Mert kaşlarını çatdı
"Sen gerçekten de kaçıksın.Öyle bir şeyi neden kabul edeyim? Ha onlar süründürdü ha sen süründürdün ne farkı var?? Kabul etmiyorum ve asla da etmeyeceğim!"
"Hm ,kendin bilirsin.Zorlamıyorum ne de olsa,ama ne zaman istersen gel ayaklarıma kapan kabul edeceğim"
"Asla!"
Mert yerinden kalkıp kiyafetlerini götürdü
"Kiyafetlerini yıkatdırıp geri göndereceğim"
Mert hızlıca kapıya yürüdü ,kapıyı açıp çıkmıştı ki birine çarptı
"Hhey"
Mert başını yavaşça kaldırdı.Önündeki adam onun zıttı gibiydi:uzun,kaslı ve havalı biri..
Mert ağzı ayrık bakıyordu ,sonra adam onun çenesini kapadı
"Çeneni kapamazsan sinek girecek,küçük"
Zehra arkadan geldi ve duvara yaslandı
"Hoş geldin,Kıvanç"
"Hoş bulduk da bu çoçuk kim?"
"Pardon ben bir çoçuk değilim"
"Kaç yaşındasın?"
"20"
"Ha ,küçüksün işte ,ben 30um"
Kıvanç sırıtdı.Mert ise kızarmıştı
"O-olsun ,bu beni çoçuk yapmaz,ve izin verirsen gideceğim"
Çünki kapının önünü koca bedeninle tutuyorsun!!!
"Hm? Hayır ,çekilmiyorum.Sıkıyosa kendin çek,küçük"
Mert onu itdirmek istemedi.Küçük düşürüle bilirdi
"Zehra.. arkadaşına çekilmesini söylermisin?"
"Hiç bir yere gitmiyorsun,Mert"
"Ne?"
Zehra gülümsedi
"Kıvanç benim en yakın arkadaşım.Onu buraya sen sıkılma diye çağırmıştım.Onca yolu senin için gelmiş,böyle çekip gidecekmisin~"
Bunlar beni diri diri yer!
Mert bi Kıvança baktı bi Zehraya
".. ggitsem daha iyi gibi.."
Kıvanç aniden Mertin kolundan tutdu
"Hey ,ayıp oluyor ,o kadar yolu senin için geldim ben~"
Merti kendiyle birlikte evin içine çekti.Mert kapının Zehra tarafından kapanışını gördü.Aniden koltuktaydı.Kıvanç yanına oturmuştu
"Ee ,bana bu yeni arkadaştan bahs etsene,Zehra"
"Adı Mert.Abdalın yeğeni"
"Kıvanç amcamı tanıyormu ki?"
"Senin amcanı tanımayan mı var?"
Diye Kıvanç güldü
"Sen qaliba bizim yerlere aşina değilsin"
"Pek alakam yok mafyalıkla.."
Mert rahatsız hiss ediyordu.İki kaçıkla birlikte aynı yerde olmak yeterince kötüydü.Kendini çok sıkılmış hiss ediyorduki parmaklarıını bir-birine geçirmişti
Zehra konuştu
"Mert zaten polis olacak.O yüzden mafya şeylerine ihtiyacı yok."
"Vayy ,polis olacaksın demekk"
Kıvanç Mertin bir kolunu havaya kaldırdı
"Bu çelimsiz bedenle mi?"
Mert hemen kolunu kendine çekti
"Çelimsiz değilim."
"Hm? Göster o zaman"
Kıvanç sırıtdı ve Merte doğru yükseldi
"Kol güleşi yapmak istermisin Mert?"
"Gerek yok.Sana gücümü ispatlama gereği duymuyorum.Ve eğer amacınız benimle dalga geçmekse hemen gideyim"
Zehra konuştu
"Hayır ,öyle bir amacımız yok.Sen de kes şunu Kıvanç"
Zehra Kıvança baktı
"Vay,demek koruyorsun Merti? Neden? Hem Mertin sende ne işi var? Üstünde de senin kiyafetlerin"
Mert Zehraya baktı
"Bir geceliğine bende kalmasına izin verdim.Çaresiz bir köpek gibi kapıda kalmıştı.Yüzüne baksana"
Kıvanç Mertin yarasına baktı
"Kavgaya mı karıştın ,ooo!"
