RAIN's POV.
*kriiiiiiinnnnngggg*
*boooooooggghhsss*
Aray!!!!
Nyeta na man oh!!
Hinilot ko ang balakang ko na natama sa sahig. Akalain mo ba na mang nahulog ako mula sa kama. Huhuhu!! Kawawa naman ako. Ilang araw na akong ganito. Nahuhulog sa kama tuwing tutunog ang alarm clock. Palagi na lang nagugulat. At pa-laging puyat.
Tsk!!
Kaw ba na man ang bigla na lang sasabihan ng mahal mo na mahal ka rin niya pagkatapos sasabihan niyang kayo na. Tapos hindi ka man lang nakapag-react man lang. That's what happened to me. Lucien confess to me a few days ago. And that was--- fast.
He thinks that we're in a relationship right now. But-- I'm not sure. Yeah!! Yeah!! I know!! I am very much in love with him. Pagkatapos ay parang ayaw kong maging kami. Come on!! Not that!! It's just that. I am shock. . . confused. . . and. . . . scared.
Ang tanging iniisip ko lang ay--- paglalaruan niya lang ako. Na hindi totoo na mahal niya ako. That all of that words that come from him--- it's all---- lies.
Idagdag mo pa ang lahat ng frustrations ko in receiving all of those attempt assassinations that I've received until now. Kaya naman ay hindi ako makapag-isip ng mabuti. These we're all making my headACHE.
After awhile of lazing on my bed, naligo na ako at nag-ayos papasok.
"Awww!! What happened to you? Para kang zombie!! *laughs*." sabi sa kin ni kuya Sky then he burst into laughter.
What the-----. Sina-maan ko lang siya ng tingin.
Tumigil siya sa pagtawa at itinaas niya angdalawang kamay niya na parang sumusuko siya sa pulis.
"Oh! Easy lang dear. I'm just kidding yah! Pero seryoso. . . . nangingitim ang paligid ng matamo. Ang pangit you know. " siya then he smirked.
"BWISIT!!! " ako then I walked papunta sa pinto at du-mi-retso papuntang sasakyan. Pagpasok ko sa sasakyan, ibinalibag ko ng malakas pasara ang pinto ng kotse niya.
'Sorry buddy I'm just piss off.' bulong ko habang tinatapik-tapik ang dashboard ng sasakyan.
Isa pa kasi tong tukmol kong kuya. Lagi niya akong tinutukso. Geeez!! Nakakainis kaya yun although sometimes, his getting jealous again, kahit best pa niya si Lucien.
Nang dumating na kami sa school, agad akong lumabas at pumunta sa first subject ko. Habang naglalakad sa hallway may biglang humila sa akin. Pagtingin ko, si Lucien.
"Hey baby. " he said then he hugged me.Kumawala ako sa kanya.
"I. . . . ahhh . . . I need to go." sabi ko at madali akong nag-lakad palayo na naging takbo palayo sa kanya.
He's been like that since the first. I'm not gonna lie, I do like that. Like what he's doing. Like hugging me tight. Calling me baby.
*boghs*
"A-aray" daing ko.
May nakabangga kasi ako at unfortunately, natapon sa akin ang hawak-hawak niyang kape.
IT'S HOT!!!
Fuck it!!
Hindi ako magkandaugaga sa pag-punas and I can say that my arms turned red. Shit fucking hurts!! When I look up to see who's the one that bumped me to apologize first kasi nga alam kong hindi ako tumingin sa dinadaanan ko.
I saw the fucking bitch whore, Luella. And she's laughing her ass off pati na rin ang kampon niya. Geez!! I should know. From the very start, she's the one who hates me so much. Not just because of Lucien but as well as because of my background.
Well, she's also in love with MY Lucien. She WANTS him. So I might say she's NOT IN LOVE with MY Lucien REALLY!!
Yes!!!
MY!!
"Pathetic!!Kung sana lang nakinig ka sa akin na layuan mo si Lucien, my loves ko edi sana maayos sana ang buhay mo. " sabi niya habang naka-ngisi sa akin.
