---
Sa Labas ng Mansyon: Ang Simula ng Laban
Sa ilalim ng malamlam na liwanag ng buwan, humarap si Yoru Hoshi kay Felix Bakat, ang matabang lalaki na unti-unting nagbabago ng anyo. Ang balat ni Felix ay naging makintab na kahel, ang kanyang mukha ay nagmistulang halimaw na pusa, at ang kanyang mga kuko ay naging mahahabang talim na kayang durugin ang matitigas na bato. Ang lupa sa kanyang kinatatayuan ay nagkibit habang siya'y tumatawa nang malakas.
"HAHAHA! Kaya mo ba akong talunin, batang walang kwenta?" sigaw ni Felix, ang kanyang boses ay may halong halimaw na pag-atungal.
Si Yoru, kahit mukhang kalmado, ay ramdam ang bigat ng sitwasyon. Ang kanyang mga mata ay nagningning sa liwanag ng buwan, ang kanyang orange na buhok ay sumayaw sa hangin, at hawak niya ang kanyang katana nang mahigpit. "Isa kang halimaw na walang konsensya, pero tapos na ang mga kalokohan mo rito."
"Makikita natin kung hanggang saan ang tapang mo!" sigaw ni Felix bago sumugod, ang kanyang malalaking kuko ay dumadausdos sa lupa, nag-iiwan ng bakas na parang mga sugat sa lupa.
---
Ang Laban sa Dilim
Si Felix ay sumugod nang mabilis, ang kanyang malalaking kamay ay humampas sa direksyon ni Yoru, dahilan upang magkalat ang malalaking tipak ng bato. Si Yoru ay umikot at umiwas, ngunit sa sobrang lakas ng hampas ng halimaw, ang lupa ay nagkalat ng alikabok.
"Ang bilis mo, batang Hapon! Pero tingnan natin kung hanggang kailan mo maiiwasan ang mga atake ko!" ani Felix habang sinira niya ang isang malaking puno gamit ang kanyang malalakas na kuko.
Sa kabila ng banta, si Yoru ay nanatiling kalmado. Tumalon siya pataas, iniikot ang kanyang katana sa ere, at nagbitaw ng isang mabilis na atake pababa. "Steel Fang Slash!" sigaw niya, ngunit nang tumama ang espada sa balat ng halimaw, hindi ito nagdulot ng malalim na sugat.
Ngumisi si Felix, ang kanyang mga ngipin ay nagmistulang mga matatalim na espada. "Ganyan lang ba ang kaya mo? Isa kang patpat na nagbabakasakaling maputol ako!"
Biglang umikot si Felix, ang kanyang buntot na parang baras ng bakal ay tumama kay Yoru at itinapon siya sa hangin. Bumagsak si Yoru sa lupa, hinahawakan ang kanyang tagiliran na duguan. "Tsk… sobrang tibay niya…" bulong niya sa sarili.
---
Si Kingston: Ang Hindi Inaasahang Panggulo
Habang nakahiga si Yoru, biglang dumating si Kingston, ang kanyang mga kamay ay nanginginig, at ang pawis ay bumubuhos sa kanyang noo. "Ah, teka! Ano 'to? Bakit parang halimaw ang kalaban natin?!" tanong niya habang tinitingnan ang malaking anyo ni Felix.
Ang halimaw ay ngumiti, ang kanyang mga kuko ay kumikislap sa liwanag ng buwan. "Ikaw? Isa kang duwag! Tumakbo ka na bago kita gawing hapunan!"
Ngunit sa halip na tumakbo, pumulot si Kingston ng bato at ibinato ito kay Felix. Tumama ito sa ulo ng halimaw ngunit hindi ito nasaktan.
"Ano 'yan? Pambata?" sigaw ni Felix, ngunit bigla siyang sumugod kay Kingston.
Sa sobrang takot, tumakbo si Kingston nang mabilis, humihingal habang lumilingon-lingon. "Yoru! Bahala ka na diyan! Tatakbo na ako!" sigaw niya habang dumadaan sa mga puno at halaman.
Sa kabila ng takot, hindi tumigil si Kingston sa panggugulo. Sa bawat paghinto ng halimaw upang hanapin siya, pinupukol niya ito ng bato, dahilan upang ito ay magalit nang magalit.
---
Ang Huling Pagsalakay ni Yoru
Habang hinahabol ni Felix si Kingston, ginamit ni Yoru ang pagkakataon upang bumangon at maghanda sa huling laban. Hinawakan niya nang mahigpit ang kanyang katana, ang kanyang mga mata ay puno ng determinasyon. "Hindi ko siya hahayaang patayin si Kingston. Kailangang tapusin ko ito."
Sa huling pagkakataon, tumakbo si Yoru gamit ang natitirang lakas. Habang ang halimaw ay nakatuon kay Kingston, sumigaw si Yoru: "One Sword Style: Heaven Strike!"
Ang kanyang espada ay nagliwanag, at sa isang mabilis na hiwa, isang makapangyarihang liwanag ang bumalot sa katawan ni Felix. Tumigil ang halimaw sa paggalaw, ang kanyang katawan ay nanginginig bago tuluyang bumagsak sa lupa, wala nang buhay.
Humihingal, si Yoru ay napaupo sa lupa. "Sa wakas… tapos na."
Si Kingston, na nakahiga sa damuhan, ay tumawa nang mahina. "Yoru… buhay ka pa?" tanong niya habang humihinga nang malalim.
Ngumiti si Yoru, kahit mukhang pagod na pagod. "Oo, buhay pa. Ikaw, mabuti't hindi ka napuruhan."
Tumawa si Kingston nang mahina. "Ha! Siyempre… ako pa ba? Kahit papaano, nakatulong ako!"
---
Sa Loob ng Mansyon: Simula ng Laban ni Kenji at Nek
Samantala, sa loob ng mansyon, nagkaharap sina Kenji at Nek. Ang tensyon ay parang alingawngaw sa bawat sulok ng silid. Si Nek ay may hawak na kutsilyo, ang kanyang mga mata ay puno ng galit at pagnanasa sa kayamanan ni Karen.
"Hindi mo siya sasaktan, Nek," sabi ni Kenji, ang kanyang tinig ay puno ng determinasyon.
Ngumisi si Nek, ang kanyang mga mata ay tila mga apoy na nagbabadyang sumiklab. "Walang makakapigil sa akin na makuha ang yaman ng pamilyang ito. Lalo na ng isang hamak na bata tulad mo!"
Nag-igting ang kanilang mga kamao, at nagsimula ang kanilang laban.