Kıvanç koluyla Merti dümsükledi
"Ben kavga yapmam.Talihsiz bir kazaydı"
Mert kalkıp uzaklaştı
"Size iyi eğlenceler,gidiyorum ben"
Kiyafetlerini alıp hemen kapıdan çıktı ,yol boyu koşuyordu ,kendini çok kötü hiss etmişti.Kıvançın Zehra için bir arkadaştan fazlası olduğuna emindi.Adam o kadar güçlü görünüyordu ki ve de karizma ,Zehra ile mutlaka arkadaşlıktan öte bir ilişkisi vardı
.
.
.
Kıvanç kollarını kanepenin üst kısmına koydu
"O çoçuk ne iş? Ben yetmiyormuyum sana,Zehra?"
"Ne alaka? Sadece ilginç buldum.Güzel ola bilirdi.Ama kaçırdın çoçuğu"
"Kaçırdım? Yavru köpek gibi kuyruğuna kısılması benim sorunum değil,çekingen olmasaydı.Sanki yiyeceğim.Hem sen nasıl konuşuyorsunki onla?"
Zehra bir bardak viski döküp Kıvança verdi
"Bilmem.Bir şekilde benimle konuşmaya çalışıyor gibi.Bir de bana ihtiyacı var~"
Kıvanç viskiyi aldı
"Benim de,Zehra"
Zehraya yavaşça yaklaşıp dudağını öptü
O an Mert içeri girip telefonunu almıştı.Başını kaldırıp onlara mal mal baktı.
Kıvançla Zehra da onu fark etdiklerinde şaşırmışlardı.Zehra yavaşça ayrılmak istedi ,Kıvanç aniden Zehrayı kendine çekti.Ona ateşli bir fransız öpücüğü vermeye başladı ,hem de Mertin gözünün içine baka baka
Mert kıpkırmızı olmuştu.Hemen kapıya koştu.Kapıyı açıp hemen koşarak kaçtı
Zehra Kıvança tokat atdı
"Bu ne içindi,Kıvanç?!"
"Hm? Senden uzak dursun diye yaptım"
"Uzak dursun?! Ben çoçuğu kendime yaklaştırmaya çalışıyorum sen ne yapıyorsun ,of ya!"
Zehra Kıvançın yakasından yapışdığı gibi onu koltuktan yere yıktı.Kıvanç bir köpek gibi dört ayak üstündeydi.Zehranın ayaklarına çökmüştü.Zehra eğilip onun çenesini kaldırdı
"O çuvavayı istiyorum tamam mı? 15 yıl önce kayb etdim ,yine olmayacak.Köpeksen köpekliğini bileceksin,Kıvanç!"
"15 yıl? Pedofil olmana neden olan çoçukmu-."
Zehra yükseldi ve ayağını Kıvançın başına koyup onu yere bastırdı
Kıvanç ona usulca itaat ediyordu
"Yaptığın şey için özür dile"
"Özür dilerim"
"Ayş ,çok sıkıcısın"
Zehra çekildi ve deri ceketini giyidi
"Nereye gidiyorsun?"
"Geri döndüğümde gitmiş olsan iyi edersin.Köpeğimi geri getireceğim"
Dedi ve çıktı evden.
.
.
.
.
Mert düz yolun kenarıyla koşuyordu.Bir az durup nefesini derdi.Üstünde para yoktu.Nerede olduğunu da tam bilmiyordu.Telefonunu aldı ki ,kontörü de yoktu
"Olum bu ne şanssızlık ya!"
Aniden Mertin ayakları yerden kesilmişti.Bir kaç saniye içerisinde kendini motosiklet süren Zehranın kucağında bulmuştu.Zehranın yüzünde kask olmadığı için anlaması zor olmamıştı.Mert yıkılmamak için Zehraya sarılmıştı
"Ne yapıyorsun,kaçık! İndir beni!"
"Evine nasıl gitmeyi düşünüyorsun,ezik? Uçarak mı? Sıkı tutun bana ,düşersen sorumluluk almam"
Mert sıkıca sarıldı.Korkuyordu
"Yyavaş sür! İndir beni! İhtiyacım yok işte! Pis sapık kaçık!"
