araw ngayon ng isa sa pinaka malaking event sa bayan kaya halos lahat ng tao ay papunta don maliban saken.
I'm LORINE ABITONIO 19years old, nag mula sa QUEZON sa PILIPINAS nag-aaral pako 3th year collage... and yes 3th year, maaga kasi akong nag-aral at scholar din.
"rine!" sigaw ng aking pinaka mamahal na ina. buhay pa naman sila kaya ayon sermon ther sermon here pagnaglalayas ako.
"po?" tugon ko habang nag-aayos ng gamit.
luluwas ako para sa pag-aaral kona din, susunod ako sa tiyo ko sa canada.
"tumatawag tiyo albert mo asan kana daw, nako kang bata ka.. bilis bilisan mo at baka mahuli kasa pag-lipad mo!" sigaw ni mama kaya napatawa nalang ako. first time kung sumakay sa eroplano kaya ata ganto ang pag-iingat ni mama.
"hello po tiyo" saad ko sa telepono ng makapunta ako kay mama at binigay ang sellphone saakin.
"asan kana ija, baka gabi kana maka dating dito mag-iintay panaman ako sayo" wika ng tiyo ko, napaka ganda ng boses ni tiyo kahit sinyor na ito hahaha.
"opo tiyo, papunta napo, papahatid nako kay cassandra" saad ko saka binigay kay mama yung telepono at nagkwentuhan muna sila.
"oh andiyan naba lahat?, yung mga gamit mo national id tapos id mo, saka yung-" pag-aalalang wika ng pinakamamahal kung ama, na ikina tuwa ko lalo dahil halos lahat sila ay nag-aalala saken dun.
"wala napo itay, saka tiwala lang si tiyo naman po bahala saken dun hehe" ngiting saad ko. tinulungan nadin ako ni cassandra na buhatin yung maleta ko dahil medyo malaki ito, isa lang dinala ko dahil sabi ni tiyo marami daw syang hinanda para sa kannyang unikaija.
and yes unikaija, para sakannya ako lang ang babaeng pamangkin nito kahit nandyan si cassandra at alice.
"ate, pasalubong ha.. saka pasabi kay tiyo nandito ako para kunin nyadin ako hahah" tawang saad ni cassandra habang inisasampa ang maleta ko sa trycicle.
"kukunin kita after mo mag 18th birthday" wika ko na ikina tuwa nito. saka kami lumarga papunta sa inarkilang sasakyan ni tiyo papuntang airport.
di kami mayaman dirin kami mahirap, sakto lang dahil nandyan ang nag-iisang tiyo ko na kapatid nadin nila papa.
"ate nandito na tayo" saad ni cassandra habang si alice ayon papaiyak na, si alice kasi ang pinaka bata sa lahat ng pamangkin ni tiyo. saka napamahal nadin si alice saken kahit diko to kapatid, pinsan kolang.
"alice punta kanga dito" saad ko kay alice bago umalis, lumapit naman ito na ikina yakap ko dito "babalik si ate rine po, intayin moko ha, pagbalik ko may chocolate kasaken" pangkumbinsi kung wag umiyak saka ko hinalkan ang noo nito, at nag paalam.
"Ate rine! ang ate ko! ate!!" iyak na sigaw ni alice kaya tumakbo ako saka sumakay sa van. pagka sakay ko ay dumungaw muna ako sa bintana saka kumaway kay cassandra na ngayo'y buhat buhat si alice habang umiiyak.
"ma'am, kaano ano nyo po pala si boss at parang subrang malapit kayo kay boss" tanong ng driver, alam ko kung sino tinutukoy nya kundi si tiyo albert.
"ah, tiyo kopo" magalang kung saad, mabait naman sya. saka hindi mo paghihinalaan sa galaw. sinyor nadin to.
"nako, nako mag-ingat ka ma'am, pagmay nagtanong ho sainnyo kung kaano ano nyo si boss, ay sabihin nyo pong hindi nyo sya kilala" saad ng driver na ikina taga ko, siguro mainam nalang sundin yun diba? total ang sabi ni mama mayaman daw si tiyo at madaming bussines partner at hindi mawawala ang kaaway.
"ma'am nandito napo tayo, kaya mo napo ba?, kase sabi ni boss first time modaw dito" saad ng driver na ikina tawa ko. si tiyo talaga.
"ay hindi napo, marunong naman po akong magbasa, saka makapal ko muka kong magtanong pagnaligaw ako" pabirong wika ko, pero totoo hahah.
"oh sya sige, ingat sapaglipad ma'am" saad ng driver bago ibaba yung maleta ko at umalis.
"english naman siguro wika nila sa canada diba?" bulong ko saka pumasok sa look kung saan i tetest lahat ng dala ko bago ako makapunta sa eroplano para maka alis.
nang matapos na lahat ay sinunod kolang yung sinabi ng guard dito saka ako sumakay sa eroplano at hinanap ang seat number ko.
"GOOD MORNING, WE'RE GOING TO FLIGHT NOW PLEASE TAKE YOU'RE SEAT BELT AND SIT COMFORTABLE, THROUGH THE CANADA'S AIRPORT" biglang saad ng speaker ata?, saka ako umupo at inilagay ang seat belt ko. wala akong katabi kaya nagtataka ako. baka naiwan sila?...
naka tulog nga ako at nagising nalang ako ng tumunog ulit ng napaka lakas yung speaker.
"WE'RE GOING DOWN, PLEASE TAKE YOU'RE SEAT BELT ON, WE ARE NOW IN OUR DISTANATION." saka ako nagising at umayos ng upo.
nakababa na nga ako at nasa canada na. at naglalakad papunta kung saan nag-iintay si tiyo saken. tinest muna yung dala kung maleta bago ako malalabas sa airport.
nangmaka labas ako ay agad kong inopen yung phone ko para tawagan ni tiyo kaso bigla akong may naka bunggo dahilan para matapon ko yung cellphone ko.
"T*ngina!"
"SH*T"
pareho naming sigaw dahil sa gulat, pero diko sya pinansin at tanging nasa cellphone kolang yung mata ko.
"kakabili kolang ng sellphone ko nung linggo akkk!" sigaw ko saka tumungo sa cellphone ko na ngayon ay maybasag na.
"watch we're you going lady" malamig at baritanong saad ng lalake na nakabunggo ko. sya na nga namunggo tapos nasira pa cellphone ko sya pa mangsesermon?.. loko to ah.
"watch your side man, i'm walking nicely then you bump on me.. and its not my fault idiot" wika ko, di ako sanay mag english kahit scholar ako hahaha.
"me, idiot?.. are you-" napatigil naman ito ng may tumawag sa cellphone ko na ikina ngiti ko. 'si tiyo'.
"tsk, watch your word lady" dagdag pa nito kaya diko sya pinansin at kinuha yung phone ko saka sinagot ito.
"ija, where are you?, nag-iintay ako" saad ni tiyo na ikina hagikhik ko.
"nandito napo, may UNGGOY lang po akong NAKASALUBONG" pagdiin ko sa sinasabi kabang naka tingin sakannya saka umalis. alam kung hindi ito nakakaintindi ng tagalog kaya ganon nalang ako magsalita.
narinig kopa itong maysinabi pero kausap ko si tiyo kaya di ko ito pinansin.
agad akong nagtungo kung nasaan si tiyo.
napaka daming bodyguard.
~~~~~~
new story while waiting the next chap. of PRETENDING TO BE A BOY
~~~~~~