Chapter: 10
"Ilang araw ka ng hindi pumapasok sa school mo, ano bang balak mo? magpadrop out?"
"Hon, talk her nicely."
"Honey, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko sa katigasan ng ulo niya." Lumabas si mama sa kwarto ko at iniwan kami ni Tito Zico.
Tsk.
"Pagpasensyahan mo na ang mama mo," Lumapit sakin si Tito Zico sa kama ko at dahan dahan siyang umupo. "I know that you don't like me, Rai. pero you can talk to me your problems naman, I promise hindi ko sasabihin kung ano ang sasabihin mo sakin, bibigyan lang kita ng advice.''
Ano trinatry niya magpa goodtime sakin? Stupid.
"I won't say anything to you Mr. kaya kung ako sayo, umalis ka nalang din sa kwarto ko." He so trying hard guiltripping man.
Bumuntong hininga siya bago nahihiyang tumayo. "Sorry." Naglakad siya palabas ng kwarto ko at sinarado ang pinto.
I don't care kung masaktan siya sinabi ko.
Kinuha ko ang cellphone ko sa drawer at mabilis na inopen ang facebook account ko.
Triston Aragon sent you a friend request.
"'Hindi ba niya ko titigilan?" Inis kong niremove ang friend request niya at binato ko ang cellphone ko sa kung saan.
Bullshit!
Naih and Mikha said when they called me yesterday, hinahanap ako ni Triston sa classroom ng ilang araw na. 'Yong isip bata na 'yon, punyeta.
He and his friend Yeshua, are so damn frustrating, napaparanoid ako sa kung anong biglang ang gawin nila sakin kapag nakita nila ako sa school. They're the Kings of Bullies of campus, syempre exempted ako sa ibubully nila.
*Tok *Tok
"Railey? nandito ang mga kaibigan mo."
Bagot akong tumayo sa pagkakahiga sa kama ko at mabagal na binuksan ang pintuan ng kwarto ko.
"Rai!" Niyakap agad ako nina Naih at Mikha ng makita nila ko.
-
"Omg, ginawa talaga sayo ni Triston 'yon?" Gulat na tanong ni Mikha ng ikwento ko sa kanilang dalawa ang ginawa ng crush niya.
"Tsk. absolutely, kaya hindi ako pumapasok because of that."
"I can't imagine." Malungkot na reaction ni Mikha ng malaman niya ang dahilan ng sakit sakitan ko.
"You should have told us what happened right away Rai, kaya ko naman gawan ng paraan yan, eh! so that Triston won't bully you anymore." Angil na sermon ni Naih na ikinanguso ko ng marealize.
Kapatid niya nga pala si kuya Angelo.
"Yeah, she's right," Malungkot na pag sang-ayon ni Mikha. "Mas ok kung sabihin natin kay kuya Angelo, para hindi ka na mabully ng future husband ko."
"Tsk."
***
Silence makes the real conversations between friends. Not the saying, but the never needing to say that counts.
Pumunta kami sa bahay nina Naih ng matapos nila akong pagalitan ni Mikha.
"Wait, I'll go to my brother's room, wait me here guys." Paalam ni Naih samin at mabilis na iniwan kami sa living room nila.
"Goodmorning mga Ma'am, miryenda po muna kayo." Naglapag ng dalawang strawberry slice cakes, at juice si Manang Rosa na maid nila Naih.
The wealth of a soul is measured by how much it can feel, its poverty by how little.
"Where's Tita Natalie, Manang?" Takang tanong ni Mikha habang umiinom ng pineapple juice. Tsk.
Mikha is type of person that sometimes doesn't know how to respects elders. Siniko ko siya at nilakihan ng mata ng marinig kong wala siyang 'po' words sa tanong niya.
"What? there's nothing wrong with my question naman, ah," Inirapan ako ni Mikha ng marealize niya ang pinupunto ko. "She just one of the maids lang naman ni Tita Nathalie, bitch."
Hayst, tong babaeng 'to.
"Okay lang po yun Ma'am Rai, nagshoshopping po pala si Madam Nathalie, kasama po yung mga kaibigan niya kaya wala po siya dito ma'am Mikha." Nakangiting sabi ni Manang Rosa.
"Ah, ganon po ba Manang, salam-"
"Rai."
Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng tawagin ako ni kuya Angelo sa kung saan, nahanap siya ng mga mata ko na nakatayo sa railings habang inaantok na nakasandal. Nakajacket siya na white at brown na short, habang ang buhok ay magulong magulo.
"Come here, come to my room." Seryosong utos ni kuya Angelo na agad naman akong tumayo sa pagkakaupo para sumunod.
Hindi naman niya siguro ako gugulpihin?
Kinakabahan akong nagtungo sa kwarto ni kuya Angelo. Malaki ang kwarto niya at amoy na amoy ang panlalaking pabango niya, malinis din ang loob na tila nakakahiyang pumasok, nakaupo siya sofa ng madatnan ko.
"Your not attending to your school, because my friend bully you?" Seryosong tanong ni kuya Angelo ng makaupo ako sa harapan niya. "Anong dahilan niya?"
Napalunok ako sa kaba dahil sa lalim ng tingin niya sakin. Siya lang ang makakatulong sakin, sasabihin ko ba? what if hindi niya naman pala ako kampihan? what i-
"Haggang ngayon ba natatakot ka parin sakin?" Natatawa tanong niya habang hinihintay ang sasabihin ko. "Well, hindi naman na nakakapagtaka, bakit ko pa natanong? kasi one year ago muntikan na kitang pags-"
"Triston poured something to me that's why," Yumuko ako para maiwasan ang tingin niya. "Sa bench sa campus, that's how it started, when I punched his face para gumanti."
Tumawa siya ng malakas na parang napikon ng putulin ko ang sasabihin niya. Tsk. dapat hindi nalang pala ako pumunta dito.
"Hindi ka pa din talaga nagbabago."
***
Triston's Point Of View
"Seven students were killed by unopposed people last night near the school,"
Nilapag ni Luke ang laptop niya na naglalaman ng masamang balita sa harapan naming lahat. "And all the groups in the district, ang Ephesians ang tinuturo."
"Ephesians? the fuck? bakit tayo ang tinuturo?" Hindi ako makapaniwala sa mga nalaman ko. This is so unbelievable, kahit kailan hindi kami aabot sa ganito.
"Kailangan pa ba itanong 'yan, Triston? Malamang, tayo ang sikat na bullies ng school, kaya natural lang na tayo ang paghinalaan tungkol jan." Natatawang paliwanag ni Sevi habang umiinom ng alak.
Padabog na tumayo si Hyung sa pagkakaupo niya at napunta sakanya ang atensyon naming lahat, galit na galit siya.
Kung may kumikitil man saming lima sa buhay, si Hyung na 'yon. Kaya niyang pumatay ng tao ng walang awa kapag malalala na ang sitwasyon at kaya din niyang sumira ng mga buhay ng taong gustong kumalaban sakanya. He's a heartless Monster that has mysterious aura.
"They're trying to manipulate us, gusto nila tayong matakot sakanila, like how bullshit? Sigurado ako na hindi lang ito ang gagawin nila, they think were stupid." Kinuha ni Hyung ang baril niya sa lamesa at galit na pinaputok sa kung saan ng ilang beses.
He's our leader na pinuno ng tatlong malalakas na fraternity groups sa buong bansa, he's family is a part of the strongest Mafia in the world, that's why he's the strongest one too.
"Mag iimbistiga ako tungkol dito, sigurado ako na hindi naman kalakasan ang mga kalaban natin," Kinuha ni Angelo ang cellphone niya bago tumayo. "Halatang gusto lang nila tayong paglaruan."
"Railey Ashtria Licauan.." Napatigil ako sa pagkuha ng chips ko ng marinig ko bigla kay Luke ang pamilyar na pangalan. "Do you guys know this girl?"
Naagaw ang atensyon namin lahat kay Luke ng pinakita niya samin ang litrato ng babae na kasama si Ryde?
"She's from our school, I heard she's one of the student sa Dean's list, siya yung isa sa mga nakalaban natin sa basketball d'ba? kilala niya pala si Ryde Costellero?" Gulat na tanong ni Sevi.
They're smiling so sweet habang naka-akbay si Ryde sakanya, parang they have relat-
Nagulat kaming lahat ng biglang kinuha ni Hyung ang laptop ni Luke at binasag. What the hell?
"I will kill him." Kinasa ni Hyung ang baril niya at walang awang binaril ang laptop ni Luke.
"Hey! Yeshua stop it!"