Mert çaresizce şikayetleniyordu,sonra Zehra ormanlık bir alanda durdu ,ve Merti indirdi.Kendi de kaskını çıkarıp indi
"Sonunda"
Mert Zehranın da indiyini görüp heyecanlandı
"Ssen neden indin? Gitsene?"
"Sorumluluğun bende,sen eve ulaşana kadar yanında olmam lazım,küçük"
"Çoçuk muyum ben?? İhtiyacım yok"
Hay sikeyim ya ,bu karı bi bırakmadı beni
"Bilirsin ,burası ormanlık alan ,ana yol da yok.Artık yolunu nasıl bulursun bilmem"
Zehra kaskını geri taktı ve sırıtdı
"Zehra!"
"Evet?"
"O senin sevgilinmiydi? Sevgilin ola ola bana nasıl .. "evlilik" teklif edersin.."
Mertin sesi hayal kırıklığına uğramış gibiydi
"O benim sevgilim değil.Benim aşk meşkle aram olmaz Mert.Bunu aklına kazı.Ne de birilerine yalan demeyi severim.Dediğim gibi en yakın arkadaşım.Ve de en güzel oyuncağım.Onunla hep güzel güzel oynarız.Seni de katmak istiyorum da ,naz yapıyorsun.Tabi mecburi değ-."
"Aşkı sevmem.. Oyuncak bebek kolleksiyonuna girmeyeceğim.Sadece götür beni.. çok yoruldum"
Zehra sessizce motoruna bindi
"Gel arkama"
Eve birlikte döndüler,Kıvanç gitmişti.
Zehra Mertle eve girdikten sonra çekmeceden bir şey çıkardı.Mert koltukta oturmuştu.Zehra ona yaklaştı ve aniden boğazına tasma bağladı.Mert anlık ne olduğunu anlayamamıştı ,elini tasmaya atmak istemişti ki Zehra hemen onun bileklerinden yakalayıp Mertin başı hizasında koltuğa pinledi ,yüzüne yaklaştı
"Beni hala hatırlamıyormusun?"
"Ne hatırlaması?"
"Benim işte ,anne dediğin kişi!"
"Ne dediğin hakkında hiç bir fikrim yok! Bırak beni"
"Hatırlaman için daha ne yapayım?? Tasmanı da taktım.Ben senin sahibindim ,unutdun mu?!"
"Ben seni anlamıyorum! Bırak beni!"
"Asıl sen beni anlamıyorsun! Benim işte ,yanı başındayım!"
Zehra gözlerini bereltmişti anlık çok öfkelenmişti ,eliyle Merti boğazladı
"Bana bak bücür! Beni unutamazsın!!"
Mert gözlerini sıkıca kapatıp yüzünü çevirmişti.Hafif esiyordu
"Lütfen bana zarar verme!"
Zehra kaşlarını kaldırdı
"Ne? Ne saçmalıyorsun?"
Mert yavaşça ona baktı
".. lütfen zarar verme bana"
"Ben ..."
Zehra elini yavaşça çekti
"Mert ben sana asla zarar vermem"
Mert kötü görünüyordu.Çoçuk terlemeye başlamıştı ,hemen kalktı ve sendeleyerek Zehradan uzaklaştı
"Beni .. evime bırak"
Zehra yüzünü Merte çevirdi.Yapmak istediği bu değildi
"Mert ben-."
"Evime bırak beni!"
"Tamam.."
Akşamdı.Zehra motosikletiyle Merti evine bıraktı.Mert iner inmez Zehraya arkasını dönüp uzaklaştı...
.
.
.
Kapıyı açıp içeri girdi.Teyzesi kapının sesini duymuştu ki öne çıktı
"Vay ,şampionumuz gelmiş~ yatdın mı kızla?"
Mert hafif solgundu
"Hayır.. arkadaşımdaydım . .. Zehra sonraki gün hemen gitmemi istedi .. yaramı sarması için gitmiştim yanına.."
"Ne?! Ben sana ne dedim!!"
Mert sağ omzunda bir el hiss etdi.Başını çevirdiğinde amcasını gördü.Hiç de iyiye elamet değildi..