RAIN's POV.
"Bye mga kuya. I'll be back in. . . amhh. . . 2 weeks." sabi ko kina kuya kasama na ang gang niya. Then I wave my hand. Sending my regards from them.
"Rain!!! Pakabait ka ah. "sigaw ni kuya.
"Yes!!! "ako
"Pasalubong huh!!"sigaw na man ng iba.
"Haha. . .Wala akong pera. .. "sagot ko, then I laugh loudly enough for them to hear.
Nakakahiya na ang mga to. Kasi na man, hindi matapos-tapos ang paalam na min simula nong nakarating kami sa airport. Kanina pa kami tinitignan ng mga tao dito. Nang dahil sa tinatawag na ang aking flight, I just walk away from them after I gave them a hug each para matahimik na.
As I walk away, I put my headset on.
Nong nakapasok na ako at nakaupo sa assigned seat ko. Napatingin ako sa may bintana para tignan ang view. While watching the view, I just listen to the music that was playing. Tuloy-tuloy iyon hanggang sa hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako sa aking kinauupuan.
(Now playing. .
Breaking the habit
By Linkin park
I don't know why worth fighting for
Or why I had to scream
I don't know why I got this way
I'll never be alright
So I'm breaking the habit
I'm breaking the habit
Tonight. . .)
SKY's POV.
As I watched him as he enter the entrance of the plane, hindi ko maiwasang malungkot. Ayaw ko siyang paalisin. Pero, hindi ko naman pwedeng hindi siya payagan. Kasi parang sinasakal ko na siya diba. Napa Buntong hininga ako, I don't know what to think anymore.
"Hey boss!! Tara na!! "tawag sa kin ng gang ko. Then they pat my shoulder.
"Ay siya nga pala boss. . . may laban tayo mamaya."sabi sa kin ni Dennis.
"Okay."sagot ko.
At sumakay na kami sa kanya-kanya naming mga sasakyan.
LUCIEN's POV.
Nandito ako ngayon sa HQ namin. Nakaupo sa may sofa na naka-de kwatro. My legs apart as my arm is resting within the back seat as I used it to support my head.
Iniisip ko pa rin ang naging usapan namin ni Rain 3 days ago. Napatingin ako sa may pintuan ng bumukas iyon, si Sky pala. Nang nakita ko siya, mas lalo akong naguluhan. Kasi nag-flashback sa akin ang scene nila sa canteen. Ipinikit ko saglit ang aking mga mata to calm myself down.
ENOUGH RUSHELL!!
Di ko pinansin si Sky. At mukang wala din siyang balak pansinin ako dahil tuloy tuloy lang siyang naglalakad papunta sa isa pang sofa na nasa harap ng sofa na inu-upuan ko ngayon. Mukha siyang malungkot kasi nakabusangot pa siya. Tumaas lang ang kilay ko sa naisip ko.
Mukhang may nangyari ah!!
Maya-maya pa, dumating na din ang iba pa.
Sa mga itsura nila, mukhang nagtataka pa sila kasi dahil siguro naabutan nila kami a hindi nag-uusap ni Sky.
*Kriiiinnnngggg!!*
Tsk!!
Bell na.
Ni hindi nakapag-pahinga ang iba kay narinig kong nagreklamo sila. Pumasok na kami sa kanya-kanya na ming first subject.
My first subject? Business Math. That's easy!! Well, Business Math because I'm taking Business Management.
Teka. . . .
pansin ko lang, these past 3 days plus today, hindi ko pa nakita si Rain. Hmm. . . dati-rati nakikita ko pa siya before akong pumasok ng first subject eh.
NOW WAIT RUSHELL!!
Bakit mo na naman iniisip si Rain?
TSK!!
Naloko na!!
Uuuggghhh!!
'Nababaliw na ako sa kakaisip sayo Rain!!!'