ระบบคัดลอกวรยุทธ์

บทที่ 1

นครเทวะ ปกครองด้วยราชวงศ์ถังอันเเข็งแกร่ง หลังจักรพรรดิ์องค์ก่อนสละราชสมบัติ ถังจี้ ผู้เป็นรัชทายาท ถึงขึ้นครองราชสมบัติต่อจากบิดา

จักรพรรดิ์ถังจี้ อายุเพียง 20 ปี กลับมีพลังยุทธ์ ระดับกษัตริย์ เขาเป็นผู้มีพรสวรรค์ที่หมื่นปีจะปรากฏสักคน ทำให้ทุกคนต่างเคารพและอิจฉาในความสามารถของเขา

ครั้นบรรลุระดับจักรพรรดิ์ ได้เขาหอเทวะเพื่อข้ามผ่านภัยพิบัติแห่งการบรรลุ เพียงก้าวเดียวเท่านั้น เขาพบกันถูกลอบโจมตี

ถังจี้ตกอยู่ในสภาพปางตาย พลังฝึกฝนลดลงเหลือเพียงระดับปฐพีเท่านั้น

ส่วนผู้ที่โจมตีไม่ใช่ใคร นอกจาก ราชินีของเขา เหยาซี

เป้าหมายของเราก็คือ ดาบเทวะ ศาสตราเทพของราชวงศ์ถัง!

สิ่งนี้จะปรากฏเพื่อช่วยเหลือสายเลือดสกุลถังเท่านั้น ด้วยการผ่านด่านบรรลุจากระดับกษัตริย์ ไปถึงจักรพรรดิ์ ย่อมต้องเผชิญหน้ากับสายฟ้าจากทัณฑ์สวรรค์ ยิ่งมีพรสวรรค์สูงส่ง ก็ยิ่งต้องแบกรับทัณฑ์สวรรค์รุนเเรง

ยามนี้ถังขี้ถูกสายฟ้าทัณฑ์สวรรค์ที่กลายเป็นมังกรเก้าหัวเข้าโจมตี ดาบเทวะเผยร่างช่วยเหลือถังจี้

ยามนั้นราชินี เข้ามา ใช้สมบัติพระเจ้า อีกชิ้นยึดครองดาบเทวะ และโจมตีถังจี้

"พวกเจ้าต้องทำถึงขั้นนี้เลยเหรอ แค่ดาบเล่มเดียวเนี่ยนะ ถึงกับยอมละทิ้งข้า เเละความสัมพันธ์ฉันท์สามีภรรยา!"

ถังจี้คำรามลั่น เขาเค้นพลังชี่ในตันเถียนออกมา และควบเเน่นไปยังดาบในมือ

ดาบในมือเแล่งออร่าสีม่วง ก่อนจะปะทุสายฟ้า ส่วเสียงคำราม

"สายฟ้าม่วง 4 วิถี ผ่า!!"

ถังจี้ชูดาบที่ห่อหุ้มด้วยสายห้าสี่ม่วงขึ้นฟ้า ก่อนจะฟันลงมา

สายฟ้าสี่สาย พึ่งแหวกอากาศลงจากท้องฟ้าทันที เป้าหมายคือ ร่างสตรีนางหนึ่งในชุดอาภรณ์สีคราม นางงดงามราวกับเทพธิดา ผมสีเงิน นัยน์ตาสีทอง ออร่าของกลิ่นอายความสูงศักดิ์ห่อหุ้มร่างกาย

ในมือถือดาบสีทองเล่มหนึ่งไว้

พริบตาที่สายห้าทั้งสี่ทะยานเข้ามา นางพลันชูดาบทอวคำในมือขึ้น รัศมีที่ทรงอำนาจ ลบล้างสายฟ้าใก้หายไปในอึดใจเดียว

"พลังไม่พอ" ถังจี้สบถ เขาคิดใช้วิชายุทธต้องห้าม ดวงตาพลันแดงก่ำ เลืดมนในกายเดือดพล่าน ขณะเดียวกันก็ปลดปล่อยพลังชี่สีหม่นออกมา

สังเวยอสูร

นี่คือวิชาที่ใช้ตนเองสังเวย แลกเปลี่ยนชีวิตกับพลังอันแข็งแกร่ง! หากผู้ใดใช้มันย่อมหมายความว่าคนผู้นั้นต้องตดตายอย่างแน่นอน

เหยาซีไม่คาด ว่าถังจี้ยังมีไม้ตายก้นหึบ ทว่าเพียงเเค่นั้น ระดับปฐพีกากๆคนหนึ่ง ไหนเลยเทียบได้กับ ระดับอมจธ ได้เลย มันต่างกันแม้อีกฝ่ายจะสังเวยชีวิตตนเองก็ตาม

"ถังจี้ เจ้าช่างไม่รู้อะไรเกี่ยวกับ พิภพชูโจว ช่างน่าสงสารจริงๆ" เหยาซีกล่าว

ถังจี้งุนงง ทว่ากำลังจะตอบกลับ ร่างกายพลันเรี่ยวเเรง เขาก้มมอง พบว่าดาบสีทองเเทงทะลุกลางอก

เงยมองใบหน้าและดวงตาที่เฉยเมยของเหยาซี ถังจี้ทำได้เพียงยอมรับชะตากรรม

พิภพชูโจว การทรยศของราชินีของเขา การช่วงชิงสมบัติระดับพระเจ้า ถังจี้ไม่รู้ว่าควรคิดถึงสิ่งใดก่อน กระทั่งหมดลมหายใจไป เขาก็ยังไม่ได้คำตอบ แต่มีเรื่องหนึ่งที่เขามั่นใจ ยามสิ้นลม เขามองเห็นว่าเหยาซีร้องไห้ออกมา มันปรากฏขึ้นแวบหนึ่งและจมาลงสู่ความมืดมิด