน์ให้ทางมือแทนที่จะวางลงบนโต๊ะ
ในตอนที่หญิงสาวยื่นมือสีซีดออกมารับแก้วไวน์นั้น เรย์น่า รู้สึกใด้ถึงสิ่งผิดปกติที่เธอสงสัยอย่างชัดเจน
ตอนที่นิ้วของเธอแตะกับนิ้วของ เรย์น่า มันมีความรู้สึกเย็นยะเยือก, หนาวเหน็บ และ ทรงพลัง
ดวงตาของ เรย์น่า เบิกกว้างเมื่อรู้ความจริง
ไม่ผิดแน่ นี่คือความรู้สึกของ "มานา" ที่แล่นไปทั่วร่างกายของแม่มด
หญิงสาวคนนี้... เป็นแม่มดงั้นหรือนี่?
___
To Be Continued...