Condo, 2:30 am.. Naka-park ang sasakyan ni Cole sa harap ng building kung saan naroon ang condo ng binata. 5 minutes na silang dumating pero hindi siya makalabas ng sasakyan. Why?
Dahil ayaw siyang pakawalan ni Davagne. Pag-hinto kasi ng sasakyan, mabilis siyang hinila ni Davagne.
"Cole.." Paos na tawag nito sa pangalan niya.
"What? Hold on, dito na tayo sa building nyo. Let go of me, muna." Aniya. Kahit ang totoo, bahagya ma siyang kinabahan.
Davagne is pretty for a boy. His brown eyes is captivating. Especially his cute pouty lips na parang palaging nang-hihingi ng halik. At hindi na kailangan pang itago ni Cole, the reason why he kept contacting this little boy is, he's honestly interested in him.
Pero dahil alam din niya na may ibang gusto si Davagne, he's willing to help this little guy to forget his unrequited love.
"Can you teach me how to kiss?"
Literal na nanlaki ang mga mata ni Cole ng marinig ang sinabi ni Davagne.
"What?" Napapa-lunok na tanong niya. Hindi siya nagkamali ng dinig diba?
"Teach me how to kiss." Bulong ni Davagne bago hinila ang kwelyo ng damit ni Cole at pag-dikitin ang labi nila ni Cole.
At kahit pa nga nagulat sa action ng lasing na binata, mabilis na nailayo ni Cole ang sarili. He likes this guy, pero hindi siya stupid para samantalahin ang kalasingan nito. He's sober!
"Wait, stop Davagne. Let me bring you inside." Mabilis na nakawala si Cole at mabilis din na lumabas ng sasakyan.
Pagkatapos ay ilang beses munang humugot ng malalim na buntong-hininga bago binuksan ang pinto ni Davagne. But since the little guy is really drunk, he has no choice but to carry him inside.
"You don't like to kiss me?" Bulong ni Davagne habang binibigyan ng pinong halik ang leeg ni Cole na ilang beses natigilan at napa-mura.
"That's not it. Anyway, anong floor ang condo unit nyo?"
"Top.." Bulong ni Davagne bago sipsipin ang leeg ni Cole.
Ulit, napa-mura si Cole bago pindutin ang top floor button.
"Davagne, stop. You're giving me a hickey." Bulong niya sa lasing.
Ano kaya gagawin nito kapag nahimasmasan bukas at isend niya ang picture nilang dalawa? Picture? Hold on.. Parang gusto niya mang-asar bukas.
Kinuha niya ang cellphone ni Davagne sa bulsa nito habang umaandar ang elevator. Pagkatapos ay itinutok sa kanilang dalawa kung saan, busy parin sa kaka-nibble si Davagne sa kanyang leeg.
Nang maka-kuha ng maganda angulo, he clicked the button. An smirk ripped his lips and uses the photo he captured as wallpaper. Sa picture, Kitang-kita kung paanong dilaan ni Davagne ang kanyang leeg with his eyes closed. Habang si Cole naman ay naka-pikit na para bang nag-e-enjoy, kahit ang totoo, stress na.
Nang-bumukas ang elevator, tinungo ni Cole ang nag-iisang kwarto sa top floor.
"Password?" Tanong niya kay Davagne.
He was about to touch the doorbell dahil hindi na sumagot si Davagne, nang bumukas yun.
And the tall man, who's wearing black robe opened it. Ilang sandaling nagtama ang kanilang mga mata, at nakita ni Cole kung paanong nalipat ang tingin nito sa tulog na si Davagne na karga niya.
"You're his Uncle?" Tanong ni Cole.
"Give him to me." Malamig na sagot ni Eckiever bago inagaw ni Davagne. "Thanks." Dugtong pa nito bago isinara ang pinto.
Sa gulat, nahilamos ni Cole ang mga palad sa mukha. Pagkatapos ay napa-buga ng hangin. "Interesting.." Aniya bago tuluyang umalis.
Loob ng bahay. Madilim ang anyo na dinala ni Eckiever si Davagne sa silid nito. Nang tumunog ang alarm nya kaninang 12 midnight, chinick niya kung dumating naba si Davagne. Pero ng malaman na wala pa, hindi na siya naka-tulog.
Kaya ng marinig niya ang ingay sa labas ng pinto, mabilis niyang binuksan yun. Just to be surprised at how that man, hugs this drunk little guy.
Napa-twitch ang kilay ni Eckiever ng marinig ang pag-tunog ng cellphone ni Davagne. Kaya hinagilap niya yun pagkatapos niyang ihiga ang lalake. His muscles literally tensed up ng makita ang wallpaper na naka-display sa phone. Lalo na ang message na naka-display.
Kuya Cole: my neck stings, you little brat.
Halos mag-crack ang cellphone sa higpit ng pagkakahawak ni Eckiever sa cellphone. His gritting his teeth tightly too. Dumilim din ang kanyang anyo habang naka-titig sa wallpaper ng phone. Pagkatapos ay inilipat niya ang tingin sa natutulog na si Davagne.
Madilim ang anyo na dinakma niya ang pisngi nito. Pinisil at tsaka siya napa-yuko.
"You.. Dared..." Hindi niya natapos ang sinasabi.
Galit na lumabas siya ng kwarto bumalik sa kanyang silid. Itinapon niya sa kanyang cabinet ang phone ni Davagne tsaka siya pumasok sa banyo. He just recovered from being sick, but right now, tiim ang bagang na naligo siya ng malamig na tubig!
