Chapter 2
Amber Everly
After receiving his reply the whole week went normal. With that one simple and cold word I felt hope in getting his heart.
Kasalukuyan akong nag uumagahan kasama si daddy at kuya. Linggo ngayon kaya hindi sila papasok ng trabaho. They make sure they spend their time with me during sundays.
"Your birthday is on Friday, do you want to have a party?" May dad asked.
Oo nga pala, malapit na ang kaarawan ko. Tuwing birthday ko ay sinisiguro nila daddy na laging may selebrasyon.
"Kahit simple dinner na lang daddy. I'll invite my friends." Sagot ko dito.
"Okay. Your brother will prepare the dinner for you. Wag mo ng alalahanin 'yon and just focus on your studies."
I smiled and thanked both of them. They were spoiling me too much. Gusto nila binibigay lahat ng bagay na gusto ko. They think what they do for me is still not enough as what I've been through in the past, kaya doble alaga sila.
Sa mga sumunod na araw ay naging busy rin sa school. Nag imbita rin ako ng mga kaibigan na pumunta sa birthday. Kakaunti lang din naman ang mga kaibigan ko kaya naman alam kong sinple lang ang magiging dinner.
One important thing I want to do on my birthday is to confess. Gusto ko ng tanungin si Jack ng seryoso kung gusto niya bang maging boyfriend ko siya. Kaya naman ay inimbitahan ko ang lalaki.
"Jack! It's my birthday on friday, punta ka naman." Aya ko dito.
"May trabaho ako."
Nadismaya ako ng marinig ang sagot niya. "Kahit saglit lang?" I hopefully asked.
His black eyes stared at me. Para akong hinihigop sa malalim na karagatan. Walang ekspresyon ang lalaking tumitig sa akin.
"S-sige, kung busy ka talaga wala akong magagawa. Pero kung may time ka punta ka ha?" I gave him my invitation before I left.
Looks like I won't be able to ask him out.
Tulad nga ng sinabi ng aking ama. Hindi ako naging busy o naabala man lang kahit kaunti sa preparasyon ng party.
Kahit ang damit na susuotin ko ay naka-ready na rin. I decided to have a formal dinner on my birthday.
Kasalukuyan na akong inaayusan para sa party mamaya. I only wore a light make-up and a gold plunge neckline with an open back mermaid dress.
It perfectly hugs my figure and the color compliments my skin.
Habang tinitignan ang sarili sa salamin ay nakarinig ako ng katok sa pinto. "Are you done everly?"
It was my brother.
Pinagbuksan ko ito ng pinto, nakasuot ito ng navy blue suit at talagang hindi mapagkakaila ang pagiging gwapo ng binata.
"You're so handsome!" Puri ko dito.
Binigyan lamang ako ng mayabang na ngiti bago umiling. "Siyempre maganda rin kapatid ko."
I chuckled from his response, "Si daddy?"
"He's waiting downstairs with the guests."
Kinuha nito ang aking kamay at isinabit sa kaniyang braso. "Let's go."
Pagkababa namin sa hagdanan ay nakangiting nag-aabang ang aming ama kasama ang mga kaibigan na inimbitahan ko. I invited a few people kaya naman isang long table lang ang nakahanda sa sala namin.
I hugged my father, "Thank you daddy!"
"Of course, everything for you." He said as he dotingly patted my head.
Isa isa ring lumapit ang aking mga kaibigan na nagbigay ng pagbati at ng kanilang mga regalo. I already told them that gift wasn't necessary because their presence was all I need.
"I know you have everything, but you should still accept my gift love." Sasha said.
"Hmp. You think I don't remember what you gave me on my last birthday?" Nang aakusang sambit ko dito.
Natigilin ito at napakamot sa ulo, "W-what are you talking about?"
I rolled my eyes at her reaction. "Okay, in exchange of what you gave me today, anong gusto mong kapalit?"
"Hey! You think I'm giving you a gift because I want something in exchange?!"
Tinaasan ko ito ng kilay, "Hindi ba?"
She pouted and guiltily avoided my eyes. Tinawanan ko naman ito, I was just teasing her pero mukhang may gusto nga ito.
"Okay, I'll tell my brother to come to your birthday party and be your escort."
Kuminang ang kaniyang mga mata ng marinig ang aking sinabi, "H-hindi naman talaga kailangan. I just wanted to give you a gift. Nakakahiya kay A-ambrose."
"Sus. Nahiya ka pa? You want me to take it back?" I teased her.
Nakipag-asaran lang ako kay sasha tungkol sa aking kapatid, matagal na itong may gusto kay kuya.
Hindi naman nagtagal ay umupo na kaming lahat sa long table at nagsimula na rin sa pagkain. We had a four course meal for the dinner, the sadness and disappointment I felt these past few days disappeared when I saw Jack.
Nanlaki ang aking mata ng makita ang lalaki sa gilid, akala ko hindi siya pupunta!
