So this story starts in he and I promised that we would never leave each other, but why didn't it come true?
back to the first one~
he is my childhood friend that's why I always played with him, I remember how much fun we both had back then, one day I found out that they were going to move house to the U.S. I was sad because he said then that we promised each other that we wouldn't leave each other but he changed that promise the promise that he said he would not break was that he would marry me when he returned to the Philippines, we were only six years old at the time, so I didn't think it was serious, so they left, but I will never forget before he left he kissed me on the cheek and I cried because he was the one I wanted to be with for the rest of my life.
after 14 yearsafter 14 years~
I was reading in webtoon when someone text on me said "remember the promise?" after i saw the random text nakita ko it is Lucas Pala my childhood friend I didn't expect na mag paparamdam siya after 14 years kaya natagalan ako mag reply tas na kita ko nalang na may kasunod pala yung text niya he said "We will go back there next month, so get ready for the promise, I saved money here and you will live here with me" wala akong masabi sa text niya pero... balak kong sirain yung promise kase di ko siya mahal kase tagal na naming di nag kita almost 14? tagal nun pero wheeling akong tupadin kase natatandaan kopa kung paano ko siya minahal nung 6-15 yung edad ko..
after next month~
I was so excited to waiting in airport sa kanya pero halos ma abutan ako ng araw na kakahintay wala padin, I was super worried about Lucas kase that time may nabalitaan ako na may plane crash daw na nangyare as I expect na nandun siya kaya parang naiihi ako na di ko alam anong gagawin pero some random number call nung I answered the call may familiar na voice na parang Kilala ko na nag sabing "hello? Samantha" then naudlot yung iyak ko at sinabing "Lucas is this you!?" he answered "yes this me, sorry kase di ako nakaka uwi diyan at sisirain ko na yung promise sorry talaga samantha kung pinag alala pa kita sa ulit sorry kasi sisirain ko yung promise samantha sana makakahanap ka ng lalaking para sayo" at nag end yung call grabe hindi ko ma-imagine gaano kasakit ang ginawa ni lucas sa lalaking iyon grabe akong mag-effort halos magdadalawang araw ako sa airport kakahintay tapos sisirain niyo yung promise niya aba g*g* ba siya then i have idea na tawagan ang kaibigan ko na kaibigan niya din sa U.S at itanong kung bakit hindi siya nakauwi dito sa pinas at parang sinaksak ako sa sakit nung nalaman kong bumalik pala yung greatest love niya nung araw napapaalis pa lang siya kaya hindi siya nakaalis kaya nangyari tumawag siya sa akin at nanghingi ng sorry ng araw na iyon buong buhay ko naniwala ako na ako yung greatest love niya hindi ko alam si ivy pala kaya lesson learned sa akin iyon na huwag mag-expect or mag-assume sa hindi pa natin sure akala ko nga noon tutuparin niya yung promise niya pero hindi niya tinupad ang sakit sa feeling na hindi niya natupad yung promise kaya minsan kung nakakarinig ako ng mga promise na sinasabi ng mga tao naaalala ko siya yung unang promise niya hindi niya ako iwan pero sinira niya yun yung pangalawang promise niya papakasalan niya ako pag bumalik na sila dito pero anong nangyare? hindi ba ako kamahal mahal para sa kanila? ang daming tanong na hindi ko masagot minsan napapaisip na lang ako na bakit pa ako pinanganak kailan ko ba makikita yung lalaking para sa akin ang laki ng mundo ang daming mga tao pero wala sigurong totoong lalaki na para sa akin sa tingin ko mamamatay na lang ako na may minahal na lalaki na sinira ang promise niya dahil ang sa greatest love niya na iniwan din siya noon okay lang kung walang para sa akin ang importante minahal kayo at minahal ko siya sa mga ilang tao.
masaya ako sayo...
thanks sa pagbasa at sorry sa mga grammar ko^^