Nakaraan
Si Kingston Chole ay isang batang pinalad sa kakayahang ngumiti kahit sa gitna ng kahirapan. Bata pa lamang siya nang iwan siya ng kanyang ama, at ang kanyang ina, na tanging nagtaguyod sa kanya, ay namatay dahil sa sakit na dengue. Sa murang edad, natutunan niyang magsumikap para mabuhay.
Ang kanyang tanging aliw noon ay ang paglalaro sa tabi ng mansyon ng mga Marcedez, kung saan nakilala niya si Karen, ang mayamang anak ng pamilya. Sa kabila ng kanilang magkaibang mundo, naging magkaibigan sila.
"Kingston, bakit hindi ka sumama sa akin sa loob ng mansyon? Ang daming masarap na pagkain doon!" tanong ni Karen, habang naglalaro sila sa ilalim ng punong mangga.
"Ayos na ako rito, Karen. Hindi bagay ang gaya ko sa loob ng malaking bahay niyo," sagot ni Kingston habang ngumiti. Ngunit sa likod ng ngiti niya, alam niyang gusto niyang manatiling malapit sa kaibigan.
Habang lumalaki, unti-unting naramdaman ni Kingston na higit pa sa pagkakaibigan ang nararamdaman niya para kay Karen. Ngunit dahil sa kanyang kalagayan, pinili niyang itago ito. Ang tanging layunin niya ay mapanatiling masaya at ligtas si Karen.
---
Kasalukuyan
Madilim pa ang umaga nang gumising si Kingston. Tahimik ang buong barangay, at tanging ang mga pusang naglalakad sa kalsada ang gumagawa ng tunog. Sa paglabas niya ng bahay, dala niya ang kanyang maliit na bag para bumili ng pandesal, quesillo na nakabalot sa dahon ng saging, at tatlong instant coffee para sa agahan nilang tatlo.
Habang naglalakad, napansin niya ang sariwang hangin at ang kakaibang kapayapaan ng Barangay 58. Ngunit habang papauwi na siya, biglang nanlamig ang kanyang pakiramdam. Sa di kalayuan, nakita niya ang dalawang lalaki na naglalakad sa kalye.
Ang isa ay isang matabang lalaki na may maitim na balat at masungit na mukha. Ang kanyang tiyan ay halos lumabas na sa masikip niyang damit, at ang kanyang galaw ay parang mabagal ngunit mabigat.
Ang isa naman ay isang payat na lalaking mukhang bakla, maayos ang ayos ng buhok ngunit may kakaibang kasuotan na tila hindi bagay sa tahimik na baryo. Sa kanilang paligid, tila may dumadaloy na mabigat na aura—parang kamatayan ang sumasama sa kanilang bawat hakbang.
"Ano 'to?" tanong ni Kingston sa sarili habang naramdaman ang panginginig ng kanyang likod.
Napasulyap sa kanya ang payat na lalaki, at sa sandaling magtama ang kanilang mga mata, tila nawala ang hangin sa kanyang baga. Mabilis siyang tumalikod at tumakbo pabalik sa bahay.
---
Pag-uusap Nina Kenji, Yoru, at Kingston
Pagkarating sa bahay, humihingal si Kingston habang inilapag ang binili niyang agahan. Nasa likod niya ang nakasarang pinto, na parang nagkukulong sa kanyang kaba.
Pagkagising nina Kenji at Yoru, agad nilang napansin ang kakaibang hitsura ni Kingston.
"Kingston, anong nangyari sa'yo?" tanong ni Kenji habang hinihigop ang kanyang mainit na kape.
"Mukha kang nakakita ng multo," biro ni Yoru habang sinusubukan ang quesillo.
Huminga nang malalim si Kingston bago magsalita. "May nakita akong dalawang lalaking kakaiba kanina habang papauwi ako. Isang matabang lalaki at isang payat na parang bakla. Pero iba sila… parang may dalang kamatayan sa paligid nila."
Natigilan si Kenji. "Sigurado ka? Baka naman iniisip mo lang iyon."
"Hindi, Kenji," sagot ni Kingston, seryoso na ang mukha. "Ramdam ko. Para bang may masamang mangyayari dito sa barangay. Hindi ko maipaliwanag, pero hindi maganda ang pakiramdam ko."
Tumahimik ang tatlo, nakatingin sa isa't isa habang iniisip kung anong dapat gawin.
---
Sa Isang Sulok ng Barangay
Samantala, sa isang bahagi ng barangay kung saan bihirang pumunta ang mga tao, tumigil ang dalawang lalaking nakita ni Kingston. Tumayo sila sa ilalim ng anino ng isang malaking puno, tila may hinihintay.
Sa di kalayuan, lumitaw si Nek, ang butler ni Karen, dala ang kanyang baston. Lumapit siya sa dalawa at tumigil sa harap nila.
"Handa na ba kayo?" tanong ni Nek sa malamig na tono, habang itinaas ang kanyang salamin at tumitig nang diretso sa kanilang mga mata.
Walang sagot mula sa dalawa, ngunit ang bigat ng kanilang presensya ay nagsasabi ng higit pa sa mga salita. Sa pagitan ng katahimikan, ang Barangay 58 ay tila nagiging lugar ng paparating na panganib.