Back to college
ASHLEY POV.
"ash, you need to do this to our compony.. i-i hope you understand honey" nag mamakaawang saad ni mom.
i know, i undersand but its hurting me i can't forget the time i was in the ground screaming for help to my real mother. but she just give me a stare and i saw her eyes full of tears, but then.. she left me in the ground and she run of the forest leaving me crying loud to get her back.
diko makakalimutan yung gabing iniwan ako ng sarili kong ina na ang tanging sinabi saakin ay 'pretend to be a boy so we can see each other again my prinscess' thats the last word she says to me. hindi ko nagawang humabol nung oras nayon.
mabuti nalang paggising ko sa umaga ay nakita ko na ang mga ama-amahan at ina-inahan ko ngayon. akalako mamamatay nako dahil ang daming dugo na dumadaloy sa paa ko.
i was turn 10years old that night. at ang pinaka masakit ay sa mismong kaarawan ko namatay si daddy, my real dad. he save my mom and my mom run while i'm her arms. buhat buhat ako ni mom patakbo kaya wala akong makita dahil umulan. sakto pang na tamaan ako ng pumuputok sa bagay na hawak ng mga lalaking pumatay kay dad.
diko pa alam kung ano yon. but now, alam na alam kona isa yong baril. tumama iyon sa paa ko na akala ko ay dinako makaka lakad at mamatay nalang.
"m-mom, i told you na ayoko pagupitan tong buhok ko... how can i prentend to be a boy again when my hair is to long now?" i ask, diko pa pinapagupit ang buhok ko simula ng mangyari yung trahedyang naganap ng gabing yon.
and yes, i need to pretend to be a boy to inter in the cintimolares university.
lagi ko namang na aachive yung mga tropys and gold medals. gumagamit ako ng wig para ipang taklob sa mahaba kong buhok, pero ngayon halos diko na maipasok yung buhok ko sa subrang haba. at ngayon sinusubukan nila na ipagupit ko buhok ko.
"ka-kahit hanggang siko mulang anak" malambing na saad ni mom. kaya wala akong nagawa.
pumayag ako pero hanggang siko lang dahil ayoko talaga ipagupit pang lalake tong buhok ko.
"f-fine, but in one condition" saad ko ng walang magawa.
" kahit ano" biglang saad ni dad sa likod habang may hawak na kape.
"i wan't to play sports again" ngiting saad ko sakanila kaya nagulat silang pareho.
"b-but y-you're height sweetie" utal utal na saad ni mom.
yeah. i was short! parang di pang lalake tong height ko kaya di ako naka sali sa basketball. but when i'm a girl walang makakatalo saken kahit maliit ako.
"fine. fine. nasan naba yung mag gugupit saken? ang tagal!" inip kong saad.
marunong ako gumamit ng baril dahil nga gusto ko hanapin yung pumatay kay dad, and even my mom. i wan't to find her.
"i'm here na, i'm sorry if matagal... oh woaah its that you? ash or ashley?" saad ng baklang mag-gugupit ng buhok ko.
"yeah she/he is i pay you triple to keep quite understood?" biglang naging seryoso si dad ng makilala ako ng baklang to.
daig pa ang model kung mag make up.
"ah. okay, i know but, can i have a picture? i'm you're fan!" masiglang saad ng bakla kaya mapait akong ngimiti at tumango nalang.
'mag-gugupit paba to?'
*click*click*
"thank you!" masayang saad nya at ginupitan ako.
wala nakong pake dun. marami na talagang humahanga saken kaya dina bago to.
"done baby!" halos pa sigaw nyang saad.
'bat diko manlang naramdaman na nag gugumupit nasya? ang bilis naman yata?'
"t-thank you" nahihiya kong saad, kasi naman naka tulala lang ako.
"no need to thank you honey, i'm you're fan so its my pleasure to cut you're hair" saad nito at nag bow pa.
"here take this" saad ni dad at binigay yung isang card.
mayaman kami, at alam koyon. kaya wala akong takas kahit maging babae o lalake ako.
"pretty" saad ni mom at hinahaplos haplos ang buhok ko.
malambot kasi to kagaya ng buhok ni mom.
~~~~~~~~~~~~~
thanks for reading
~~~~~~~~~~~~~
●grammar error
●ฅ۶•ﻌ•♡