Si Harnold ay isang ordinaryong lalaki na sa isang hindi inaasahang pagkakataon ay nabangga ng isang truck. Sa pagmulat niya, nagising siya sa bagong katawan ng isang bata na pinangalanang Haro. Dito, siya ay napadpad sa isang kahima-himala at puno ng mga halimaw mundo na ito. Sa simula, ang takot at pagkalito ay naghari sa kanya, kaya't mas pinili niyang manatili sa loob ng kanilang bahay. Ang mga kwentong kanyang naririnig mula sa kanyang mga magulang tungkol sa mga halimaw at mga panganib sa labas ay nagbigay-diin sa kanyang takot. Pero hindi nagtagal, napansin niya ang kadakilaan ng kalikasan sa paligid.
Isang araw, narinig ni Haro ang sinabi ng kanyang ama tungkol sa kanyang ina na may kakayahang magbigay ng proteksyon sa kanila gamit ang magic. Ang mga salitang ito ay nagbigay sa kanya ng kaunting lakas ng loob. Dahan-dahan siyang lumabas at tumambay sa kanilang bakuran. Napansin niya ang napakagandang tanawin sa kanyang paligid — ang luntian at masaganang lupa ay tila nag-aanyaya sa kanyang makisali at mag-explore. Ang gubat na puno ng buhay at mga hayop na tila nag-uusap, ay nagpaparamdam sa kanya ng seguridad. Sa kanyang isipan, bumubuo siya ng mga plano kung paano mag farm at kung paano siya makakatulong sa kanyang mga magulang.
Habang nag-iisip si Haro ng mga paraan upang makapag-farm ng mga puno, isang ideya ang pumasok sa kanyang isipan. Napansin niyang parang nakita siya sa mga kwentong nababasa niya sa mga manhwa, kaya't hindi siya nag-atubiling i-activate ang kanyang system. "System, lumabas ka!" sigaw niya. Sa hindi inaasahang pagkakataon, sumunod ang kanyang utos at biglang lumitaw ang isang holographic na interface sa harap niya, na nagdulot sa kanya ng gulat.
"Shocks! May system ako?" bulalas ni Haro at hindi maiwasang madapa sa kanyang takot. "Pero siguradong hindi ako dito ang main character," bulong niya sa sarili habang nag-aalaala. "Hindi ako papakita sa kanila, basta't mag-farm lang ako." Sinalubong niya ang system, umaasang makikita ang mga kasanayan na magagamit niya sa kanyang pakikipagsapalaran. Subalit, sa kanyang pagkabigo, natagpuan niyang wala siyang makitang iba pang impormasyon sa system kundi ang pangalan niya. "Ano to? Peke ata to! Wala na akong pakialam dito," sigaw niya sa kanyang sarili, na tila nagiging balisa sa mga nangyayari.
Sa kabila ng kanyang hindi pagkakaunawaan sa system, nagpasya siyang ipagpatuloy ang kanyang plano. "Magtatanim pa rin ako ng mga gulay, kahit na walang tulong mula sa system na ito," ang nakangiti niyang wika habang naglalakad patungo sa pinakamalapit na kagubatan. Ang mga puno ang naging layunin niya, at kahit na tila hindi cooperating ang kanyang system, handa siyang ipaglaban ang kanyang pangarap na maging mahusay na farmer.
Sa isang bayan na puno ng mga pangarap at posibilidad, naramdaman ni Haro ang hirap ng pagkakaroon ng system na tila walang kwenta. "Bakit sa kabila ng lahat ng pagsisikap ko, parang hindi ko makita ang halaga ng mga skill ko?" tanong niya sa sarili. Lahat ng ito ay puno ng mga katanungan, tanging mga tanong na may mga (?)
at mga tanong na hindi nagtatapos. Sa kabila ng kanyang pagdududa, may isang bagay siyang tiyak: magaling siya sa pag-farm. Madalas niyang pinapatawa ang kanyang sarili sa pag-iisip na kahit sa larangan ng pagsasaka.
Ngunit isang araw, tinawag siya ng kanyang ama. "Anak, halika dito, may sasabihin ako." Nakaramdam si Haro ng labis na kaba. "Malaki kana," sabi ng kanyang ama, "kaya kailangan mong pumunta sa magic academy. Siguradong namana mo ang magic ng ina mo, at makakapagpalakas ka kapag naroon ka." Ang mga salitang ito ay tila bumagsak na parang mabigat na bato sa kanyang puso. Nais lamang niyang manatili sa kanilang mapayapang bahay.
"Eh paano kung hindi ko kaya?" nag-aalangan si Haro sa kanyang isipan. "Paano kung hindi ko talaga alam ang tungkol sa magic? tapos ang system ko ay walang kwenta Anong gagawin ko" Gusto niyang ipahayag ang kanyang takot, ngunit sa halip, pinigilan niya ang sarili. Kaya't nang siya ay mag-isip, nagpasya siyang pahalagahan ang hamon na ito. Kahit na may mga pagdududa, umusbong ang isang maliit na apoy ng pag-asa sa kanyang puso. "Baka ito na nga ang pagkakataon ko upang matuklasan ang tunay kong kakayahan," bulong niya sa kanyang sarili habang unti-unting nag-iisip ng mga posibilidad na naghihintay sa kanya sa magic academy.
" cge ama tatanggapin ko pero my Tanong ako Wala ba namatay sa magic academy. sa isip ko nakatakot Hindi ko alam ang mangyayari sakin mahina lang Ako".
"Wag ka mag alala Wala mangyayari Sayo ng masama" sabi ng ama nya.
"Pero ama gusto ko lang mag farm kaya Hindi ko alam kung karapdapat Ako jan"
"Anak Hindi mo maranasan ang maging malakas "Hindi mo alam na kapag lumalaki ka mawawala na kami ng inay mo at Ako kaya kailangan mo mag lumakas kaya gusto kita papuntahin sa magic academy" sabi ng ama nya at malungkot ang tuno ng boses nya.
"sigh" cge ama pero kapag na tapos na Ako sa magic academy tutulong Ako sainyo pangako ko Sayo ama, pero nasa kusina ang inay?" sabi ni Haro
"Ah Hou bakit gutom kana, Tara Kumain Muna Tayo tumigil ka Muna Jan sa ginagawa mong farm"
sila ay Kumain at Masaya nag kwentohan si Haro nasa bahay nila at naka tulog na si Haro bukas ay aalis na sya sa bahay nila