Next morning.. Alas nuebe na nagising si Davagne. Lumabas siya ng silid at tinungo ang kusina. Napa-kunot pa ang noo niya ng makita ang doctor na lumabas sa silid ni Eckiever.
"What's wrong?" Tanong niya.
"Oh! Sir, Davagne, gising kana pala." Ganting sagot ng doctor na matanda na rin.
"Yeah, so what's wrong? Bakit nandito ka? Diba magaling na si Uncle?" Kunot ang noo na tanong niya.
"About that, nagtataka din nga ako. Alam ko magaling na siya, kaya nga napapa-isip ako kung paanong nilagnat siya ulit."
"What?!"
"Sigh.. You heard me right. Anyway, nabigyan ko na siya ng gamot. Please take care of him. Hindi siya pwedeng mabinat." Ani ng Doktor bago siya tinapik sa balikat.
Hindi nakasagot si Davagne. Anong nangyare ba? Tanda niya, okay na si Eckiever ng umalis siya kagabi. Magtatrabaho na nga ito diba?
Nang maka-alis ang doktor. Patakbong tinungo niya ang silid ni Eckiever. At yun nga, nakahiga ang binata sa kama nito. Ilang beses itong umubo kaya nilapitan ito ni Davagne.
"Uncle, what's wrong? Bakit ka may sakit ulit?"
Hindi umimik ang lalake. Tinignan lang siya tapos ay ipinikit na ang mata para siguro mag-pahinga. Si Davagne naman ay napa-buntong hininga.
"You can't be sick for too long. Kailangan ka sa opisina. And- huh!" Naisuklay ni Davagne ang mga daliri sa buhok. Kailangan niyang makalipat na ng condo!
At dahil mukhang tulog na rin ang may sakit, lumabas na sya ng silid at tsaka kumain. May pasok pa siya, pero sino magbabantay kay Eckiever?!
Tatawagan nalang siguro niya sa Daniela para ipasabi sa professor na hindi siya papasok ngayong araw. Pagkatapos kumain, bumalik siya sa silid upang hanapin ang kanyang phone, but...
"Where's my phone?!" Tanong niya sa sarili.
Pagkakatanda niya, dala nya yun at hindi inalis sa pantalon nya. And, bakit hindi niya matandaan ang nangyari kagabi? Nevermind, ligtas naman siyang nakauwi so, it's okay. Matutulog na lang siya maghapon!
Evening..
Pagpasok ni Davagne sa kwarto ni Eckiever upang painumin ito ng gamot, pinunasan narin niya ito ng maligamgam na basang tela. Pagkatapos ay chinik niya ang temperatura nito.
"37.5. May lagnat kapa rin. Magpahinga ka pa Uncle. Bukas, bibili ako ng fruits para makain mo." Aniya bago tumayo.
Wala siyang planong manamantala ngayon. Kailangan gumaling na si Eckiever para makatrabaho na ito, at para maka-lipat na siya sa kanyang condo.
"By the way, hindi mo ba tatawagan yung girlfriend mo? May pasok ako bukas, she can take care of you-ouch!"
Hindi nya natapos ang sinasabi ng bigla na lang siyang hilahin ni Eckiever. Kaya napa-bagsak siya sa ibabaw nito. Eckiever groan.
"Tsk! You're way too strong para sa taong may sakit. Bakit kaba nanghihi-eek!"
Pangalawang gulat.. Dahil biglang umikot si Eckiever at tsaka siya inihiga sa tabi nito. Naka-pulupot ang braso nito sa maliit na katawan ni Davagne.
"Sleep here." Bulong nito sa may ulunan ni Davagne.
Samantala, si Davagne na naka-siksik sa may leeg ni Eckiever, halos hindi na ata humihinga. This is too sudden! Hindi kaya ng kanyang puso! Kaya mabilis siyang gumalaw upang makawala sa pagkakayakap ni Eckiever.
"No, I can't. Let me go please." This is torture for him! Goodness gracious!
"Don't move, and sleep." Ulit ni Eckiever.
Help! Sigaw ng utak ni Davagne. Mariin niyang ipinikit ang nga mata. Yeah.. Whatever. Ilang araw na lang din, aalis na siya. So, why not enjoy the moment? Dibbbaaaaa?!
So, ilang sandali pa, naka-tulog na nga si Eckiever. At si Davagne, ayun, malaki parin ang mata. Dahan-dahang iginalaw niya ang katawan at pasimpleng tiningala ang lalaking tulog.
He moved his hand to touch his nose. Hindi gumalaw si Eckiever, so tulog na nga.
"You're making things difficult for me, you know?" Bulong niya bago tinitigan ang labi ni Eckiever. "What ashamed, kailangan ko pa magpa-turo kay kuya Cole kung paano humalik ng tama. Kapag natutunan ko lang, I'll kiss you aggressively before leaving. Wala akong pakialam kung magalit ka pa." Aniya pa.
Bago tingalain upang abutin ang labi ni Eckiever at bigyan ito ng magaang halik sa labi. He then withdraw himself to sleep na rin. However, to his surprise, pag dilat nya ng mata, sinalubong siya ng dilat na dilat na mga mata ni Eckiever.
Parang natuklaw ng ahas si Davagne at mabilis na tatayo sana para tumakas, peroabilis siyang nadaganan ng inaakala niyang tulog na!