Tumayo ako sa aking upuan at nilapitang ang lalaki na tahimik at walang ekspresyong naghihintay sa gilid.
"Jack! I thought you weren't coming!" Masayang sambit ko dito ngunit ang lalaki ay parang walang narinig. His expression remained cold and distant.
"Ma'am amber may kailangan ho kayo?" Tanong sa akin ng waiter.
That's when it hit me, Jack was wearing the same outfit with them. Nagtatrabaho siya? Oh my god, ang assuming ko!
Naramdaman ko ang pag init ng aking pisngi dahil sa kahihiyan, "N-nothing."
Muli kong hinarap ang lalaki, "Sorry, akala ko pumunta ka para sa birthday ko."
I looked back at the table and saw that everybody was enjoying kaya naman ay nagpunta muna ako sa garden. Bumalik na lamang ako sa lamesa ng makita na nakatingin ang aking ama at kapatid.
Dahil mukhang tapos naman na ang laaht sa kanilang pagkain ay nagsimula naman i-serve ang wine. Hindi naalis ang tingin ko kay Jack na kasama ring nagbubuhos ng wine.
I saw that my friends recognized him and tried talking to him but the man didn't reply.
"You know that man?"
Napalingon ako kay kuya na nagtanong sa aking tabi, "He's Jack Lopez."
I saw him smirk when he heard the name, kilala din nilang dalawa ni daddy ang lalaki. Sa tatlong taon kong panliligaw dito paano nila hindi malalaman?
Kilala lang nila ito sa pangalan at hindi sa itsura dahil pinagbawalan ko silang magimbestiga o mangialam.
Nakita kong tinawag ni kuya ang isang waiter at may binulong dito. Laking gulat ko na lang ng may inilagay silang isa pang upuan sa tabi ko.
I looked at the waiter curiously and asked him what the chair was for. Itinuro lamang nito ang aking kapatid na nakangisi lamang.
It was then I realized what he was trying to do. "Kuya! What are you doing!" Inis kong sambit dito.
"What? I'm giving you my gift."
Kinurot ko ito sa braso, "Stop it! Please tell---"
I was about to tell him to call someone and take the chair back when I felt someone sit beside me. I immediately froze when his unique manly woody mint scent entered my nose.
Naramdaman ko ang pagtahimik at paglamig ng paligid. I felt everyone's eyes looking at us. Sandali lamang iyon dahil inilipat ng aking kapatid ang kanilang atensyon.
"Jack, right?" My brother asked.
Tumango lamang ang lalaki at hindi nagsalita. Akala ko magagalit ang aking kapatid ngunit natawa lamang ito.
"Dad, he is Jack." Makahulugang sambit ni Kuya kay daddy.
Napatigil sa pakikipag kwentuhan ang aking ama ng marinig ang pangalan ng lalaki.
"Oh really?" My dad looked at the man beside me coldly. Kahit ako ah kinilabutan sa uri ng tingin nito ngunit nakita ko si Jack na tila nakikipagtagisan ng titig dito.
After their staring contest my dad laughed loudly that it caught everyone's attention. "As expected of the man my daughter likes."
Tumawag si daddy ng waiter at sinabihan na bigyan ng wine glass si Jack. "Cheers?" Itinaas ni daddy ang kaniyang wine glass at kaya naman lahat kami ay nakipag-cheers dito.
Tanging si Jack lamang ang nanatiling nakaupo at hindi man kang ginalaw ang pagkain o ang wine sa lamesa.
"Lopez? Care to have a drink with me?" My dad asked, but from his tone he wasn't expecting a No as answer.
"Dad he's working, can you let him go?" Pakiusap ko sa aking ama.
"Then I'll let him go back after one drink."
Aangal pa sana ako ngunit nakita ko na nilagok na ni Jack ang wine. "Can I go now?"
Tumango ang aking ama kaya umalis na din ang lalaki sa aking tabi. "Why would you guys do that?" Reklamo ko sa kanilang dalawa.
"Tinitignan ko lang kung anong klaseng lalaki ang nagustuhan mo." Sagot ng aking kapatid.
"Didn't I tell you not to meddle?"
Pagkatapos kong sabihin iyon ay tumayo na ako at hinanap si Jack.
Nilapitan ko ang isnag waiter, "Hello, nakita niyo ba si Jack?"
"Ah, hindi ho ba inutusan niyo po siya maghatid ng pagkain sa taas?" Takang sagot nito.
"Ha?"
Wala akong inutos dito kaya nagpasalamat na lang ako at umakyat sa taas. Nasa hallway ako ng second floor ng makaramdam ako ng hilo kaya naman saglit akong napakapit sa pader.
Tila umiikot ang aking paligid, I tried to walk but my legs felt weak. Ilang saglit akong nakatayo ang paulit ulit na pinikit ang aking mata, nagbabakasakaling mawala ang pagkahilo ko.
I knew my alcohol tolerance, I only had 2 glasses of wine, so why would I feel dizzy?
All of a sudden my vision went black and my body just felt the carpeted floor.