I smirked back at her then I stood.
Inayos ko ang nagusot kong damit.
"I see!! Still chasing MY Lucien huh??" sabi ko.
"HIS NOT YOURS!!!! " sigaw niya sa akin.
"YOU REALLY SURE??" diin kong sabi sa kanya.
"NO!!" wika niya.
"YES!!! And your there too. . . napanood mo ang MUNTI na ming eksena. *laughs* Poor you!!! "sabi ko sa kanya.
Tumaas ang kaliwang kamay niya at akmang sasampalin niya ako pero nasangga ko iyon at sinampal ko siya ng malakas.
"Don't you dare." I implied.
Sa lakas ng pagkaka-sampal ko sa kanya, napaupo siya. At ngayon umiiyak na siya.
Tsk!!
Who's pathetic now?
"Isusumbong kita sa principal. I'm sure pa-a-alisin ka niya dito." reklamo niya.
"Go on!!! *laughs*"ako yan.
Wala akong pakialam kong isusumbong niya ako. Sasamahan ko pa siya.
"*laughs* Sasabihin ko kay Lucien na sinampal mo ako. Tiyak aayawan ka na niya. KASI MAHAL NIYA AKO!! "nag-ma-malaking sabi niya.
My face darkened.
Hinila ko ang kwelyo ng damit niya para mapatingin siya ng diretso sa akin then I smiled evilly at her.
"Go on!! Sasamahan pa kita. Pero HINDI NG-HINDI niya ako IIWAN. Kasi dear, gaya nga ng nasaksihan niyo, he CONFESSED TO ME FIRST. MAHAL niya ako ng TOTOO. Hindi kagaya sayo. You're just a toy for him. *laughs*" sabi ko sa kanya ng nanunuya.
Then I laugh hard.
"HIS MINE AND MINE ALONE!! " Pagpapatuloy ko pa sa kanya then I turned my back then I walked away from them.
Habang naglalakad, kumirot ang mga braso ko.
Pagtingin ko sa mga braso kong iyon, pulang pula na ang mga eto. Dahil siguro sa paso kanina. It fucking hurts I tell you!!
"Rain!! Baby!!! " tawag sa akin ng isang boses then niyakap niya ako sa may bandang likod.
I know it was Lucien.
I just moan.
Iniharap niya ako sa kanya then put his hand on my face.
"Do you hate me Rain? Don't you love me? " malungkot na tanong niya sa akin.
Kumunot na man ang noo ko.
"What are you saying?" tanong ko sa kanya.
"You heard what I've said."
"No!!" marahas kong sabi sa kanya.
Bumitaw siya at tumalikod siya sa akin.
"I felt like you don't love me. I felt like you were rejecting me. Iniiwasan mo ako na parang may malala akong sakit. You keep avoiding and avoiding me whenever I come near you, hug you. It hurts. IT REALLY HURTS!!! "he said bitterly.
Oh my god!!!
Nasasaktan ko na pala siya.
Lumapit ako sa kanya. Then I hug him from behind.
"Lucien. It's not that. It's me. I am the problem. I just keep on rejecting because I am not sure with your feelings for me. Fine, let me say it to you face to face. I---- I love you Lucien. And I'm sorry for what I've been acting these past few days. I'm just shocked, scared and confused. And I guessed, I'm done for. I lost to you. I admit. " mahinahon kong sabi sa kanya.
Bigla naman siyang napa-harap sa akin.
"Y-you. . . you love me?"tanong niya.
I smiled at him.
"Yes. "He smiled happily at binuhat niya ako at inikot.
I laugh with joy.
When he stopped, he held my face--- lovingly.
"I love you baby."
"I love you too." I replied and then right there and then, he kissed me. I complied with that kiss.
Yes!!
I finally accepted.
He owns me now.
Heart ,Body and Soul.Well that should be in the first place. Let me say it again. I OWN HIM NOW. HIS WHOLE SELF! NO ONE CAN GET HIM AWAY FROM ME FROM NOW ON!!!