เรื่องนี้เป็นเรื่องราวที่แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้พาดพิงถึงบุคคลใดหรือสถานที่ใดที่หนึ่ง ตัวละครและสถานที่คือสิ่งที่ถูกสมมติขึ้นเท่านั้น

ฟินเป็นนกที่เคยอาศัยอยู่ในป่า มันเคยมีอิสระอยู่เหนือฝากฟ้า สามารถโบยบินไปได้ทุกที่ เท่าที่ปีกของมันสามารถพาไปได้ แต่แล้ววันหนึ่ง ในตอนที่มันออกหากินตามปกติ มันก็ได้ไปติดกับเข้า ตัวมันถูกปกคลุมไปด้วยตาข่าย มันพยายามกระพือปีกดิ้นรนจะออกจากตาข่ายให้ได้ แต่ช้าไปเสียแล้ว มีมนุษย์เข้าถึงตัวมันก่อน มันจึงหมดหนทางหนี ฟินถูกจับยัดเข้าไปในกรงขนาดใหญ่ และนอกจากมันแล้วก็ยังมีนกอีกหลายๆตัว ที่ถูกจับมาเช่นเดียวกัน ในกรงแน่นขนัดไปด้วยนกหลากหลายชนิด พวกมนุษย์ที่จับพวกมันมาเมื่อเห็นว่ากรงนกเต็มแล้ว พวกเขาก็เริ่มออกเดินทาง

ฟินถูกย้ายจากกรงที่ถูกจับมา แยกใส่กรงนกขนาดใหญ่ ที่กว้างมากพอให้บินเล่นได้ มันได้อยู่กับนกอีกหลายตัวในนั้น พวกมันถูกนำไปเลี้ยงในบ้านของคนมีเงิน มีคนดูแลให้อาหารอย่างดี แต่ถึงอย่างนั้น สิ่งที่พวกนกต้องการ กลับไม่ใช่บ้านที่อบอุ่น กันลมกันฝนได้ มีอาหารให้กินไม่ขาด แต่สิ่งที่มันต้องการจริงๆคืออิสรภาพ ได้อยู่กับธรรมชาติและได้โบยบินภายใต้ท้องฟ้า และเป็นหนึ่งเดียวกับสายลม

ฟินได้แต่มองท้องฟ้าผ่านกรงที่ขังมันอยู่ นกตัวอื่นก็คงรู้สึกเช่นเดียวกัน ถึงไม่ค่อยมีตัวใดที่บินเลย และคงเพราะอย่างนั้น จึงทำให้เจ้าของไม่สบอารมณ์นัก ถึงได้ระบายอารมณ์ด้วยการทุบกรงให้นกตกใจ เพื่อบังคับให้มันโบยบินในกรงแคบๆ แต่ด้วยการกระทำบ้าบิ่นดังกล่าว กลับทำให้นกรู้สึกต่อต้าน และเกลียดมนุษย์ยิ่งกว่าเดิม

ฟินและเพื่อนๆ จึงวางแผนการขึ้น เพื่อที่จะทำการหลบหนีกรง โดยแซมเป็นนกที่หัวดีมีความจำเป็นเลิศ คอยสังเกตการณ์ การเข้าออกของผู้ดูแล และเจ้าของที่เข้ามาเป็นบางครั้ง และจดจำเวลา การเปิดปิดของกรง ลิลลี่แอบทำการฝึกพิเศษ ด้วยการฝึกโฉบสิ่งของ เพื่อทำการขโมยกุญแจจากผู้ดูแล ส่วนเพื่อนๆตัวอื่น ก็คอยนัดแนะกัน ว่าจะทำการก่อกวนดึงความสนใจจากผู้ดูแลยังไง ส่วนฟินทำการดูลาดเลา คอยส่งสัญญาณให้นกตัวอื่นๆ 

เมื่อทำการวางแผนและนัดแนะกันเสร็จแล้ว ก็ได้เวลาลงมือ ในตอนเช้าตรู่ ฟินที่เห็นผู้ดูแลเดินมาแต่ไกล จึงส่งสัญญาณให้เพื่อนๆ ทำการเตรียมพร้อม หลังผู้ดูแลไขประตูเข้ามาเสร็จ ก็ทำการเทอาหารใส่ราง เหล่านกที่นัดแนะกันไว้ก็ทำการมารุมจิกผู้ดูแล ลิลลี่ที่รอจังหวะอยู่ ก็รีบเข้ามาโฉบเอากุญแจบินออกไปเป็นตัวแรก ส่วนตัวที่เหลือก็พยายามบินตามออกมา

ผู้ดูแลพยายามลุกขึ้นเพื่อที่จะปิดประตู แต่เนื่องจากกุญแจถูกโฉบออกไปแล้ว จึงไม่สามารถปิดล็อคประตูได้ เเละก็ไม่สามารถเดินไปไหนได้ แม้จะตะโกนขอความช่วยเหลือ ก็ไม่มีใครอยู่ เพราะแซมคอยสังเกตการณ์ไว้แล้ว ว่าในเวลานี้ จะมีแค่ผู้ดูแลคนนี้เท่านั้นที่มาให้อาหาร นกตัวที่บินออกไปได้แล้ว ก็กลับมาจิกกัดผู้ดูแลอีกครั้ง ทำให้ประตูที่เขาพยายามจะดึงไว้ เปิดออก ทำให้นกที่เหลืออยู่ในกรง สามารถบินหลบหนีออกมาได้จนหมด 

พอเห็นว่าไม่มีนกตัวไหนเหลืออยู่ในกรงอีกแล้ว ทั้งหมดก็พากันเป็นแยกย้าย กลับไปยังที่อยู่อาศัยเดิม ฟินและเพื่อนบางส่วนที่ถูกจับมาพร้อมกัน ก็กำลังจะบินกลับไปสู่ป่าที่เคยอยู่อาศัย แต่ระหว่างทาง มันกลับเห็น กรงนกแบบเดียวกันกับที่ขังมัน อยู่ในพื้นที่บ้านอีกหลายหลัง พวกมันจึงหลบซุ่มอยู่แถวนั้นก่อน แล้วคอยไปวางแผนให้กรงอื่นๆ ให้ทำตามเช่นเดียวกันกับฟินและผองเพื่อน ทำให้บรรดานกที่ถูกจับมาทั้งหมด ได้บินกลับไปยังผืนป่าอีกครั้งหนึ่ง 

ฟินและเพื่อนๆ ได้กลับมาใช้ชีวิตอิสระเหมือนเดิมอีกครั้ง มันมีความสุขกับชีวิตที่โบยบินบนท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ สามารถไปไหนมาไหนก็ได้ไม่จำกัดพื้นที่ มีอิสระที่แท้จริง ไปจนชั่วลูกชั่วหลาน

จบบริบูรณ์...