Chereads / Love at First Punch [Tagalog BL] / Chapter 43 - Chapter 42

Chapter 43 - Chapter 42

RAIN'S POV.

"Is that a promise Rain? " tanong sa akin ni Lucien then he stared at me.

Nasasaktan ang puso ko habang tinitignan ko ngayon ang ganitong side ni Lucien. The Dragon is no longer here. 'Cause here, in this time, the Lucien here with me is. . . . so much hurt. . . . na malapit ng mawasak isang tulak na lang.

"Yes. I promised. Itaga mo yan sa unang makikita mong bato. I'm not intended to broke my promise, especially my promise with you. " masuyong sabi ko. Then I wipe his tears away.

He smile at me sweetly. Then he said----

"Thanks Rain. I love you. "

"I love you too. " I answered.

SOMEONE'S POV.

Ang myembro ng Slayers, Novel Knights at Steel ay nagkatingin at kapag kuwa'y ngumiti na lang dahil sa nasaksihan nila. Especially Sky, kahit na tumatanggi ang isipan niya sa nakita kong iyon. That's his BABY BROTHER!!!

'Aba'y lokong to ah.' reklamo ni Sky sa kanyang isip.

But yeah!! He admit!! His happy with them right now, especially with Lucien!!

They are all happy with the two right now. Hindi man nila sabihin pero ipinangako na nila sa kanya-kanyang mga sarili na hindi nila hahayaan ang SINO man na wasakin ang meron sa dalawang nasa harap nila. Gagawin nila ang lahat para matuloy sa FOREVER ang pag-ibig na natagpuan ng mga leader nila.

SLAYER'S POV.

All of them flashed a smile for the view they are looking at. That view is RARE and PRECIOUS for them. Why not? Ang leader nila na akalain nilang may pusong may panangga palagi para sa mga pana ni Kupido ay sa wakas na-in love na rin. They are so happy for that. Pero ONCE na sinaktan ng lalaking ito ang MINAMAHAL nilang leader eh, magtago na ito. Kasi huhuntingin nila ito at unti-unting papatayin.

They doesn't care anymore even if his the king of underworld. They glance with each other na para bang naka-konekta ang isip ng bawat isa.

'YOU'LL FACE OUR WRATH WHEN YOU HURT OUR LEADER.' they all said dangerously in their back of mind.

NOVEL KNIGHTS POV.

Hindi sila makapaniwala na nakikita nila ang ganitong side ng leader nila. At kong hindi nga lang nila nakikita na ang mukha ng leader nila ang nakikita nila ay hindi sila maniniwala. Pero thankful na rin sila at masaya kasi unti-unti ng bumabalik ang dating leader nila. Ang tunay na Lucien Rushell not the Dragon himself.

Ang lahat ng iyon ay dahil kay Rain.

"Rain." they all whispered then they smiled. 

Masaya sila na nakahanap na ng bagong mamahalin ang leader nila. Yung mamahalin nila eto ng sobra. Yung gagawin ang lahat para rito. Yung hindi ito iiwan at sasaktan. Dumilim ang lahat ng ekspresyon ng Novel knights dahil sa naalala na na man nila ang BABAENG yun. Sana hindi na siya bumalik. Sana namatay na siya. Sana sinusunog na ang kaluluwa niya sa impyerno. They are all wishing it and they are not GUILTY.

'THANK YOU RAIN!! PLEASE, TAKE CARE OF OUR LEADER'S HEART. LOVE IT TRULY AND WILL NEVER BREAK IT NO MATTER WHAT.' said all the novel nights in their mind.

STEEL'S POV.

Iisa lang ang nasa isip nila ngayon yun ay ang panatilihin ang relasyon nina Lucien and Rain. Hindi iyon hahayaang masira ng kong anong demonyo sa paligid.

'WE'LL PROMISE TO PROTECT YOUR RELATIONSHIP EVEN OUR LIFE'S BEING IN DANGER. " they all said sincerely in the back of their mind.

Meanwhile. . . . . .

"Hindi ko hahayaang maagaw ka niya. AKIN KA LANG LUCIEN AKIN KA LAAANG!!!!!!!!!!." sabi ng isang babae na naka tayo ngayon sa harap ng salamin na may galit na galit na mukha.

On the other side. . .

"FIRE!!!! " sigaw ng boses at maya-maya lang ay lumipad ang maraming bala at mga patalim na ngayon ay papalapit sa lugar na kinaroroonan ng Novel knights, Steel, at Slayers.

RAIN'S POV.

Naramdaman kong may mga bagay na mabilis na lumilipad papunta sa amin. Kaya inilabas ko ang mga pocket knife ko at humandang sanggain ang mga iyon. Wala na akong pakialam kong makita man iyon ni Lucien. All I know is that I need to protect them right now. Inilibot ko ang tingin ko sa paligid ko at nakita kong nag-kanya-kanya ring labas ang mga kasama ko ng kanilang nga mga sandata. Nakita ko rin ang panlalaki ng mga mata ni Lucien habang nakatingin siya sa akin.

"I'll explain later please. Just remember. . . .I love you so much. " I said to him sincerely.

He nodded then he give me a smile. Pumikit ako. Sana. . . maging maayos ang lahat. Sana matanggap ako ni Lucien. Sana hindi niya ako iwan. Sana mahalin pa rin niya ako. I silently wish. Then, I open my eyes to face the flying bullets and daggers towards me.